Günlük Hayattaki Üzüntü, İstenmeyen Eşlikçiniz

Yazan ve doğrulayan psikolog Valeria Sabater

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Günlük hayattaki üzüntü, hayatınızın tuvalini gri tonlarında boyar. Muhtemelen bunu biraz daha iyi kabul edebilmiş olmayı dilersiniz. Sevmeseniz de, bu duygudan yararkanmak sanatçılar, şairler ve şarkıcılar için çok ilham vericidir. Ayrıca, onu deneyimlediğinizde, üzüntüyü daha da yoğunlaştırma eğiliminde olup günlük hayatınızı tamamen ele geçirmesine izin verirsiniz.

Friedrich Nietzsche, gerçekliğin bazen korkunç görünebileceğini söyledi. Yine de, er ya da geç, bunun o kadar da dayanılmaz olmadığını keşfediyoruz ve basitçe katlanıyoruz. Nitekim bir bakıma duygularımız ve hislerimiz, sahip olduğumuzu asla bilmediğimiz yetenek ve değerleri bize bahşetme konusunda amansız bir güce sahiptir. Bunların hiçbiri, üzüntü de dahil, yararsız değildir.

Paul Ekman, duygu çalışmaları alanında uzmandır. Bizi üzüntünün sebep olduğu ölçüde odaklayan çok az psikolojik gerçek olduğunu iddia ediyor. Aslında, güç ve amaç dolu bir duygudur. Bunun nedeni, ilerlemek için harekete geçmemiz gerektiğinin bir hatırlatıcısı olarak çalışmasıdır.

Hissettiğiniz günlük üzüntünün çoğu zaman dayanılmaz olabileceği doğrudur. Ancak, bu duygu hayatın kendisinde var. Bu nedenle, nasıl kabul edeceğinizi ve anlayacağınızı biliyorsanız, genel refahınızı iyileştireceksiniz.

“Hüzün derinlik verir. Mutluluk yükseklik verir. Hüzün kök verir. Mutluluk dallar verir. Mutluluk, göğe çıkan bir ağaç gibidir ve hüzün, toprağın rahmine inen kökler gibidir. Her ikisine de ihtiyaç vardır ve bir ağaç ne kadar yükseğe giderse, aynı anda o kadar derine iner. Ağaç ne kadar büyükse kökleri de o kadar büyük olacaktır. Aslında, her zaman orantılıdır. Onun dengesi bu.”

 -Osho-

Günlük üzüntü ile yaşamak

Günlük yaşamınızda üzüntü anları hissetmenin normal olup olmadığını sorabilirsiniz. Evet öyle. Gün boyunca gelip geçen hüzünlü anlar tamamen normaldir. Ancak, sizi geride tutacak kadar kalıcı olarak üzgün hissetmeniz normal değildir.

Bununla birlikte, günlük üzüntü genellikle olumsuz bir şey olarak algılanır veya hatta akıl hastalığının bir işareti olarak görülebilir. Bu, temel olarak, bundan kaçınmaya çalışan içgüdüsel arzumuzdan kaynaklanmaktadır. Aslında, muhtemelen sadece gözlerinizi kapatıp kaybolmasını ummak istiyorsunuz. Gerçekten de, çocukken muhtemelen “üzülme” lafını duymuşsunuzdur. Aslında sorulması gereken şey “neden üzgünsün?” olmalı, sonra da onunla başa çıkmak için yardım edilmelidir.

Bazen, üzüntünüzü hafifletmek için kendinizi otomatik pilota bağlarsınız. Dikkatinizi dağıtmaya çalışıyorsunuzdur. Alışverişe gidersiniz, arkadaşlarınızla dışarı çıkarsınız, sinemaya gidersiniz…. Bu kesinlikle kabul edilebilir ve hatta tavsiye edilir, ancak üzüntünüzü dinlemiyorsunuz ve duyulması gerekiyor. Aslında, üzüntünüzü susturarak, günlük hayattan zevk alma yeteneğinizi de susturmuş olursunuz.

Üzüntü depresyonla aynı şey değildir

Üzüntüye olumsuz bir duygu olarak bakmayı bırakmalısınız. Gerçekte, faydaları olan uyarlanabilir bir duygudur. Bununla birlikte, üzüntüyü çevreleyen fikirler genellikle yanlıştır. Böyle bir fikir, muhtemelen en yaygın olanı, üzüntüyü depresyonla ilişkilendirmektir. Başka bir deyişle, depresyondan muzdarip insanların “üzücü” olduğunu düşünmek. Ancak, üzüntü ve depresyon farklıdır. Nedenini görelim:

Üzüntü. Bu, hayatınızın içsel bir parçasını oluşturan uyarlanabilir bir duygudur. Hayal kırıklığı, acı veya kayıp yaşadığınızda ortaya çıkar. Ancak, mutluluk anlarında da ortaya çıkabilir. Aslında, bu yoğun duygu yaşadığınız anlarda, duyularınız genel olarak önemli ölçüde yükselir. Sonuç olarak, geçici üzüntü anları hissedebilirsiniz.

Depresyon. Depresyon gibi duygudurum bozuklukları aslında  duygusal açıdan uyuşmuş hissetmenize neden olabilir. Bu hiçbir şey hissetmediğiniz anlamına gelir. Bir boşluk, derin bir ilgisizlik olur. Diğer zamanlarda, üzüntüden çok öfke, suçluluk, utanç ve hatta nefret vardır.

Günlük üzüntünün bedeli

Gündelik üzüntünün, gün boyunca gelip giden türden bir bedeli vardır. Rahatsız edici geliyor ve bu nedenle onu ortadan kaldırmaya çalışıyorsunuz. Müzik dinlersiniz, bir arkadaşınızı ziyaret edersiniz, kitap okursunuz, alışverişe gidersiniz, bir şeyler yersiniz. Sizi üzüntü duygusundan uzaklaştıracak herhangi bir şey.

New South Wales Üniversitesi’nden Nitika Garg, üzüntünün hem ekonomik hem de sağlık maliyetleri olduğu sonucuna vardığı bir araştırma yaptı. Bunun nedeni, genellikle insanların kendilerini üzgün hissettiklerinde dışarı çıkıp ihtiyaç duymadıkları şeyleri satın almaları veya sağlıksız (doymuş yağ oranı yüksek) yiyecekler yemeleridir.

Bunlar yaygın davranışlardır. Ancak, onlar da zarar verir. Bu nedenle kendinizi üzgün hissettiğinizde en iyisi onunla yüzleşmek, ondan çekinmemek. Aksi takdirde bu zarar verici davranışlar artacak ve daha kalıcı hale gelecektir.

Hüzünle yüzleşmek için sörf tahtası tekniği

Sörfçüler, bir dalgayla yüzleşmenin muazzam zorluğuna aşinadır. Aslında bunu sabırsızlıkla beklerler ama geldiğinde kaygı ve huzursuzluk karışımı bir duygu hissederler. Aynı şey üzüntü ile de olur. Gelen ve giden uzun vadeli arkadaşınızdır ve geldiğinde endişeli hissedersiniz. Ancak, bundan kaçınmaya çalışmanın bir anlamı yok. Tıpkı sörfçünün dalgayla yüzleştiği gibi, bununla yüzleşmeniz yeterlidir.

Sörfçülerin temel olarak iki tekniği vardır. Dalgaya binebilir veya ördek dalışı yapabilirler. Birincisi, anı yakalamak ve onunla birlikte koşmak demektir. Akışa ayak uydurmak, ne yapılması gerektiğini anlamak ve yapmak. Doğru yapıldığında güzel şeyler olur.

Ancak bazen dalga çok büyüktür. Aynı şekilde bazen üzüntünüz de çok büyük olabilir. Bu, sörfçülerin ördek dalışını kullandığı zamandır. Yani tahtalarıyla dalganın altına dalarlar ve dalganın üzerlerinden geçmesine izin verirler. Aynı şekilde, başka seçeneğiniz olmadığında, sadece ıstırap anına katlanmak zorunda kalırsınız. Er ya da geç, ortadan kalkar. Sadece buna katlanmanız ve suyun altında nefes almayı öğrenmeniz gerekiyor. Daha sonra, sakin bir şekilde ortaya çıkabileceksiniz.

Her gün üzüntü hayatınızın bir parçasıdır. Akıllıca yüzleşmeyi öğrenin.