Bağımlının Ailesinde Karşılıklı Bağımlılık

Madde bağımlılığı, en büyük acıyı yaratan psikolojik bozukluklardan biridir. Kronik rahatsızlığı olan bu kişiler tedaviyi değil, rehabilitasyonu kabul eder, bu durum bağımlı kişinin hayatını bütünsel bir şekilde etkiler. Bağımlılık, kişinin ekonomik, sosyal ilişkilerine ve psikolojik durumuna zarar verir. Buna ek olarak, hastalığın sonuçlarının kendilerine yakın kişiler üzerinde ciddi boyutta bir etkisi vardır ve bu da genellikle bağımlı kişinin ailesinde karşılıklı bağımlılığa yol açar.

Aile çekirdeğinin bir üyesi madde bağımlılığına sahip olduğunda, ailenin tüm düzeni değişir. Bu hastalığı tedavi etmek aile bireylerinin elinde değildir. Bu nedenle babalar, anneler, kardeşler veya çocuklar, bu aile üyesinin rahatsızlığına çare bulamakta zorlanırlar.

Yıllar geçtikçe, yardım etmekten çok, dahil olan herkes için durumu daha da kötüleştiren çok zararlı ilişki dinamikleri oluşturulabilir. Bu nedenle, bu tür bir bağımlılığın tanımlanması ve engellenmesi önemlidir.

Bağımlının ailesindeki bağımlılık nereden gelir?

Sevdiğimiz bir aile yakınımız bağımlılık sorunu yaşıyorsa, onun iyiliği hakkında endişelenmek ve ona destek olmak ve ona yardım etmeye çalışmak doğaldır. Kendinizi o kişiden tamamen duygusal olarak koparmak ve ayırmak çok karmaşık olacaktır ve bu en yararlı yöntem değildir.

Bakmakla yükümlü olunan kişinin yakınlarının onunla konuşmaya, onu anlamaya, onu profesyonel yardım almaya teşvik etmeye ve rehabilitasyon sürecinde ona eşlik etmeye çalışmaları mantıklıdır. Bununla birlikte, birçok durumda, ilgi gösterme o kadar yoğun bir hal alır ki ve işlevsiz hale gelir.

Bu nedenle, bağımlı kişinin ailesindeki karşılıklı bağımlılık, başka bir kişi hastanın sorunlarına fazla dahil olduğunda ortaya çıkar. Bağımlı kişi ile aşırı bir özdeşleşme vardır, aile üyesini saplantılı bir şekilde bağımlı hakkında endişelenmeye ve tüm dikkatini ve enerjisini kendisini ihmal ederek ona odaklamasına yol açan bir kimlik karmaşası yaşanır. Bu fenomenin temel özelliklerinden bazıları şunlardır:

• Aile üyesinin hayatı tamamen bağımlıyı kurtarmak, iyileştirmek veya korumak etrafında döner.
• Tüm bu başarısız girişimler, büyük bir duygusal sıkıntı yaratır ve bağımlılık sorunu yaşayan kişi toksik ilişkiler geliştirir.
• Bağımlı kişi, bağımlılığın bir sorun olduğunu reddeder, davranışını haklı çıkarır veya zararını en aza indirir.
• Sorunu diğer insanlardan gizleme eğilimi var. Böylece hastalığın üstü örtülür ve endişelerini başkalarıyla paylaşma veya yardım arama olasılığından vazgeçilir.
• Aile üyesi, bağımlıya duygusal yönde bağımlı olmayı sürdürür. Bu şekilde, bağımlı kişinin kendi başına hareket etmesini kasıtlı olarak engelleyerek, sadece eylemlerine tepki verir. Onların iyiliği, diğer kişinin iyi olmasına bağlıdır.

Bağımlılığın gelişimini etkileyen faktörler nelerdir?

Bağımlılığı olanların tüm aile üyeleri birbirine bağımlılık geliştirmez. Genel olarak, düşük benlik saygısı ve zayıf duygusal yönetimi olan kişiler daha büyük bir risk gösterir.

Bağımlı olan kişinin yakını sıklıkla hastaya olan şeyler konusunda kendisini suçlu hisseder ve davranışlarını kontrol etme ihtiyacı hisseder (ayrıca, bunun kendi gücünde olduğuna inanırlar). Genel olarak, bu eylemi bir ihanet veya sadakat eksikliği gibi doğal olarak algıladıklarından, bu kişiler genellikle başkalarıyla ilişkilerinde sınırlar koymakta zorluk çeken kişilerdir.

Bağımlının ailesindeki aşırı düşkünlük, ilişkiye dahil olan herkes için zararlıdır

Genel olarak, birine bağımlı kişi, verdiği zararının farkında değildir. Ona yardımcı olmaya çalışarak bağımlıya yardım ettiğinizi ve hatta iyileşmesini teşvik ettiğinizi hissedersiniz. Ancak gerçekte yaptığınız şey tam tersidir.

Aile üyesi, hastalığın varlığını inkar ettiğinde veya en aza indirdiğinde veya bunun sonuçlarının sorumluluğunu aldığında, bağımlı kişinin eylemlerinin sorumluluğunu kendisinin almasını engellemiş olur. Bu nedenle bağımlılığın devam etmesine katkı sağlar. Ancak buna ek olarak, kendisine uymayan bir sorunun ağırlığını taşıyarak ve kendi iyiliğinden vazgeçerek kendisine duygusal anlamda ciddi zararlar verir.

Bu nedenle, bağımlı aile üyesinin bağımlı için ve kendisi için yapabileceği en iyi şey, kendi yerini geri kazanmak ve diğerinin de kendi yerini almasına izin vermektir. Bağımlılığı inkar etmeyi veya örtbas etmeyi bırakmak, bundan kendisini sorumlu tutmayı bırakmak ve sınırlar koymaya başlamak önemlidir.

Bir başkasının bağımlılığını çözmek mümkün değildir, her birinin eylem alanı kendine indirgenir. Bu nedenle en sağlıklı şey bir ayrım yapabilmek ve kendi duygusal sağlığına dikkat etmektir.