Kendinizi Suçlu Hissetmeden Mutsuzluğunuzu Kabul Etmek
Düşünün, canınız istemediğinde gülümsemek zorunda olmadığınızı hissetmek ne kadar güzel olurdu? Dünyaya şöyle söyleyebilirsiniz, “Dünya, bugün dışarı çıkmak istemiyorum. Ben bugün kimseyi görmek istemiyorum.” Bazen kimsenin size eşlik etmemesini ve sadece kendinizle yalnız kalmayı istersiniz. Karnınızda bir düğümlenme hissi olmadan, daha doğrusu, suçluluk hissetmeden bunu dışarıya vurabilmeniz keşke daha kolay olsaydı.
Tüm bunlar içinde oluşabilecek en iyi durum, etrafınızdakilerin sizin isteğinizi kabul edip, daha iyi hissettiğinizde geri gelmesi olurdu. Tabi bunu size söylenmeden ya da bu konuda dersler vermeye çalışmadan yapmaları. Bazen, tek istediğimiz tek başımıza bir süre uzanmak, gücünüzü toplamayı ve yenilenmeyi beklemek ve bunun sonunda her şeye geri dönmektir.
Kötü günler, özellikle iyi olanları takdir edebilmemiz için aslında gereklidir. Eğer ki dikkat edersek, karşılaştırmak ve farklılıkları tespit etmek bize çok şey öğretebilir. Çünkü güllerin dikenli olduğunu bilmemiz her zaman yeterli değildir; bize zarar verip vermediklerine dikkat etmeli ve dikenlerden uzaklaşmayı öğrenmemiz gerekir.
Kötü hissettiği için kendini suçlu hissetmek
İnsanlar arasında kötü hissetmek hayal ettiğinden daha yaygındır. Hayattaki hiç bir şey mükemmel değildir. Olan şey, toplumun üzgün olduğumuzun kabul etmemize ya da bunu göstermemize izin vermemesidir. Hatta, üzgün olduğumuzu göstermek bizi suçlu hissettirir ve diğer insanlar tarafından yargılanır.
Üzgün olduğunuzu söylerseniz, insanlar size kendinizi garip hissettirebilir. Değersiz olduğunuzu düşündüklerini düşünebilirsiniz. Ama daha sonra diğerlerinin sizin için üzüldüğünü ve sizi neşelendirmeye çalıştığını ve sizi dışarı çıkarmaya çalıştıklarını fark edersiniz. Diğer insanların kendilerini üzgün hissetmelerini kaldıramazlar. Bu onlara kendilerini rahatsız hissettirir. İşte bu yüzden bu duygu genel olarak örtbas etmeye çalışılır.
Belki de olan şey, birinin üzgün olduğunu gördüğünüzde bunun size sizin de zaman zaman bu şekilde hissettiğini hatırlatmasıdır. Üzüntüyü olabildiğince bastırmanız gerektiğini söyleyen bir toplumda, üzgün olmayı kabul etmek kolay değildir.
Ancak, kendinizi kötü hissediyorsanız bunu saklamak zorunda değilsiniz ya da en azından bunun kendinizi kötü hissetmeniz gereken bişey olmadığını bilmelisiniz. Bu hayatın bir parçasıdır. Kötü günler her zaman vardır ve bunda bir sorun yoktur. Göründüğü kadar acı vermez. Bize bazı konularda belki de yardıma ihtiyacımız olduğunu göstermek için oradalar. Bu yüzden kendinizi iyi hissetmediğinizde, bu hissi bastırmaya çalışmak yerine kendinizi dinlemek önemlidir.
Kendinizi aslında hissettiğinizden farklı hissetmeye ve davranmaya zorlamak anlamsız bir davranıştır. Yüzünüze sahte bir gülümseme tutuşturmaya çalışmak gücünüzü azaltır. Ancak, hislerinizi dışarı vurabilmeye başladığınızda, bir şeylerin üstesinden gelebilirsiniz. Ve bunu olduğu gibi kabul ederseniz, belki de kendinizi suçlu hissetmeyi bırakacaksınız.
En iyi sığınağınız: kendiniz
Kötü günlerde, sığınmak için en iyi yer yine kendi içimizdedir. Her ikisinin de en iyisi: yalnızlık ama aynı zamanda birinin varlığı – kendinizin. Kendini suçluluk hissetmeden mutsuz olabilirsin ve bu durumdan kurtulmak için sana yardım edebilecek kişi yine sensin.
Işıklarını kapatıp ampullere ne olduğunu kontrol edebileceğin bir yer bulabilmek önemlidir. Bunu tespit ettikten sonra sorunları düzeltir ve ışıkları tekrar açabilirsiniz. İstediğiniz zaman kaçabileceğiniz ve o anın sizi dış dünyaya kapatabileceği bir yer bulun.
Duygularınızın size ne anlatmaya çalıştığına iyi kulak verin. Her şeyden öte, dışarı çıkmak ve mutlu olduğunuzu iddia etmek sizin için hiçbir fayda sağlamaz, çünkü bu sadece duygularınızın kendini daha fazla duyurmaya çabalamasına sebep olur ve bu raddede yaşadıklarınızı tamir etmenin daha zor olmasını sağlar.
Kendinizi kucaklayın. Kötü hislerinizi açığa çıkarın ve bunu yaparken sadece ne olup bittiğini anlamaya önem verin. Kendinize zaman ayırmanız gereklidir ve bunun için asla suçlu hissetmemelisiniz.
Dünya yine dönmeye devam etsin. Yeterince güçlü olduğunuzda ayağa kalkıp geri döneceksiniz… Üzerinizde baskı hissetmeyin.