Düşseniz Bile Yürümeye Değer

Yürüyün, hiç durmadan yürüyün. Yürümekten asla yorulmayın çünkü varlığınızın sebebini, mücadele gücünü ve vazgeçmeme cesaretini böyle bulabilirsiniz. Düşseniz bile ayağa kalkın ve yola devam edin. İki insanın sizin için başlatmaya karar verdiği hayattaki her fırsatı değerlendirmeyi hak ediyorsunuz.

Doğduktan kısa bir süre sonra yürümeyi öğreniriz ve yürümek için dengemizi korumamız gerektiğini öğreniriz. Esasen, defalarca düşmeniz gerekmiştir yürümeyi öğrenmek için ama yanınızda sizi ayağa kaldıracak biri vardır. Düşmek, yeni baştan başlamanız gerektiği anlamına gelir.

“İnsanlar, nehre düştükleri için değil, suya battıkları için boğulurlar.”

– Paulo Coelho

Ve yürümek, yardım almaksızın adımlarınızı ardı ardına atmaktan ibaret hale gelene dek bu durum devam eder. Birden küçükken yaptığımız gibi beceriksizce yere kapanmamaya alışırız. Fiziksel olarak yere düşmek yerine duygusal olarak düşmenin ne olduğunu öğreniriz ve yeniden ayağa kalkmanın yolunu bulmak için çabalamamız gerekir.

Bir hata yaptım, sorun ne?

Belki bunun nedeni, yere düştüğünüzde canınızın eskisinden daha çok yanması ve taşıdığınız yükün her defasında büyümesidir. Başka felaketlerin yükü, başka fırtınaların gücü, nostalji delikleri ve hatalarımız sebebiyle asla gerçekleştiremediğimiz hedefler yüzünden bunalırız.

Canınız yandı, ağladınız, geri gelmeyecek fırsatları kaçırdınız, bir hata yaptınız ve yere düştünüz ama sorun değil. Unutmayın, Eduardo Galeano’nun da dediği gibi düşseniz bile yürümeye değer.

Hasar, iyileşme olasılığına inanan kişiler söz konusu olduğunda yenilmek için yeterli değildir. Oturup beklemeyi seçerseniz, daha fazla fırtınalar ve yangınlar çıkacaktır. Artık olmayan fırsatları kaçırmamanız için daha çok insan sizi kaldırmaya gelecek ve düşüncelerinizi işgal edecek.

Hata yapmanın yanlış bir tarafı yoktur. Hepimiz insanız ve dolayısıyla, sonunda bizi daha güçlü kılan hatalarımızı, şüphelerimizi ve zayıflıklarımızı aştıktan sonra hedeflerimize ulaşabiliriz. Ufka bakmaya devam etmek güzeldir ama bunu yaparken ”hayır” kelimesinden çok şey öğrenebileceğinize ve üzerinde yürüdüğünüz zeminin neden yapıldığını bilmenin değerine daima inanmalısınız.

“Ithaca’ya doğru yola çıktığında dua et ki yol uzun, maceralı ve bilgi dolu olsun.”

– Constantine P. Cavafy

Kaybedenler yalnızca onlardır

Şu kısa ömrümde öğrendim ki en zor zamanlarda ne kazandıklarını kabul etmeye hazır olan hiç kimse kaybetmez. Çünkü dibi gördüğünüzde bile daima bir şey kazanabilirsiniz. Tüneli aşıp dışarı çıkmak için topraktan faydalanabilirseniz, bunu başarabilirsiniz.

Hiç kimse duygusal bir düşüşten kurtulamaz ve bence hepimizin bir düşüş yaşaması mutlaka gerekli. Çünkü dizlerinizi silmeyi, yaralarınızı iyileştirip tecrübenizle ilerlemeyi ancak bu şekilde öğrenebilirsiniz. Evet doğru, bazı tecrübeler çok zordur ve yaşadığımız acı korkunçtur ama bedeninizin verdiği işaretleri anlamaya ve bunlarla yüzleşmeye çalışırsanız, kendinizi çok daha iyi hissedersiniz.

Düştüysen, nedeni yürümüş olmandır

Sürekli çabalarınızın zaferleri, sizin için onur nişanı ve kendinizi daima daha canlı hissettiğiniz yer olacaktır. Düşme tehlikesi, yolculuğun geri kalanı boyunca deneyimlediğiniz diğer tüm duygulara ve gülümsediğinizi görmek için yanınızda bekleyen tüm insanlara değer.

Yürümek, önemlidir. Dünyadaki amacınızı bulmak ve gelişmek, potansiyelinizi kullanmak ve hayallerinize inanmak için kendinize fırsat sunmaktır. İlk planlarınız işe yaramadıysa yeni planlar yapmaktır. İyinin tadını alıp kötüyü hazmedebilmektir. Asla vazgeçmeden yürümeye devam etmelisiniz. Her zaman kendiniz hakkında düşünebilirsiniz, her zaman kendinizi düşünmelisiniz ve devam etmelisiniz.

“Birazcık da olsa hayatın tadını almadan bu dünyadan geçip gitmeye değmez.”

– Frida Kalho