Korku, Tembellik Kılığına Büründüğünde

Eminim hayatınızın bir noktasında o kadar tembel davrandınız ki, arkadaşlarınızla buluşmaktan ya da çok heyecanlı bir şekilde kaydolduğunuz bir derse gitme çok zor geldi. Bir parçanız gitmek istiyor, ama zaman geldiğinde ya da belki birkaç gün önce, tembellik çirkin kafasını uzatıveriyor. Peki ya aslında bu tembellik değilse? Ya gerçekten korkuyorsanız? Tembellik kendini korku olarak gösteriyorsa…

Duygularımızın birçoğu birbirlerinin arkasına saklanır ve aklımızı karıştırır. Onları görmemizi ve kendimizi duygusal bir labirentte kaybetmemizi engellemek için kendilerini gizler. Onları keşfedip labirentte kaybolursak, nedeni kendimizi tanımıyor olmamızdır. Duygusal olgunluğa ulaşmak için hala uzun bir yolumuz vardır.

Neden tembel hissediyoruz?

Tembellik, kendimizi korumanın ve yapmak istemediğimiz şeylerden kaçınmanın bir yoludur. Arkadaşlarımızla buluşmak için düzenlediğimiz gün ya da başlamak için kaydettiğimiz kurs, uyuşuklaşırız. Düşüncelerimiz, gerçekten yapmak istemediğimiz bir şeye evet dediğimiz sonuca ulaşana kadar kafamızda döner durur.

Böyle bir duruma çok dikkat etmelisiniz. Yapmaya karar verdiğiniz şey hakkındaki ilk düşünceleriniz olumluydu, ama sonra tembellik onları değiştirdi ve o şeyi yapmak istememeye başladınız. Gerçek şu ki, bir şeyden kaçıyorsunuz. Arkadaşlarınızla rahat mısınız? Onlarla ilgili bir şey mi oldu? Topluluk karşısında konuşmaktan ya da yeni insanlarla tanışmaktan mı korkuyorsunuz?

Tehlike işareti

Tembellik ardına gizlenen korku, bizi olası tehlikelere karşı uyarır. Bize yüzleşmek istemediğimiz şeyleri hatırlatır. Durum bir gerçek hâlini alana dek bazen o konu üzerinde fazla düşünmeyiz.

Zamanı gelince, aklımızda bir alarm çalar. Bizi korkutan ve konfor bölgemizden çıkmamızı isteyen bir şeyle yüzleşmememiz için en iyi kaynak hangisidir? Tek kelimeyle tembellik.

Büyük bir korkuyu gizlemeye çalışırken, tembellik büyük bir tuzak olabilir. “Gerçekten öyle hissetmiyorum”, “Hayır demeyi öğrenmek zorundayım” veya “Daha iddialı olmalıyım” gibi şeyler söylemek, sizi korkutan bir şeyden saklandığınız anlamına gelebilir.

Tembellik bazen hayat kurtarıcı olur. Korkularımızdan saklanmak için defansif bir tepki. Ancak arkadaşlarımıza karşı daha cesur olup “hayır” demeyi öğrenmemiz gerektiğine inanma tuzağına düşmemeliyiz. Bunun yerine, aslında uğraşmak istemediğimiz bir şey vardır, hepsi bu. İçimizde, derinlerde bir korku vardır ve bizi evde güvende tutmak için bir bahane olarak tembelliği kullanır.

Korkunun yüzünden maskeyi çekip çıkarmak

Korkunun, bazısı çok gizli olan birçok kostümü vardır. Bununla birlikte, duygularımızı tanımlamayı ve yönetmeyi öğrenirsek, o zaman maskeleri kaldırabiliriz. Bununla ilgili neler yapabileceğimizi görelim.

Gerçekten kötü bir şekilde sona eren, başarısız bir ilişkiniz olduğunu ve bu yüzden adeta bir travma geçirdiğinizi hayal edin. Yalnızsınız, yalnızlığınızla baş etmeye çalışıyorsunuz. Arkadaşlarınız sizinle buluşmak ama aynı zamanda partnerlerini de getirmek istiyorlar. Onlarla dışarı çıkmak için zaman geldiğinde, tembellik ve uyuşukluk baş gösteriyor. Bu iki düşman bizi evde kalmaya teşvik ediyor.

Bu durumda gerçekten onlarla buluşmak istemediğinizi düşünebilirsiniz. Ancak durum böyle olmayabilir. Örneğin, arkadaşlarınızın partnerleriyle mutlu olması sizi incitebilir;

Acıyı önlemek için izolasyon

Arkadaşlarınızla birlikte olmaktan gerçekten zevk almanıza rağmen, korkunun kurbanı oldunuz. Henüz öğrenmediğiniz deneyimlerin meyvesi bu. Bu korkunun size söylediği şey, aynı hataları tekrar tekrar yapacağınızdır. Böylece kendinizi ayrı tutarsınız ki bu hoş olmayan hisleri tekrar hissetmeniz gerekmesin.

Tembellik kılığına giren korku, koruma anlamına gelir. Ama bu korku sizi büyümekten alıkoyar. Ne yapmalısınız peki? Öncleikle, duygularınızı anlamaya çalışın. Yardım istemekten çekinmeyin.

Korkudan kurtulmalısınız. Eğer yoluna devam etmesine izin verirseniz, korku hayatınızı her zaman sınırlayacaktır, çünkü basit olarak refah ve mutlulukla tamamen uyumsuzdur.