Eğitimde Bir Paradigma Değişimi

tarafından incelendi ve onaylandı. psikolog Sergio De Dios González

Tarafından yazılmıştır Sonia Budner

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Pek çok durumda, teknoloji o kadar hızlı hareket ediyor ki takip edemiyoruz. Ancak, bu yeni nesillerde söz konusu olmaz. Bir elinde bir şişe, diğerinde bir tablet ile büyürler. Eğitim sistemi artık onlara hizmet etmiyor. Bu nedenle, eğitimde bir paradigma değişimi zamanı geldi.

Toplumun bazı kesimlerinin diğerlerine göre değişimle daha fazla ilgilendiği söylenemez. Bunun yerine, çocuklarımız ve gençlerimiz bu değişimin ortaya çıkmasına neden oldu. Dünyayı anlama ve dünyayla ilişki kurma şekilleri değişti. Sanal olan ancak çok gerçek olan bir dünya ile yeterince hızlı ilerlemeyen bir eğitim sistemi öğrenciler için zaman kaybı olabilir. Bu zamanı asla geri alamazlar.

Eğitimde ne tür bir paradigma değişimi söz konusu?

Geleneksel doğrusal eğitim sistemi artık yeterli olmuyor. Geçtiğimiz birkaç yıl boyunca değişikliklerin geldiğini hissettik, ancak henüz şekil almamışlardı. İnsanlar öğretmenleri, ebeveynleri ve çocukları suçlar. Okuldan ayrılma oranı son derece yüksektir. Çocuklar sınıfta sıkılıyor.

Küçük düzenlemelerden ya da mevcut olanlara bir şeyler eklemekten bahsetmiyoruz. Kurumsal düzeyde derin değişikliklerden bahsediyoruz. Öğretmenlerin bilgi paylaşma şeklindeki değişiklikler ve öğrencilerin onu alma şeklindeki değişiklikler.

Sadece bu değil, aynı zamanda öğrencilerimize öğrettiğimiz değerleri ve öğrencilerin belirli beceriler kazanma şeklini değiştirmemiz gerekiyor. Bu şeyler geleneksel eğitim sisteminde bir öncelik değildi. Yine de gençlerimiz yetişkin yaşamlarında bu becerilere ihtiyaç duyacak.

Doğrusal eğitim – yatay eğitim

Günümüzde çocuklarımız internette ve arkadaşlarıyla sınıfta olduğundan daha fazla şey öğreniyor. Öğretmenler artık tüm bilgilere sahip değil. Ekranlarda ve uygulamalardan bilgilere ulaşabilirler. Çocuklar bir şeye ilgi duyduklarında, o konu hakkındaki bilgilere nereden ulaşabileceklerini bilirler. Böylece, birisinin onlara öğretmesini beklemek zorunda kalmazlar.

Gelecek yıllarda, muhtemelen öğretmenlerin oynadığı rolde bazı köklü değişiklikler göreceğiz. Günümüz dünyasında, öğrencilerin zaten sahip oldukları bilgileri paylaşan öğretmenlere değil, onları yönlendiren öğretmenlere ihtiyaçları vardır.

Doğrusal eğitim, duygusal anlamdan tamamen kopuk olan bilgilerin iletilmesine dayanır. Bu tür bir eğitim çocuğun cahil ve kısmen “bitmemiş” olduğunu ve öğretmenin onları tamamlaması gerektiğini varsayar. Öğretmen ve öğrenci arasındaki farkı vurgular. Diyalog yoktur, yaratıcılık yoktur. Öğrenme uçucudur ve öğrenci göreceli olarak pasiftir.

Yeni yatay eğitim eğilimleri, öğrencilerin bilgi aradığı öğrenci tarafından yönlendirilen bir deneyim önermektedir. Öğrencinin eleştirel düşünce yeteneğine sahip olduğunu ve yaparak öğrenmenin çok önemli olduğunu savunuyor. Bu nedenle, öğretmenler içerikten ziyade yetkinliğe odaklanmalıdır. Eğitimci öğrenme durumlarının nasıl çözüleceğini bilmelidir.

Duygular ve motivasyon

Artık uzun zamandır şüphe duyduğumuz bir şeyin kanıtına sahibiz. Olumlu duygular, anlayışınızı ve hafızanızı geliştirir. Ayrıca öğrenmeyi teşvik ederler. Duygular öğrenmeyi teşvik eder, çünkü bunlar sinaptik bağlantıları ve sinir ağı aktivitesini güçlendirir.

Sonuç olarak, nöroeğitim öğretmenlerin öğrencilerin becerilerini ve yeteneklerini geliştirmelerine yardımcı olabilecek değerli bir araçtır. Bu da karşılığında, öğrenme sürecini kolaylaştıracaktır. Öğretmenler beynin nasıl çalıştığını ve bunun davranış ve öğrenme kalıplarıyla nasıl ilişkili olduğunu anlarsa herkes kazanır.

Eğitimciler için beynin nasıl çalıştığını, duyguları kontrol ettiğini ve bilgileri işlediğini bilmek de oldukça olumludur. Dersleri ders kitaplarına dayalı planlama dönemi tükenme yolunda.



21. yüzyılın zorluklarıyla yüzleşmek

Modern iş gereksinimlerini karşılayan eğitimli profesyonellerin ciddi bir açığı var. İş piyasamız önemli ölçüde değişti. Eski eğitim sistemimiz sanayi devrimi ve bu sistemin emek gereksinimlerine dayanmaktadır. İşgücü piyasası farklı becerilere sahip insanlara ihtiyacı olduğu için çocuklarımızı artık bu şekilde yükseltemeyiz. Tek bir şeyi iyi yapmayı bilen insanlar yerine, işletmelerin akıllıca inovasyon yapabilen insanlara ihtiyacı vardır.

Yaratıcılık, takım çalışması, çatışma çözme, eleştirel düşünme, liderlik yeteneği ve yenilikçi fikirler işletmelerin insanların özgeçmişlerinde aradığı şeylerdir. Sonuç olarak, doğru olanı çalışmak ve birçok şeyi yapabilmek önemlidir. Gelecekle yüzleşmenin tek yolu bu. Ufukta eğitimde bir paradigma değişimi var, hissedebiliyor musunuz?