Seni Artık Sevmediğimi Az Daha Unutuyordum
Yazan ve doğrulayan psikolog Sergio De Dios González
Birbirimizden nazik bir biçimde kaçındığımız o karşılaşmamızdan sonra, bugün, artık seni sevmediğimi bir kez daha hatırladım. Bir zamanlar bizi çok özel kılan her şeyi kaybettik. Kırmızıda beklerken tatlı öpücükleri, yürürken ele ele tutuşmaları, o sıcacık veda sarılmalarını… hepsi geldi geçti artık.
Birlikte daha iyi bir dünya inşa etmemizi hayal ettiren her şey yok oldu. Sadece bizim olduğunu ve sadece ikimiz için tasarlandığını düşündüğümüz her şey… Üstesinden gelebileceğimizi düşündüğümüz her sorun, bizim üstümüzden geldi ve geçti. Artık tüm bunlar, bizim ne kadar zayıf olduğumuzu hatırlatır gibi, bize yukarıdan bakıyor.
Bir an için, az daha ne olduğunu unutuyordum. Ama anında tekrardan hatırladım ki, artık ikimiz bir değil, birbirinden ayrı durması gereken iki farklı insanız. Aklım hala bu fikre inanmakta zorlanıyor ve beraber geçirdiğimiz o mutlu günlerin aydınlığı ile yaşamaya çalışıyor…
Aklım bana oyunlar oynamaya çalıştığında bile, seni artık sevmiyorum. Bizim masalımız çoktan sona erdi. Belki de, bizim için olmayan bir şey için savaşmaya devam etmek için artık gücüm kalmadı. Artık, seni düşününce yüzümde bir gülümseme belirmiyor. Bize bir şey katmadığın için artık seni sevmiyorum..
Sahip olduğumuz her şey bir zamanlar parlardı
Göz göze geldiğimizde ve tekrar tekrar bir şakaya güldüğümüzde, sözsüz, sadece bize özel dilimizi konuştuğumuzda ve birlikte yaşadığımız bir anı hatırladığımızda… Belki o zaman, tüm bunları unuturum, belki kendimden şüphe ederim. Ama sonradan, gerçeğe geri dönüp, birlikte yaşadığımız her bir anın parladığını ve ama tüm bunların, artık mazide kaldığını kabullenirim.
Geçmişte bir şansımız vardı ve biz bunu kullanamadık. Tutkulu bir şekilde yaşadığımız, birbirimiz için hissettiğimiz sevgiyi, ayaklarımızı yere basarken anlayamadık. Zaman, ileriye bakmak ve ne olacağını görmek için bize bir fırsat tanımadı. Doya doya yaşadık, iyisini de kötüsünü de. Ve bu da, seni artık sevmememin tam olarak sebebidir.
Elbet birbirimiz ile karşılaşmaya devam edeceğiz. Bazı yaşanmışlıkları tamamen unutmak hala mümkün değil. Ama artık, onlar bizimle olmayacak. Artık sevgi ve büyülü sözler ile dolup taşmayacaklar. Bu anlar, daha görkemli bir geleceğe doğru attığımız adımlarda, bize yol gösteren yıldızlar olmayacak.
Bu anlar, artık hayatımın vazgeçilmez bir parçası olmayacak. Hafızamın derinliklerinde kaybolup, diğer unutulmuş zamanlar kervanına katılacaklar. Artık eskisi gibi bir şey ifade etmeyecekler. Çünkü arada sırada unutsam da, artık seni sevmiyorum.
Artık “seni seviyorum” demeye, sevgiye gerek yok…
“Seni seviyorum” dediğimiz zamanlar artık geride kaldı. Hiç bir şey söylemeden “Seni seviyorum” demenin artık bir önemi yok. Şimdi geriye, kalbinde bir tutam aşk kalmamış olsa bile, sadece yanağa kondurulan nazik buseler ve dostça selamlar kaldı.
Karşılaştığımız o gün, artık seni sevmediğimi neredeyse unutmuştum… ama şimdi bana, hayatında başka birisi olduğunu söylediğinde, o öpücüklerin artık başka birinin dudaklarına ait olduğunu anladım. Neredeyse unutuyordum ama hayır; seni artık sevmiyorum.
Şimdi sana sadece mutluluklar diliyorum. Bu arada, hala bana ait olan küçük parçalarını saklıyorum. Bundan yana bir derdim yok. Artık “seni seviyorum” cümlesinin sahibi olmasam da, bazen seni sevmediğimi unutuyorum…
Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.