Sana Uçmayı Öğretebilirim Ama Uçacağın Yönü Gösteremem

Anne olduğunuzda, içinizde 9 ay boyunca hareket edip duran o küçücük parçanız dünyaya geldiğinde, tüm korkularınız daha da güçlenir. Bir çocuğu kanatlandırmaktan ve ona uçmayı öğretmekten daha büyük bir belirsizlik olmadığını fark edersiniz. Sonuçta, yeni anneler yavrularının ne zaman yuvadan uçup kendi yollarına gideceklerini bilmezler.

Belki de bu yüzden annelik hem en güzel hem de en dehşete düşürücü deneyimlerden biridir. Yalnızca birine hayat vermekle değil, aynı zamanda birine nasıl yaşayacağını öğretmekle ilgilidir. Kendi hatalarınızın ve mükemmel olmayan yanlarınızın farkına varmaktır. Yeni anneler olarak çocuklarımızla beraber biz de büyümeliyiz.

Doğum yaptığınız gün, daha hiçbir şey olmadan hayatınızda bir iz bırakacak biriyle tanışacağınızı bildiğiniz tek gündür. Aynı şekilde, siz de o iz bırakacak kişide sonsuza dek taşıyacağı bir iz bırakırsınız.

Doğum yapmadan önce, yeni anneler sık sık şüpheye düşerler

Doğum yaptıktan sonra, yavrunuz kendi uçmaya başlamadan çok önce, ilk kez anne olanlar şüphe denizine dalarlar. Neler yemesi gerektiğinden, hamilelik sırasında spor yapıp yapmaması gerektiğine, ilk kez anne olanlar böyle şeyler hakkında çok fazla düşünür. Bunlara annelik ve iyi bir anne olmakla ilgili, çoğu bunaltıcı tavsiyeler içeren, hali hazırda anne olanların yazdığı binlerce kitap eklenir.

Bu tavsiyeler çoğu zaman sağlık personellerinin önerdikleri ile çelişir. O halde, iyi bir anne olup hatalardan kaçınmak için ne yapabiliriz? Çelişkili görünse de, ilk yapmanız gereken şey hatalar yapabileceğinizi kabul etmektir. Mükemmel değiliz ve bizden önceki anneler de ciddi sonuçlara sebebiyet vermeyen birçok hata yaptı.

Annelikle ilgili en iyi rehber kendiniz olmanızdır. Sonuçta, kimse sizin bedeninizi sizden iyi tanımıyor. Dahası, yeni anneler doğum yaptıktan sonra kimsenin bebeklerinin farklı şeyler için ağlayışlarını onlar gibi ayırt edemeyeceğini bilirler. Şüpheleriniz mi var? Bu çok normal, bu yeni bir deneyim. Sağlık çalışanları size her zaman en doğru önerilerde bulunacak ve annelikle ilgili zarara yol açabilecek yanlış söylentilerden sizi uzak tutacaklardır.

Anne, sarılacak birini aradığımda kolların benim için hep açık oldu. Bir dosta ihtiyacım olduğunda bunu yürekten hissettin. Çalışmaya ihtiyacım olduğunda o narin gözlerini benim için yordun. Gücün ve sevgin beni yönlendirdi ve bana uçabilmem için kanatlar bahşetti.

Çocuklar yuvayı terk etmeye karar verdiğinde

Çocuklarımız büyüdüğü zaman, annelik gerçekten doğaçlamaya dönüşür. Kimse hayatta kullanabileceği tüm bilgileri bilerek doğmaz ve sıklıkla karşılaşabileceğimiz bazı durumlar ve ikilemlerle ilgili bir fikrimiz olmaz. Diğerlerinin fikirleri ve yardımları sayesinde ve kendi sezgilerimize göre hayatta ilerleriz.

Yeni annelerin yapması gereken en önemli şey, çeşitli değerleri çocuklarına yansıtabilecekleri en iyi yolu seçerek onların bu yolda bir keşfe çıkmasına yardımcı olmaktır. Bu onlara nasıl uçmaları gerektiğini öğretmek, kendi yollarını seçip planlar yapmalarını sağlamak fakat yine de uçuş rotalarını kendilerinin belirlemesine izin vererek gerçekleşebilir.

Hatalar yapacaklardır. Hoşunuza gitmeyen kararlar vereceklerdir. Onları ağlarken, acı çekerken fakat aynı zamanda güler ve gelişirken göreceksiniz. Bu anne olarak yapılabilecek en iyi şeydir ve onların nasıl büyüdüğünü ve olgunlaştığını görmek size gurur verecektir. Elinizden gelenin en iyisini yaptığınız için çocuğunuzun kendi kendine uçmayı öğreneceğini bileceksiniz. Onların kendi kaderlerini belirlemek için çaba gerektiren yolda cesaret ve sorumluluk göstererek yuvadan uçtuklarını izleyeceksiniz. Kalp atışlarına, keyiflerince hareket etmenin verdiği heyecanın ritmi eklenecek.

“Onlara uçmayı öğretirsiniz
ama sizinle uçmazlar.
Onlara nasıl hayal kuracaklarını öğretirsiniz
ama sizin hayallerinizi hayal etmezler.
Onlara yaşamayı öğretirsiniz
ama sizin hayatınızı yaşamazlar…
Yine de…
her uçuşta, her hayalde, her hayatta,
öğretilen ve öğrendikleri yola tohumlar ekmiş olarak onların içinde olacaksınız.”

– Kalkütalı Rahibe Teresa