Gerald Patterson ve Ebeveyn Eğitim Modeli

Gerald Patterson baskı teorisini sunduktan sonra bir ebeveyn eğitimi modeli oluşturdu. İkincisi ile, bireyin ortamının yıkıcı davranışların başlangıcını etkileyiş biçimini açıklamayı amaçladı. İster inanın ister inanmayın, çocuklarda ve gençlerde görülen psikolojik sorunların çoğu çevreleriyle ilgilidir.

Çocuğun davranışı üzerinde büyük etkisi olan ajanlardan bazıları okul, akranları ve aileleridir (özellikle ebeveynleri). Temelde çocuğun davranışlarını zaman geçtikçe modeller ve çocuğu şekillendirirler. Bunun bir sonucu olarak çocuklar, nasıl davranmaları gerektiğine örnek olarak halihazırda davranma biçimlerini model alırlar.

“Ceza ve disiplin arasındaki fark güçlü bir çocuktur.”

– Danny Silk

Aile modellerinin davranışsal ve yıkıcı bozukluklarla ilgisi vardır. Aslında, bu tür davranışlar geliştiren çocukların ailelerinde antisosyal davranışlar bulmak çok yaygındır. Bu da sosyoekonomik durumlarından, ebeveynler arasındaki çatışmalardan, zayıf öğretim becerilerinden ve hatta ihmalden etkilenebilir.

En önemli değişkenlerden biri, ebeveynlerin çocuklarına emir verme şekliyle ilgilidir. Bir aileyi, çocuklarının davranışsal sorunlardan muzdarip olduğunu tespit ettikten sonra değerlendirirken, kafa karıştırıcı, küçük düşürücü veya öfkeli bir şekilde emir verme eğiliminde olan çok kritik ebeveynler bulabiliriz.

İki farklı emir türü: Alfa ve beta

Alfa emirleri açık, uygulanabilir ve çocuğun motor becerileri ile ilgilidir. Örneğin, ayakkabılarını giymelerini veya seslerini azaltmalarını istemek.

Öte yandan, beta emirleri belirsiz, dağılmış ve itaat etmesi zor emirlerdir. Bu, çocuğun itaatle ilgili belirli davranışları öğrenmesini kesinlikle zorlaştırır. Beta emirlerine örnek olarak “İyi davran” ve “Bunu yapma” verilebilir. Çocuk sorabilir: “Ne iyidir?” veya “Ne demek istiyorsun?”

Gerald Patterson’un baskı teorisi

Patterson’un baskı teorisi, bir çocuğun aile ortamının davranışlarını nasıl etkileyebileceğini açıklar. Bunu yapmak için yazar basit ama etkili bir yöntem kullandı. Çocuğun okuldaki davranışını ve aynı çocuğun evde ebeveynleriyle etkileşimini gösteren bir videoyu dikkatle analiz etti.

Teorisi, antisosyal kalıpların aile dinamiklerinde nasıl ortaya çıktığını açıklar. Patterson çocukların istediklerini elde etmek için öfke nöbeti gibi agresif davranışlar kullandığını fark etti. Sonuç olarak, çocuk istediğini aldığında bu davranışlar olumlu bir şekilde güçlenir. Bununla birlikte, olumsuz pekiştirme de vardır. Çocuk istediklerini aldığında daha az endişe duyar ve istenmeyen durumlarla karşılaşmaktan kaçınır.

Bununla birlikte, çocuklar kendi yararları için kaçınmacı davranışlar kullanabilir. Bu sürecin adı baskıdır. Negatif pekiştirmenin açıklayıcı rolü, ebeveyn-çocuk ilişkilerindeki zorlama süreçlerinde oldukça belirgindir.

Ebeveynler çocuklarının isteklerine her zaman boyun eğmemelidir. Bunu yapmak her iki tarafa da anında memnuniyet verecek olsa da, uzun vadede ciddi bir sorun haline gelebilir. Ebeveynler çocuğunun taleplerinin her birine boyun eğdiğinde, olumsuz ve zorlayıcı davranışı kötüleştiren “negatif pekiştirme tuzağı” olarak bildiğimiz şeye düşer.

Öte yandan, bu teoriyle cezanın verimsiz olduğunu gözlemleyebiliriz. Bazı ebeveynler zorlayıcı davranışları bastırdığına inanıyor olsa da, aslında tam tersini yapar: onları kötüleştirir. Pozitif ceza, çocuğun olumlu bir şey öğrenmediği işlevsiz bir problem çözme modeli sunar.

Patterson’un ebeveyn eğitimi modeli

Baskı teorisine uygun olarak Patterson bir ebeveyn eğitimi modeli geliştirdi. Amacı, ebeveynlerin çevrelerini düzgün bir şekilde yönetmeyi ve olumsuz pekiştirme tuzağına düşmemeyi öğrenmesidir.

Bu programın büyük avantajları vardır. Çocuk rahatsızlığa alışır ve hayal kırıklığını uygun şekilde tolere etmek için stratejiler geliştirir. Aynı şekilde, ebeveynler çocuklarının öfke nöbetlerine hemen teslim olmadan dayanmayı öğrenirler.

Bilişsel düzeyde, çocuk takviye almayı amaçlayan öfke nöbetlerinin (daha uzun süre televizyon izlemek, şeker almak veya okula gitmemek) temel olarak anlamsız olduğunu öğrenir. Buna ek olarak, istediklerini her zaman elde edemeyecekleri fikrini içselleştiriler.

Bununla birlikte, Gerald Patterson’un ebeveyn eğitimi modeli bazı aileler için zor olabilir ve bu da onların bunu kolayca bırakmasına neden olabilir. Bu nedenle, ebeveynlerin, yerleşik önlemleri kesin bir şekilde uyguladıktan sonra zaman içinde sonuç alacaklarını bilmeleri zorunludur.

Bununla birlikte, bu müdahalenin ebeveynler devam ettiği sürece iyi sonuçlar vermesi muhtemeldir. Çocuk, sınırları öğrenerek ve kabul ederek artan bir özgüvenin tadını çıkaracak ve ebeveynleri, onları hemen memnun etmedikleri zaman suçlu hissetmeyi bırakacaklar.