Görünüş Gerçekten De Aldatıcıdır

Çoğu zaman, insanları dış görünüşlerine göre yargılarız ve onları tanımak için beklemeyiz. Bununla birlikte, bir kişi hakkında yaptığımız bu tür değerlendirmeler her zaman doğru olmaz. Görünüş, başkalarının bizi nasıl görüp algıladığıyla ilgilidir: giyinişimiz, konuşmamız, hareket tarzımız. Ama gerçekten ifade etmek istediğimiz her şeyi görünüşle yansıtamayız.

“Parlayan her şey altın değildir,
Sana öyle söylendiyse bile buna güvenme.
Pek çok insan, ışıltıma kapılıp hayatını feda etti.
Altın mezarların içinde de kurtlar yuvalanır.”

– William Shakespeare, Venedik Taciri

Bir kişiyi gerçekten tanıdığımızda, düşüncelerimizi onunla paylaşırız ve kişiliklerini gerçekten keşfederiz. Bir kişiyi ilk kez gördüğümüzde ise dış görünüşlerini, yüzlerini ve aksesuarlarını gözlemleriz.  Bunlara dayanarak o kişinin karakteri hakkında çıkarımda bulunuruz.

Gerçek şu ki daha tanımadığımız insanlar hakkında hüküm verme eğilimindeyiz. 

Herkes, kendi çaresinden sorumludur çünkü bir kişiyle arkadaşlık kuracaksak onlar hakkında gerçeği bilmek isteriz.

Bizi bu konu üzerinde düşünmeye çağıran bir film, ”Güzel ve Çirkin”dir. Bu film bize çirkini dış görünüşüne bakarak yargılamamayı öğretir. Bekleyip onu tanımamız gerektiğini gösterir.

Kimi zaman bir kişinin ne kadar sevimli olduğunu onu tanıyana dek fark etmeyiz. Çünkü çoğu zaman yalnızca dış görünüşü gözlemleriz. Görünüş aldatıcıdır, gerçek işte budur.