Bumerang Nesli: Ailesiyle Yaşamaya Başlayan Gençler

tarafından incelendi ve onaylandı. psikolog Gema Sánchez Cuevas

Tarafından yazılmıştır Alejandro Rodríguez

Son Güncelleme: 22 Aralık, 2022

Batı dünyasında en hızlı büyüyen trendlerden biri bumerang neslidir. Bu nesil bir süre bağımsız yaşadıktan sonra ebeveynlerinin yanına geri taşınan gençleri temsil eder. Bu bağlamda, bağımsız olmak farklı anlamlara gelir. Bu gençler üniversite yıllarında yurtlarda yaşamış olabilir ama daha sonra işlerini kaybettikleri zaman ailelerinin yanına dönerler.

Bazı uzmanlar, ebeveynlerine bir şekilde mali olarak bağımlı genç insanların da bumerang neslin bir parçası olduğunu söylüyorlar. Bu grubun kendi evleri olabilir, ama onlar ebeveynlerinden mali destek alırlar.

Bu trend, son birkaç yıl içinde Batı Avrupa ülkeleri ve Kuzey Amerika’da hızla çoğalıyor. Öte yandan, Doğu Avrupa ve Asya gibi dünyanın diğer bölgelerinde neredeyse hiç bir zaman Batı ve Amerika gibi olmamıştır. Her iki şekilde de, bu kavram uzun zaman önce düşünülemez bir kavramdı. Peki bumerang neslinin yükselişi tam olarak neden?

Bumerang nesli: İyi mi kötü mü?

Bazı uzmanlar, ebeveynlerinin yanına geri taşınan çok sayıda gencin durumunu olumlu bir bakış açısıyla çalışmaya karar vermiştir. Bu gençlerin yardım istemeye korkmadığını iddia ediyorlar, ki bu da onların duygusal zekasının daha yüksek seviyelerde olduğu anlamına gelebilir. Bu grubun aileleriyle, eski nesillere göre daha iyi bir ilişkiye sahip olduklarını da söylüyorlar.

Ama bu olguyu çalışan insanların çoğunluğu, bunun kötü bir şey olduğunu düşünüyor. Bumerang neslinin yükselme sebepleri birçok olası noktadan kaynaklanıyor olabilir. Burada en büyük olasılıkla ve en önemli olanlar şunlardır:

• Genç insanlarda işsizlik oranı ve yaşam maliyetleri artmıştır.
• Y nesli yaşamın gerçeklerine uyum sağlayamıyor.

Yüksek işsizlik oranları ve artan yaşam maliyeti

İş piyasasının en iyi zamanlarını yaşamadığı bir sır değil. 2008 yılındaki ekonomik durgunluktan sonra, (aynı zamanda “büyük durgunluk olarak da bilinir çünkü 1929’teki büyük depresyondan beri yaşanan en kötü yıldı), bir çok iş ortadan kalkmıştır ve iş bulmak çok zor hale gelmiştir.

Bu, toplumdaki her grubu etkiliyor ama en çok da gençler bundan etkileniyor. Resmi verilere göre, Avrupa Birliğindeki 25 yaşından küçük kişiler için ortalama işsizlik oranı % 15’tir. İspanya gibi bazı ülkelerde, bu sayı % 40’a daha yakındır. Burada, genç insanların yeterince para kazanamamalarında önemli rol oynayan faktörlerden bahsetmeden geçemeyiz. Vasıfsız işler ve son derece düşük ücretler gibi şeyler önemli sorunlar yaratır.

Enflasyon ve artan yaşam maliyetlerini (özellikle de kira fiyatları) bunlara eklerseniz, birçok gencin ebeveynlerinin yanına taşınmaya karar vermesi şaşırtıcı değildir. Yani, genellikle, bumerang neslin varolmasının ana nedeni ekonomik zorluktur.

Y neslinin hayatın gerçeklerine adapte olmaktaki yetersizliği

Gençlerin ebeveynleriyle uzun vadeli yaşamaya başlamalarının tek sebebi para değil. Burada incelemeye değer birçok sorun var, ama helikopter ebeveynlik gibi durumlar bunların arasında gerçekten öne çıkıyor. Bu tür durumlar nedeniyle, y nesli bağımsız bir hayata başlamak için yeterince emin olamıyor.

Özgüven, insan tarihi boyunca hayati önem taşıyan bir özelliktir. Özellikle artık toplumumuzda süregelen tüm değişiklikler nedeniyle önemlidir. Ama y neslinin beklentileri ve gerçeklik arasındaki boşluk birçoğunun kendini kayıp hissetmesine neden oluyor. Dünyaya bakarken tamamen farklı iki yol arasında sıkışıyorlar:

• Ebeveynlerin yolu; çünkü onlar için “bir diploman olursa, iyi bir işin olur” fikri hala doğruydu.
• Küçük kardeşlerinin yolu; çünkü bugünün dünyasında artık bu fikrin işe yaramadığını fark ettiler.

Ebeveynlerin tavsiyelerini takip edip, bir diploma alan gençlerin çoğu sonunda herhangi bir iş bulamaz duruma geldirler. Dünyanın hala 50 yıl önce gibi olduğunu düşündükleri için, okula gidip çalışmaya devam etmeye karar verdiler. Yüksek lisans derecesi edinmek, dil öğrenmek, ücretsiz staj almak vb.

Tüm bunların yol açtığı sonuçlar? Avrupa’da birçok genç insan, haftada en az 40 saat çalışarak ayda 1000 eurodan daha az para kazanıyor. Durumu daha da kötüleştiren bir şey de, çoğunun bu yeni sosyal gerçeğe adapte olamamasıdır. Onlar ebeveynlerinden ayrı bir yaşam tarzı elde etmeye çalışıyor ama halen işe yaramayan bir çizgide yürüyorlar.