Yaşlılarda Boşanmadan Sonra Hayata Yeniden Başlamak

Yazan ve doğrulayan psikolog Valeria Sabater

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

İstatistiki veriler, yaşlılarda ve 50 yaş üstü çiftlerde boşanma oranlarının tüm dünyada arttığını belirtiyor. Bununla birlikte, biri 20, 30, hatta 40 yıllık bir ilişkinin sona ermesiyle karşı karşıya kaldığında, zorluklar sayısızdır. Ayrıca kişiden kişiye göre değişkendir.

‘Yaşlılarda boşanmadan’ sonra hayata başlamak kolay bir iş değil. Aslında, birçok insan tamamen kaybolmuş hissediyor. Öte yandan, diğerleri bunu yeni bir fırsat veya ikinci bir şans olarak görüyor. Umut dolu hedeflerle dolu daha mutlu, daha canlandırıcı bir varoluşu şekillendirmek için hak edilmiş bir fırsat. Durum ne olursa olsun, memnuniyet getirmekten çok sadece mutsuzluk ve sorun getiren herhangi bir ilişkiyi bitirmenin gerekli olduğu inkar edilemez.

Bununla birlikte, iki kişi on yıllardır birlikte yaşadıklarında, genellikle büyük bir aile, duygusal, maddi ve hatta ekonomik altyapı inşa ettiler. Bu mirası ikiye bölmek, tıpkı bir kağıdı ortadan ikiye kesmek gibi kolay değil. Örneğin, mülklerin bölünmesinde hemen hemen her zaman zorluklar ortaya çıkar. Dahası, çiftler kendilerini ayrılığın yasını tutup hayatlarının anlamını yeniden tanımlamak zorunda bulurlar.

50-60 yaş arası birçok insan, boşanma süreciyle ilgili duygularla nasıl başa çıkacağını ve hayata tek başına nasıl başlayacağını bilmiyor.

Yaşlılarda boşanmadan sonra hayata yeniden başlamanın anahtarları

Yaşlılarda boşanma durumunda, aşk bazen bitti, zarar gördü veya istismar edildi. Ancak, mutsuz ilişkilerini bitirmek yerine on yıllarca uzatanlar da var. Bu, özellikle evliliğin sonsuza kadar sürmesi gerektiği öğretilen altmış yaşın üzerindeki çiftlerde yaygındır. Söylemeye gerek yok, bu tür koşullar altında sonsuza kadar sürecek tek şey acı çekmektir.

Neyse ki, bu algının modası geçmiş. Boşanma artık bir damga olarak değil, toplumumuzda sık ve pekiştirilmiş bir eylem olarak görülüyor. Buna 50 ile 60 yaş arasındaki birçok kadının ekonomik bağımsızlığının ve kendi kariyerlerinin tadını çıkarması da eklendiğinde, nüfusun bu dilimindeki ayrılıkların artmasının nedenini anlamak kolay.

Asıl zorluk, yaşlılarda boşanmadan sonra hayata nasıl başlayacağınızdır. Boş yuva sendromu, orta yaş krizi veya yaklaşan emeklilikle açıklanabilecek bir şey değil. Bunlar eşlerini/partnerlerini artık sevmeyen ve yeni bir hayata tek başına başlamak isteyen kişilerdir. Bu cesur adımı attıktan sonra gelenleri yönetmek kolay değil.

Çevreden destek ihtiyacı

The Journals of Gerontology’de yayınlanan araştırma, iki ilginç yönü ortaya koyuyor. İlk olarak, sözde yaşlılarda boşanma devrimi varlığını ilk kez 1990’da duyurdu. O zamandan beri, 50 yaşın üzerindeki çiftlerdeki ayrılıklar dört boşanmadan birini temsil ediyor.

İkinci yön, bu fenomenin tahmin edicilerini veya sonuçlarını kesin olarak bilmememizdir. Bildiğimiz şey, bunun basit bir süreç olmadığı ve kendine has özellikleri nedeniyle genç yaşta boşanmadan son derece farklı olduğu.

Bu durumlarda kilit nokta, boşanmış eşin çevresinin desteğine sahip olması gerektiğidir. Aslında, konuşacak arkadaşlara ve günlük bir müttefik gibi davranan bir sosyal gruba sahip olmak, yaşlılarda bir boşanmadan sonra hayata başlamanın anahtarıdır. Diğer aile üyelerinin anlayış ve desteğine sahip olmak da önemlidir.

Yaşlılarda bir boşanmayla karşı karşıya kalmak, çiftin geniş ailesi ve ortak arkadaşlıkları ile ilişkileri bırakmak zorunda kalmak anlamına gelir. Ayrıca belirli hayallerinden vazgeçmeleri ve tüm hatıra ve deneyim miraslarını yeniden formüle etmeleri gerekir.

Hayat hikayelerini geleceğe yönlendirmek için yeniden şekillendirmek

Boşanmaya karar veren 55 veya 60 yaşındaki çift, 20, 30 veya daha fazla yıl birlikte yaşamış olabilir. Doğal olarak, her vaka benzersizdir ve başlangıçtan itibaren yanlış giden bazı ilişkiler olsa da, diğerleri çok daha sonra bir düşüş yaşamış olabilir. Çoğu durumda, hayatı neredeyse sıfırdan yeniden formüle etmek anlamına gelir.

Yaşadıklarından pişmanlık duyanlar var ve kendilerine “Neden daha önce yapmadım? diye soranlar var. Hala sevdikleri bir partnerden çeşitli koşullar nedeniyle ayrılmak zorunda kaldıkları için acı çekerek ( ihanetler, anlaşmazlıklar vb.) gidenler de var. Ayrıca, uzun süren istismarcı ilişkilerden kaçanlar ve aşk kalmadığında karşılıklı anlaşma ile ilişkileri terk edenler de olacaktır.

Tüm bu durumlarda, yapmaları gereken son şey, partnerleriyle olan hayatlarını silmeye çalışmaktır. Bu paylaşılan on yıllar oradadır ve tarihlerinin bir parçasıdır. Kim olduklarının bir parçasını oluştururlar. Geleceğe odaklanmak için geçmişi kabul etmeleri gerekir. Bunun için ayrılığın yasını tutmaları gerekir. Daha sonra yeni istek ve amaçları netleştirebilirler.

Ekonomik sorunlar kaygıya neden olabilir

Yaşlılarda boşanmadan sonra hayata başlamak, çoğu durumda zorlayıcıdır. Dahası, partnerlerden biri mali olarak katkıda bulunmadığında ve eşlerinin emekli maaşına bağlı olduğunda. Ne de olsa, hayatlarını çocuklarını büyütmeye adayan birçok kadın var.

Diğer durumlarda, çift genellikle yasal sorunlara neden olan bir mülkün bölünmesiyle karşı karşıya kalır. Bunlar, çok fazla endişeye neden olan ve bazı durumlarda diğer aile üyeleri arasında düşmanlık yaratabilen deneyimlerdir.

Yaşlılarda boşanmanın yetişkin çocuklar üzerindeki etkisi

50’li ve 60’lı yaşlarındaki çoğu ebeveyn, çocuklarının boşanmalarının etkisini fazla hissetmeyeceğini varsayıyor. “Büyüdüler”, “Onların kendi hayatları var” diyorlar. Ancak, bu gençlerin çoğu, nasıl kabul edeceklerini, anlayacaklarını ve yüzleşeceklerini gerçekten bilmeden, durumla sessizce ilgilenirler. Hayal kırıklığı ve üzüntü ile birlikte garip ve çelişkili duygular yaşarlar.

Bu nedenle, ebeveynler yetişkin çocuklarıyla konuşmalı ve onlara nasıl hissettiklerinin tamamen anlaşılabilir olduğunu açıklamalıdır. İletişim kanallarını açık tutmalı ve çocuklarının büyümüş olmalarının ayrılığın onları çok fazla etkilemeyeceği anlamına gelmediğini anlamalıdırlar. Hayat böyle değil.

Açıkçası, ayrılma ve boşanmak için çocuklarının iznine ihtiyaçları yok. Bununla birlikte, ebeveynler ve çocuklar arasındaki karşılıklı destek, empatik ve samimi diyalogdan yararlanmanın yanı sıra, hiç kimse için asla rahat veya kolay olmayan bir durum için bir tampon görevi görecektir.