Sevilmeyen Kız Çocuklarının Sevgi Hakkında Öğrendikleri

Yazan ve doğrulayan psikolog Valeria Sabater

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Sevilmeyen kız çocukları, kimsenin görmediği iç savaşlarla mücadele ederler. Kendinden emin ve kararlı görünüyorlar. Yüzlerinde gülücükler var, kibarlar ve kimse onların ne yaşadıklarını hayal bile edemez. Ancak sevgiden yoksun büyüyenler, gerçek sevginin nasıl bir şey olduğunu keşfetmek için yavaş ve acılı bir içsel yolculuk yapmalıdır.

Bu kadınların birçoğunun, ailelerinin zehirli ve işlevsiz olduğunu anlamaları uzun zaman alıyor. Ayrıca, duygusal olarak istismarcı bir ebeveyne sahip olmak, muhtemelen birçok zararlı davranış kalıbını normalleştirdikleri anlamına gelir. Bunlardan biri, sevginin veya fark edilmenin zorla kazanıldığını varsaymaktır.

Bu aile ortamlarında koşulsuz sevgi yoktur. Kız çocukları oldukları gibi değil, anne veya baba figürlerine göre olmaları gerektiği gibi sevilirler. Bu, onları, kural olarak nadiren ulaştıkları bu çarpık görev ve ideallere uymak için yorucu çabalar göstermeye yönlendirir. Sonuç olarak, kendileri hakkında olumsuz görüşlerle büyüme ve gelişme eğilimindedirler.

Sevilmeyen kızlar aşk hakkında ne öğrenir?

Sevilmeyen kızların nasıl olduğunu inceleyen kitaplardan biri Peg Streep’in Kötü Anneler kitabıdır. Yazar bu kitapta aslında birçok insanın çocukluğunda koşulsuz sevgiden yoksun olduğunu ve bunun ciddi sonuçlar doğurduğunu hatırlatıyor. Çünkü insan gelişimini, sevilmenin ve korunmanın ne demek olduğunu bilmemek kadar değiştiren çok az şey vardır.

Ebeveynler mesafeli, soğuk ve acımasız olduğunda, bir çocuğun geçerli bir benlik kavramı ve benlik saygısı oluşturmasını son derece zorlaştırır. Gerçekten de, sevgi ve onay eksikliği onları derin psikolojik yaralarla, doğru sosyo-duygusal ve kişilik gelişimlerini değiştiren yaralarla bırakır.

Connecticut Üniversitesi (ABD), duygusal soğukluk ve mesafe gösteren ebeveynlerle büyümenin bağımlı davranışlara, düşük özgüvene, düşük öz yeterlilik, duygusal dengesizliğe vb. dönüştüğünün önerildiği bir araştırma yaptı.

Ancak, er ya da geç, sevilmeyen kızların bu istismarcı dinamiklerin etkisinin tamamen farkına vardığı bir zaman gelir. İşte o zaman ailelerinin onlara hiç sevgi teklif etmediğini keşfederler. Aslında, sundukları oldukça farklı bir şeydi. Bu, her şeyin değiştiği an. Şunu öğrenmeye başlarlar:

Sevilmek için başkalarını memnun etmeye gerek yok

Bu, sevilmeyen kızların yaptığı ilk keşiftir. Sevilmek için kendi değerlerinden vazgeçip, diğerlerinin ihtiyaçlarını karşılamak ve onları memnun etmek, itaat etmek zorunda olmadıklarını öğrenirler. Ancak bunu anlamaları uzun yıllar alır. Ve bu durum süreç içinde genellikle mutsuz ve acılı duygusal ilişkilere yol açar.

Aslında, sevilmeyen kız çocukları, ebeveynleriyle kurdukları aynı bağımlılık kalıplarını eşleriyle tekrarlama eğilimindedir. Ancak er ya da geç gözlerini açarlar ve artık yeter derler. Sonuçta, herkes olduğu gibi sevilmeye değer, kimseye boyun eğme ihtiyacı duymadan veya başkalarını memnun etme ve başkaları tarafından özümsenme zorunluluğu olmadan. Sevmek, herkesin olduğu haline saygı duymaktır.

Gerçek aşk kıskançlığa, tahakküme veya değersizliğe yer bırakmaz

Sizi seven, size saygı duyar. Olduğunuz, söyledikleriniz, sevdikleriniz veya değer verdiğiniz şeyler için sizi küçümsemeyecek, alay etmeyecek veya kendinizi kötü hissetmenize neden olmayacaklardır. Sevmek küçük düşürmek değil, sevdiğini çiçek açıp büyütmek demektir.

Sevilmeyen kızların farkına varma eğiliminde olan belirli bir yön, kıskançlığın zararlı bir duygu olduğudur. Bunun nedeni, genellikle başkalarının sahip olduğu maddi malları kıskanan ebeveynlerle büyümeleridir. Bu bakış açısı, başkaları için bir eksiklik ve küçümseme duygusu yaratır. Öte yandan, başkalarına bakmadan kendilerini kabul etmek ve odaklanmak, bir iyilik hali alıştırmasıdır.

Birçok kız materyalist ve bencil ebeveynlerle büyür. Diğer ailelerin neye sahip olduklarına ve neyin eksik olduğuna odaklanırlar. Hatta kendi kızlarını başkalarınınkiyle karşılaştırma eğilimindeler. Bu davranış her zaman iz bırakır.

Onları sabote edenlerden kaçmaları gerekir

Çocukluğunda sevilmeyen pek çok kadın, bir süreliğine zararlı ve mutsuz ilişkiler kurar. Hatta evde öğrendikleri kalıpları tekrar ederler. Bu yaraları iyileştirmenin ilk adımı, geçmişten kopmak ve daha önce olduğu gibi kabul ettikleri birçok içsel anlatıyı yeniden formüle etmektir.

Bu kadınlar, kendilerini kontrol etmeye çalışanlardan, başarılarını ellerinde tutmak için sabote edenlerden kendilerini uzak tutmak zorundadırlar. Başkalarını tecrit etmeye, onları manipüle etmek için kişisel alanlarına yerleştirmeye çalışan birinin bunu sevgiden yapmadığını hatırlamalıdırlar. Bunu yalnızlıklarını gidermek ve egolarını tatmin etmek için yaparlar.

Suçu üstlenmemeliler: öz şefkatin önemi

“Neden daha önce fark etmedim? Neden daha erken davranıp işlevsiz ailemden olabildiğince çabuk uzaklaşmadım? Keşke her şeyi daha farklı yapsaydım!”

Sevilmeyen kız çocukları genellikle kendilerini eleştirme eğilimi geliştirirler. Bu son derece zararlıdır. Aynı zamanda travma sonrası stres bozukluğunun yaygın bir etkisidir. Gerçekten de, yapılan ya da yapılmayan her şey için suçluluk ve utanç duymak, sevilmeyen bir kız olmanın yinelenen bir etkisidir. Ayrıca, bu kadınların neden er ya da geç kendilerini iyileştirmek için bir mekanizma olarak uygun öz-anlayış ve özsaygı teknikleri geliştirmeye başladıklarını da açıklıyor.

Son olarak, geçmişinizde sağlıklı ve zenginleştirici bir sevgi yaşamadıysanız, harekete geçmenin ve kendinize bakmanın zamanı geldi.