Reggaeton, Klasik Müzikten Daha Fazla Beyin Aktivitesi Üretiyor
Yakın zamanda yapılan bir araştırma, reggaeton dinlemenin klasik müzikten daha fazla beyin aktivitesi ürettiğini gösteriyor. Geleneksel olarak klasik müziğin insanoğlunun doğuştan gelen beyin uyarımının temel ses kaynağı olduğu düşünülmüştür. Hatta, bebek henüz anne karnındayken bile bunun böyle olduğuna inanılır.
Klasik müziğin doğmamış bebekler için ritim, stil ve kültür açısından en iyisi olduğu fikrine karşı çeşitli argümanlar ortaya atılmıştır. Bununla birlikte, birdenbire, kentsel kadansın önceden inanıldığından çok daha uyarıcı olduğunu doğrulayan bir çalışma ortaya çıktı. Ayrıca, diğer melodi türlerini göre daha fazla beyin aktivitesine neden olur.
Mozart ve Bach’ın eserlerinin yerini reggaeton’un alması çılgınca görünüyor. Yine de, Kanarya Adaları’nda bir grup bilim insanının ortaya koyduğu bir tez bunu belirtiyor.
Artan beyin aktivitesi
Beyin cerrahı Jesús Martín-Fernández, meslektaşları ve uzmanlarıyla birlikte beynin farklı müzik tarzlarına nasıl tepki verdiğini kontrol etmek için araştırma yaptı. Bu, RTVE’nin radyo programı Longitud de Onda tarafından yayınlanan bir röportajda dile getirildi.
Folklor, elektronik, klasik ve reggaeton, Martín-Fernández ve araştırmacılarının değerlendirmeyi seçtiği anahtar türlerdi. 28 kişilik bir grubun beyin reaksiyonlarını incelediler. Yaş ortalaması 27 idi ve müzik eğitimi almamışlardı. Ayrıca İspanyol nörologlar, dilsel içeriği olmayan kompozisyonları seçtiler. Bu, yalnızca enstrümanların seslerinin sürece müdahale ettiği anlamına geliyordu.
Bu teste tabi tutulduktan sonra beynin birçok bölgesi aktive edildi. Ancak, bu çalışma için araştırmacılar sadece hareketle ilgili reaksiyonlara odaklandılar. Martín-Fernández için bulguları, reggaeton’un 21. yüzyılda sahip olduğu devasa ticarileşme olgusunun nedenini açıkladı.
“Bilinçli hareketin yolu olan piramidal yolun geçtiği, tabanın gangliyonlarında ve iç kapsülde çok yoğun bir aktivasyon üretir.”
-Jesús Martín-Fernández-
Tenerife’li Nuestra Señora de la Candelaria Üniversite Hastanesi’ndeki asistan beyin cerrahının yürüttüğü doktora tezi, çalışılan her kişinin müzik dinlerken hareketsiz kalmasına rağmen, reggaeton dinlerken beyinlerinin sanki aktif hale geldiğini göstermiştir; adeta hareket ediyorlardı.
Reggaeton dinlerken artan beyin aktivitesinin nedenleri
Araştırma çalışmaları henüz başlangıç aşamasında olmasına ve birçok yönün değerlendirilmeye devam etmesine rağmen, nörologlardan oluşan ekip bulguları için birtakım nedenler önerdi. Bununla birlikte, bunun beynin reggaeton tarafından nasıl aktive edildiğini gösteren sadece ilk çalışma olduğu belirtilmelidir.
Reggaeton dinlerken ortaya çıkan beyinsel tepkilere bir sebep verecek hipotezler şunlardır :
- “Böylesine belirleyici ve kalıcı ritmik bir hücreye sahip olarak, beyin sanki hareket edecekmişsiniz gibi otomatik olarak harekete geçer. Oldukça ilkel bir şey gibi görünüyor”.
- “Sürekli uyaran, bu alanlarda oksijen akışı ihtiyacını tetikler, çünkü beyin hareket edecekmiş gibi hazırlanır veya bir sonraki ritmik vuruşu tahmin etmeye çalışır”.
Reggaeton: en büyük uyarıcı
Görünüşe göre, farklı insanlar, nesiller ve müzikologlar arasındaki tartışma daha yeni başlıyor. Ayrıca bu çalışmanın ortaya çıkmasıyla şu ana kadar netliğini koruyan tek şey reggaeton’un bizi diğer ritimlere göre daha aktif hale getirdiğidir.
Elektronik müzik bile beynimizdeki bazı motor bölgeleri harekete geçirebilir. Ancak, en azından şimdilik, Karayip sesleri ve reggae’nin bu karakteristik karışımı karşısında elde edilen tepkileri hiçbir şeyin geçemeyeceği görülüyor.
Bu müzik tarzını dinlemenin pek çok faydası olduğu açıktır. Yine de, hareket etmenin ve herhangi bir türe kapılmanın beden, zihinsel ve duygusal sağlığımız için de faydaları olduğunu hatırlamakta fayda var.
Sonuç olarak, reggaeton’un dansa teşvik ettiğini söylemek abartı olmaz. Görünen o ki, bu ritmin tüm bedeni işgal edip kafamıza girmesinin asıl nedeni, tekrarı ve kompozisyonundaki öngörülebilirliktir. Klasik müziğe kıyasla, reggaeton türü ve beyin üzerindeki etkileri kesinlikle daha fazla araştırmaya değer gibi görünüyor.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Dale, J., Hyatt, J. & Hollerman, J. (2007). The Neuroscience of Dance and the Dance of Neuroscience: Defining a Path of Inquiry. Journal of Aesthetic Education, 41(3), 89-110.
http://www.jstor.org/stable/25160240 - Longitud de Onda. (2021). Jesús Martín-Fernández ‘El reggaetón nos mueve más que la clásica. Recuperado el 7 de agosto de 2021 en: https://www.rtve.es/play/audios/longitud-de-onda/entrevista-martinez-fernandez-onda/5781348/
- Martín-Fernández, J., Burunat, I., Modrono, C., González-Mora, J. L. & Plata-Bello, J. (2021). Music style not only modulates the auditory cortex, but also motor related areas. Neuroscience, 457, 88-102. Recuperado de: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33465413/
- Ordonez, E. Sánchez, J. Sánchez, M. Romero, C. y Bernal, J. (2011). Análisis del Efecto Mozart en el desarrollo intelectual de las personas adultas y niños. Ingenius, (5), 45-54. Recuperado de: https://revistas.ups.edu.ec/index.php/ingenius/article/view/5.2011.03
Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.