Motivasyon Geliştirme Terapisi

Yazan ve doğrulayan psikolog Valeria Sabater

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

 Motivasyonel güçlendirme terapisi (MET), kendine zarar verme davranışları olan hastalar için yaygın olarak kullanılan bir terapötik yaklaşımdır. Bu kısa bir tedavidir ve hastada iyileşme ve sonunda problemlerinin üstesinden gelme arzusunu teşvik eder. Bu genellikle özel ihtiyaçlarına yönelik psikolojik tedaviler yoluyla olacaktır. Örneğin, uyuşturucu, alkol, kendine zarar verme davranışı vb.

Çoğu zaman, insanlar sorunlarının tamamen farkındadır. Yine de gerekli görmüyorlar veya terapiste gitmeye cesaretleri yok. Bununla birlikte, motivasyon geliştirme terapisi onlara güç ve motivasyon vermeyi amaçlamaktadır. Ek olarak, onlarda becerilerini, değerlerini ve güçlü yanlarını uyandırır. Her şey yetkilendirmeye ulaşmakla ilgili. Bu, sonraki terapötik sürece aracılık eden gerçekten yararlı bir egzersizdir.

Ortalama olarak, dört veya beş seans motivasyon geliştirme terapisi yeterlidir. Bu süre zarfında hasta terapisti ile iyi bir ilişki kurabilir. Bu, iyileşme sürecine doğru sonraki yolculuklarında belirleyicidir. Hadi daha yakından bakalım.

Kendine zarar verici davranışlar sergileyen kişiler, düşük benlik saygısı ve özgüven sergilerler. Bu nedenle, bu tür terapide onları iyileştirme ve hayatlarını kontrol altına alma yeteneklerine inanmaları için güçlendirmek önemlidir.

Motivasyon geliştirme terapisi: amaç ve teknikler

Motivasyon geliştirme terapisi, kendine zarar verici davranışlardan muzdarip hastalara yöneliktir. Bunlar geniş kapsamlı olabilir.

Örneğin, kendine zarar vermekten zararlı davranışlara, intihar düşüncelerine ve kendine zarar verme davranışına kadar uzanır. Bununla birlikte, en yaygınları arasında şüphesiz bağımlılıklar vardır. Bunlar, yalnızca hastanın fiziksel sağlığını tehdit etmekle kalmayan son derece olumsuz eylemlerdir.

Aslında, buna ek olarak, hemen hemen her zaman hayatta bir anlam eksikliği, değer ve anlamlardan yoksunluk ve kendi iyilik hallerine olan ilgilerinde azalma yaşarlar. Bu nedenle, bu terapi motivasyonu ve içlerinde bir kontrol duygusu geliştirmeyi amaçlar.

Motivasyon arttırıcı terapi, hastanın kaçınılmaz bir varoluşsal amacı aklında tutmasını sağlamayı amaçlar. Bu, içinde buldukları durumu iyileştirme fikridir. Bu tür terapinin bazı anahtarlarına ve tekniklerine bir göz atalım.

Değişime ve motivasyona yönelik yönetimsel bir tedavi

Motivasyon arttırıcı terapi, 1993 yılında alkol bağımlıları için klinik bir deney olarak tasarlanmıştır. Bununla birlikte, sonuçlar o kadar olağanüstüydü ki, uzmanlar terapiyi daha fazla sayıda psikolojik duruma uygulamak için iyileştirmeye karar verdiler. Terapi aşağıdaki ilkelere dayanmaktadır:

• Motivasyon psikolojisinin bir parçası. Temel amaç, hastanın eylemini, duygusunu ve coşkusunu teşvik etmektir. Bu nedenle kendilerini değiştirmek ve geliştirmek için çalışabilirler.
• Motivasyonel görüşme teknikleri ve bir danışma stili kullanır. Bunlar William R. Miller ve Stephen Rollnick tarafından geliştirilmiştir.
• Hastanın ihtiyaçlarını ve davranışlarını değerlendirmeyi amaçlayan terapötik yaklaşım, motivasyonel görüşmenin kendisine entegre edilmiştir. Diyalog ve güvene dayalıdır.

Empati, terapötik ittifakın anahtarıdır

“Ne hissettiğini anlıyorum. Acını hissediyorum. Nasıl hissettiğini anlayabiliyorum ve sana saygı duyuyorum. Seni duyuyorum. Senin için buradayım…”. Motivasyonel stimülasyon terapisinin temel direklerinden biri empatiden başlamaktır. Gerçekten de profesyonel, hastanın onlara güvenebilmesi için bir bağlantı ve kabul ortamı yaratmalıdır.

Hastanın kişisel gerçekliği, onları değişebileceklerine ikna etmek için yalnızca bir güven duygusuyla doğrulanabilir. Ayrıca, kendilerini geliştirmek için kaynaklar ve değerler geliştirebileceklerini fark etmelerini sağlamak gereklidir

Motivasyonel tutumu güçlendirmek için geri bildirim

Bu tür terapide diyalog ve geri bildirim sabittir. Amaç, hastayı sadece özgüvenini geri kazanmaya değil, aynı zamanda bağımlılığını veya bağımlılık yapan davranışlarını bir kenara bırakabileceğine dair inancını da teşvik etmektir.

Bu tür bir terapinin karmaşık olabileceğine dikkat edilmelidir. Bunun nedeni, çoğu zaman hastaların kendilerine karşı hiçbir motivasyonu veya sevgisi olmamasıdır.

Bu nedenle, terapistin tartışmalardan ve çelişkilerden kaçınması ve yargılayıcı olmaması önemlidir. Aslında diyalog her zaman dinamik, olumlu ve yapıcı olmalıdır. Ayrıca hastanın direncini kırmak için hünerli, değişim için umut yaratmak ve teşvik etmek için enerjik olmalıdır.

Motivasyonu ve öz yeterliliğe yönelik dürtüyü teşvik etmek için terapi

“Kolay olmayacak olsa da bununla başa çıkabilirsin. İki günde başaramayacaksın. Önünde zor zamanlar olacak. Ancak sonunda başaracaksın çünkü bunu yapmanı sağlayacak değerler içinde var ve biz o kaynakları geliştirmene yardımcı olacağız”. Gerçekten de, motivasyon geliştirme terapisine nüfuz eden temel bir dinamik varsa, o da hastada öz-yeterliliği teşvik etmektir.

Hastalar akıl dışı fikirleri ve çaresizlikleri üzerinde çalışmalıdır. Ayrıca, geçmişteki başarısızlıklarını yeniden formüle etmeleri gerekir. Bu, tekrar denemeleri ihtiyacını teşvik eder. Ailelerinden onlara aşılanmış olabilecek bazı fikirler üzerinde çalışmak da önemlidir. Aileler genellikle bağımlı olan akrabalara güvenmeyi bırakma eğiliminde olduklarından, bunlar genellikle güven sorunlarını içerir.

Tedaviden sonraki süre ve adımlar

Motivasyon geliştirme terapisi dört veya beş seans sürer. Amacı, adından da anlaşılacağı gibi, hastanın iyileşmeye yönelik motivasyonunu arttırmaktır. Ancak en belirleyici nokta gelir ve ilgili psikolojik terapiye başlandığında işin zor kısmı başlar. Reçete edilen terapi türü, her hastanın bireysel ihtiyaçlarına bağlıdır.

Massachusetts Üniversitesi, bu terapinin sonraki tedaviye yönelik kaygı ve güvensizliği azalttığını iddia eden bir araştırma yaptı. Aslında, hasta kendini iyileştirmeye ve bu sürecine adamaya yetkilidir. Bu gerçekler ışığında, motivasyon geliştirme terapisinin son derece değerli bir psikolojik tedavi türü olduğunu güvenle söyleyebiliriz.