Voldemort Kötülüğü Anlamamıza Yardımcı Olabilir mi?
Gerçek adı Tom Riddle olan Voldemort, Harry Potter romanının ana kötü karakteridir. Dışarıdan birinin bakış açısından, Harry’den oldukça farklı tabii ki. Bununla birlikte, karakteristik özellikleri açısından daha derine inersek, pek çok ortak yönleri olduğunu görürüz. Voldemort kötülük tarafından ele geçirildi, peki ama bu kötülük nereden geldi? Karakteri kötülüğü daha iyi anlamamıza yardım edebilir mi? Öğrenmek için okumaya devam edin!
Harry Potter ve Voldemort aynı madalyonun iki yüzüdür. Kötü adam olmayan bir kahraman ve kahramansız bir kötü adam yoktur.
İkisinden biri farklı şeyler yaşamış olsaydı ne olurdu? Ya Voldemort mutlu bir evde büyümüş olsaydı? Ya aşkın ne olduğunu keşfetmiş olsaydı? Kötü olarak mı doğdu yoksa bu kötülük bir dizi koşuldan mı kaynaklandı?
Geçmişi keşfetmek
Hikaye boyunca, Karanlık Lord’un geçmişi hakkında, “kötü adam”dan çok daha fazlası olan bu karakter ile ilgili olarak, gittikçe daha fazla şey keşfediyoruz. Film serisi onun geçmişi hakkında çok fazla bilgi vermiyor. Ancak kitaplarda J.K. Rowling birçok sayfayı Voldemort’un geçmişine adamıştır.
Bu karakter Harry Potter hayranları arasında o kadar büyük bir hayranlık uyandırıyor ki, kendi filmi bile var. Bu film, Voldemort: Origins of the Heir (Voldemort: Vârisin Kökenleri) adlı bir İtalyan yapımı.
Harry Potter hikayesinin bize göstermediği pek çok şey var ve Voldemort hakkında da söyleyebileceğimiz pek çok nokta var. Bu makalede, bu karakterin kişiliğini daha iyi analiz etmemize ve nasıl bu kadar kötü hale geldiğini anlamamıza yardımcı olacak bazı önemli bilgileri bir araya getirmeye çalışıyoruz.
Etkiler
J. K. Rowling’in hayatı kolay bir hikayeye sahip değildi. Exeter Üniversitesi’nde Fransızca ve Klasikler okudu. Çok fazla zorluk çekmesine rağmen 1997’de Harry Potter destanının ilk kitabı olan Harry Potter ve Felsefe Taşı‘nı yayınladığında ünlü oldu.
Birden fazla kez Hermione Granger gibi karakterlerle pek çok ortak noktası olduğunu itiraf etti. Ayrıca, Harry’nin doğum gününün doğum günüyle aynı olması bir tesadüf değildir. Ruh emicilerin, hayatının bir noktasında yaşadığı depresyonun kendisininkini emmesi gibi, Harry’nin ruhunu emmesi de bir tesadüf değil.
Rowling, Voldemort’un adının Fransızca’dan geldiğini belirtti: vol de mort (ölüm uçuşu). Ayrıca, yazar, bu karakteri yaratırken Adolf Hitler’den ilham aldığını da itiraf etti.
Voldemort ve Hitler
Üzerinde çok da uzun düşünmeye gerek yok, hem Voldemort hem de Hitler üstün bir ırkın varlığına inanıyordu. Voldemort, yalnızca sihirbazların oğullarının sahip olduğu bir nitelik olan “safkan” olmayan herkesi yok etmek istiyordu. Tüm “çamur kanlıların” (Muggle’ların çocukları) ortadan kaybolması ve asla Hogwarts’a erişememesi konusunda kararlıydı.
Diğer bir deyişle, bu kötü adamların ikisi için de “saflık” önemliydi. “Aşağı ırk”ı yok etmeleri gerektiğine inanıyorlardı.
Voldemort’un safkan olmaması çarpıcı. Babası tıpkı Hitler’in Yahudi asıllı olması gibi bir muggle’dı. Belki de bir aşağılık kompleksi, reddedilme korkusu ve iktidar arzusu, hem tamamen acımasız hem de mantıksız suçlar işlemeye yol açtı.
Aynı zamanda Voldemort, ileride bir büyücü olarak parlak bir geleceği olan parlak bir genç adamdı. Hitler ise sanatı gerçekten seviyordu.
Savaşlar
Harry Potter destanı ile insanlık tarihi arasındaki bir başka benzerlik, iki büyülü savaşın varlığıdır. İlk savaş sırasında Voldemort ve Ölüm Yiyenleri, Harry’nin ebeveynleri de dahil olmak üzere birçok insanı öldürdü. Ancak bu savaşı kaybettiler ve bu yüzden Voldemort ortadan kaybolmak zorunda kaldı. İkinci savaşın sonu, Voldemort ve takipçileri için bir dönemin sonu oldu. Almanya, Ölüm Yiyenler gibi her iki Dünya Savaşını da kaybetti.
Voldemort’un ikinci yükselişi, sonunda Sihir Bakanlığı’nın (siyasi sistemimizin eşdeğeri) kontrolünü ele geçirmeyi başarana kadar gölgeler altında gerçekleşti.
Harry, bir tür Mesih gibi, bu terör ve karanlık zamanına bir son verdi. Destan da, bu anlamda İncil’den etkilenmiş diyebiliriz. Yılan, kötülüğün ve baştan çıkarmanın bir sembolüdür ve aynı zamanda Harry Potter destanındaki kötülüğün kişileştirilmesi olan Voldemort ile de bağlantılıdır. Buna ek olarak, Harry bir tür kurtarıcı ve herkesin hayatını kurtarmak için kendi hayatını verebilen (kendi kehanetiyle bile) “Seçilmiş Kişi” dir.
Voldemort ve geçmişi
Voldemort sadakatsizliğin meyvesiydi (annesi babasını aldatmıştı). Sevgisiz doğmuş bir çocuktu. Annesinin ailesi, Slytherin bölümünün kurucusu ve kan saflığının sadık savunucusu olan Salazar Slytherin’den geliyordu. Atası gibi, o da bir Parselmouth’du, bu da yılanlarla konuşabileceği anlamına geliyordu.
Kan saflığı konusundaki bu saplantı, aileyi yıllarca akraba evliliğine götürdü. Bu, Merope Gaunt (Voldemort’un annesi) ve ailesinin aşırı yoksulluk içinde yaşadığı anlamına geliyordu. Buna ek olarak, bir tür zihinsel engelden de muzdaripti. Merope, babası ve erkek kardeşi tarafından istismar edildi. Ona bir mızrak (büyü yapamayan bir büyücünün kızı) dediler.
Merope’un babası ve erkek kardeşi Azkaban’da hapsedildi. Bu olduğunda, nihayet özgür hissetti. Merope, Tom Riddle Sr. adlı zengin bir Muggle’a aşık oldu ve onunla evlenip hamile kalması için onu büyülemeye karar verdi.
Merope, Riddle’ın ona aşık olduğunu ve büyüye bir son verebileceğini düşündü. Ancak, Riddle onu terk etti. Merope bir yetimhanede doğum yaptı ve doğumdan sonra öldü. Bu nedenle, küçük Tom Riddle sevgisiz büyüdü. Birkaç yıl sonra Dumbledore onu aramaya başladığında ve yeteneklerini Hogwarts’ta geliştirebileceğini söylediğinde onun bir büyücü olduğunu keşfetti.
Hogwarts’taki Voldemort
Hogwarts’taki Voldemort, en büyük sihirbazlardan biri olarak göze çarpıyordu. Bununla birlikte, güç arzusu ve karanlık sanatlara olan tutkusu, onu tüm zamanların en korkulan karanlık büyücüsüne dönüştürdü. Harry gibi, Voldemort da bir öksüzdü ve tek başına ve ailesinin sevgisi olmadan büyüdü. Hogwarts onun kurtuluşuydu.
Her iki karakter arasında düşmanca ilişkilerinin ötesine geçen güçlü bir bağlantı var. Ancak, aralarındaki temel fark, Voldemort’un asla kimseyi sevmeyi başaramadığı ve asla gerçek arkadaşlarının olmadığıdır. Bu nedenle, en sadık takipçilerine karşı bile acımasızdı.
Çok benzer olduklarından, insanlar neden her birinin hayatla bu kadar farklı yüzleşmeyi seçtiğini merak ediyor. Voldemort doğası gereği kötü müydü yoksa deneyimleri onu kötü mü yaptı? Muggle’lardan gerçekten nefret mi ediyordu yoksa babasının onu terk etmesi ve geçmişinden bu kadar utanmış olması onu motive mi etti?
Voldemort ve hayatını bilmek, kötüyü anlamamıza yardım edebilir mi?
Hem Harry hem de Voldemort çok yalnız çocukluklar geçirdiler ve terk edilme korkusu ile birlikte şefkat eksikliği ile uğraşmak zorunda kaldılar. Ancak, çok benzer durumlarla karşılaşsalar da ikisi de farklı yollar seçtiler.
Rowling, travma geçiren ve kendini terk edilmiş hisseden bir karakter yarattı. Gerçekten karmaşık ve derin olan bu hikaye, bize çocukluğun önemini ve terk edilmenin bir kişiyi ne kadar etkileyebileceğini hatırlatıyor. Bu, davranışlarını haklı çıkarmaz, ancak kötülüğü biraz daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir.
“Dünyayı değiştirmek için büyüye ihtiyacımız yok, ihtiyacımız olan tüm gücü zaten içimizde taşıyoruz: Daha da iyiyi hayal etme gücüne sahibiz.”
– J.K. Rowling