Olgunlaşmamış Sevginin Değişimi: İhtiyaçtan Vermeye
Olgunlaşmamış sevgi ve olgun sevgi arasındaki farkı hiç düşündünüz mü? Hepimiz bu duygusal yolculuğu bir boyuttan diğerine doğru aldık (veya almalıyız). Bu süreç, öğrenmenin, özbilincin ve sorumluluğun bir sonucu olarak gerçekleşen gerekli bir geçiştir. Bununla birlikte, bu psikolojik sanat eseri, olgunlaşmış bir sevgi seviyesine sahip olmak kolay değil. Bununla birlikte, gerekliliğe ve bağlılık tuzağına bağlı kalanlar da çoktur.
Erich Fromm, bu ilişki kategorilerinden ilk bahseden kişi oldu. Ünlü eseri The Art of Loving’de (Sevme Sanatı), diğer şeylerin yanı sıra, bu olağanüstü duygunun temellerini anlamadan ya da sevmeyi bilmeden hiçbir şeyin sevmekten daha zararlı olamayacağını öğretti.
Bu bilgi eksikliğinden dolayı, birçoğu zarar verici ilişkiler kurar, kendileri ve başkaları için yaralar açar ve iyileşmesi zaman alan acılara neden olur.
Olgunlaşmamış sevgi gösteren kişiler, başarısızlıklarının nedenini anlamazlar. Neden? Çünkü biriyle sağlıklı, olgun ve bilinçli bir bağ kurmak cesaret ve kişisel sorumluluk duygusu gerektirir. Ancak sevgiyi bir zorunluluk ve duygusal boşluklarını dolduracak bir şey olarak düşünenler, diğer kişiyi suçlama eğilimindedir çünkü “kimse onu hak ettiği gibi sevmez”.
Haydi bu konuya daha yakından bakalım.
Farklılıklar nelerdir?
Sevgi, herkesin deneyimleyebileceği bir duygu olmasına rağmen, gerçekte herkes için uygun bir boyut değildir. Bunu neden söylüyoruz? Sevgi, deneyimleyebileceğiniz en güçlü ve güzel gerçeklerden biri olmasına rağmen, yanlış türden sevgi zarar verebilir ve yok edici olabilir.
Ayrıca, 21. yüzyılın ortalarında romantik sevgiyi onaylama fikri gibi modası geçmiş ve yanlış fikirlerin günümüzde çoğalmaya devam ettiğini söylüyoruz.
Dahası, çoğu başarısız bir ilişkiyi birbiri ardına biriktirir çünkü hala sevmek için önce kendinizi sevmeniz gerektiğini anlamazlar. Olgunlaşmış sevgi, aynı zamanda büyük bir tevazu, cesaret ve bilgi gerektirir. Bununla birlikte, beyin doğal olarak çekim, tutku ve biriyle birlikte olma arzusu tarafından yönetilme eğilimindedir.
Bunu akılda tutarak, sağlıklı sevginin kurallarını öğrenmek için, her seferinde zaman bulabiliyor olmamızın da olanağı yoktur. Zarar vermeyen bir sevgi türü, hiçbir kimsenin kurban ya da duygusal bir zorba olmadıkları türden yaşanmalıdır. Olgunlaşmamış ve olgun sevgi arasındaki temel farklardan bazıları şunlardır.
Olgunlaşmamış sevgi: zorunluluktan ileri gelen şey
Olgunlaşmamış sevgiyle karakterize edilen insanların temel sorunu, asla sevilmek istedikleri gibi sevildiklerini hissetmemeleridir. Sürekli olarak tatminsiz ve aldatılmış hissederler. Hikayeleri, hiç kimse onları tanıyamadığı veya anlayamadığı için hayal kırıklığına uğradıkları sürekli başarısızlıklarla dolu olan hikayelerden biridir.
- Zihinlerinde sabit bir düşünce vardır: “Kimse beni sevilmek istediğim kadar sevmez”. Ancak, belki “kendimi gerektiği gibi sevmiyorum” diye düşünmeyi asla bırakmazlar.
- Olgunlaşmamış sevgi ve olgunlaşmış sevgi, özellikle kilit bir alanda farklılık gösterir: Birinci tür, gereklilikten kaynaklanır. Bu insanların, dünyada bir yerleri olduğunu hissetmeleri için partnerleri tarafından sevilmeleri ve onaylanmaları gerekir. Öz saygıları ve öz farkındalıkları bu dış kaynağa dayanır ve bu yoksa onlar için hiçbir şey doğru görünmez.
- Bu tür bir kişi diğerini orantısız bir şekilde sever ve diğeri için her şeyi yapar. Bu aşk biçiminde sınırlar veya yönergeler yoktur. Her şeyini, karşılığında hiç birşey almamak adına verir, diğer kişinin kendisi olmasına izin vermeyen çaresiz bir arzu durumu yaratır.
- Bu duygusal körlük, insanların, diğer kişi için yaşamalarına neden olur. Kıskançlık krizi içinde patlayabilen sahiplenici bir çocuk gibi olabilirler, sevilmeme ya da bir noktada ihanete uğrama korkusuyla boğulmuş oldukları için öfke nöbetleri geçirebilirler.
- Ayrıca, olgunlaşmamış sevginin, romantik ile ilişkili başka bir etiket olduğuna dikkat etmek önemlidir. Her ikisinin de neredeyse bir peri masalı karakteri gibi diğerini tüm sorunlardan kurtarmaya gelen daha iyi diğer yarısını aradığı yerdir. Ruh eşi kavramı da bu kapsamda değerlendirilebilir. Bu, ciddi başarısızlıklar, hatalar ve keder getirecek bir tutumdur.
Olgunlaşmış sevgi: kendini gerçekleştirmekten gelen arzu
Olgunlaşmamış ve olgun sevgi arasındaki yolculuk kişiseldir. Sevgi alanında yetkin olmak için, bu yol, herkesin alması gereken bir yoldur. Bu yola çıkmak, eksiklikten bolluğa gitmek demektir. Yoksun hissetmekten tatmin hissetmeye doğru gidilmiş olur. Neden mi? Olgun bir şekilde sevmeyi bilen bir kişi, sevilmekten mutlu hissedecek bir eş bulmasına gerek olmadığı için, kendi başına kendisini tam hissedecektir.
Bu tür bir insan da başka birinden kendisine gelecek bir şey aramaz veya almayı özlemez. Bunun nedeni, olgunlaşmamış sevginin beklediği, olgun kişinin zaten sahip olduğu ve kendisine sağladığı her şeyin, örneğin tanınma, güvenlik, özgüven vb. olmasıdır.
Böylelikle bu tür bir kişi sevgi dolu bir ilişki kurduğunda bunu arzudan ve asla zorunluluktan yapmaz. Amaçları, yolculuğunu paylaşabilecekleri kendileri için önemli bir başkasını bulmaktır. Her ikisi de, mutluluğa ve birlikte çalışmaya dayalı bir ilişki kurmak için birbirini seçen özgür ve tatmin olmuş insanlardır.
Olgunlaşmamış ve olgun sevgi: birinden diğerine nasıl geçilir
Hiç kimse yaşlandıkça otomatik olarak birinden diğerine gitmez. Duygusal olgunluk yaşla veya çekilen acıyla birlikte gelmez. Ek olarak, bazıları sorunlarının olgunlaşmamış sevgi modeli içerisinde yaşamaktan kaynaklandığını fark etmeden hayal kırıklığından hayal kırıklığına geçer.
Olgun, bilinçli ve tatmin edici bir sevgi modeli için nasıl iyi temeller geliştirebilirsiniz? İşte üzerinde düşünülmesi gereken bazı önemli alanlar.
- İdeal partnerinizden beklediğiniz nitelikler üzerinde çalışın. Sevgi dolu bir partner istiyorsanız, kendinizi sevin. Eğlenceli, zeki, şefkatli ve kendine güvenen birini arıyorsanız, o kişi kendiniz olun. İhtiyaç duymayı bırakın ve kendinizi başkalarının size vermesini istediğiniz şeye dönüştürün.
- Yanınızda olmasını istediğiniz kişi siz olun.
- Benlik saygınızı oluşturun ve geliştirin. Erich Fromm’un dediği gibi, olgunlaşmamış sevgi, kendi kendine “Beni sevdikleri için ben de onları seviyorum” der. Bununla birlikte, olgunlaşmış bir sevgi, “Sevmeyi bildiğim için beni seviyorlar; beni seviyorlar çünkü kendimi seviyorum.” diyecektir.
Kendini sevme, öz saygı ve yalnız kalma korkusunu bir kenara bırakma, sağlıklı ilişkiler kurmanın temellerini oluşturan anahtarlardır. Sürdürülebilen ve aşkı bir büyüme ve keşif yolculuğu yapan sevgi dolu bağlardır bunlar. Acının olmadığı bir sığınak yaratmak için korkuları, ihtiyaçları ve boşlukları bir kenara bırakan sevgi türü de diyebiliriz.