Francisco de Goya: İspanyol Ressamın Biyografisi
tarafından incelendi ve onaylandı. psikolog Gema Sánchez Cuevas
Francisco de Goya portreleriyle ünlü bir İspanyol ressamdır. İspanyol soylularının favorisi olduğu için çok fazla sayıda komisyon kazanmıştır.
Portreleri kişisel ve gerçekçidir. Çizdiği konuları güzelleştirmemiştir fakat her zaman natüralist bir stili korumuştur.
Sanat tarihçileri Goya’yı 18. yüzyılın sonundan 19. yüzyılın başından itibaren en iyi İspanyol ressam olarak görür. Sonuç olarak portreleri, resimleri, çizimleri ve duvar resimleri, modern resim döneminin başlangıcı kabul edilir.
Çocukluk ve Gençlik Yılları
Francisco José de Goya y Lucientes 30 Mart 1746’da Fuendetodos, İspanya’da dünyaya geldi. Babası José Benito de Goya y Franque, Bask kökenli bir uzman yaldızcıydı. Annesi Gracia de Lucientes y Salvador, tarım işiyle uğraşan bir aileden geliyordu.
Küçükken ailesi Zaragoza’ya taşındı. Sadece birkaç yıl sonra, 14 yaşındayken, Goya, ressam José Luzan’ın yanında çırak olarak çalışmaya başladı. Orada, ilk dört yıl büyük ustaları taklit ederek resim yapmayı öğrendi. Bu o zamanlarda yaygın olarak kullanılan bir öğretme taktiğiydi.
Ardından Goya, Alman ressam Anton Raphael Mengs ile çalışmak için Madrid’e taşındı. Bu çalışmaya rağmen eserleri hala tam olgunlaşmamıştır.
Goya 1763 ile 1766 yıllarında San Fernando Güzel Sanatlar Kraliyet Akademisine girmeye çalıştı, fakat ikisinde de reddedildi. 1771’de Roma’ya taşındı ve bir resim yarışmasında finalist oldu. Zaragoza’ya pek çok kez iş amaçlı döndü, fakat sadece kısa bir süre kaldı.
Birkaç yıl sonra Goya Francisco Bayeu y Subias ile çalıştı ve sonunda bir ressam olarak biraz ün kazandı.
Francisco de Goya’nın Profesyonel Hayatı Başlar
1774’te Goya’nın Francisco Bayeu ile arkadaşlığı ona, o zamanlar usta Mengs’in gözetiminde olan kraliyet stüdyolarının kapısını açtı. O yıl, ünlü ressamın hayatında önemli bir yıl oldu çünkü eserleri daha sağlam ve orijinal hale geldi.
Kraliyet stüdyolarındaki işi Royal Tapestry Factory için duvar resmi boyamaktı. Bu iş, Francisco de Goya’nın sanatsal gelişimi için gerçek bir lütuf haline geldi.
Sonraki beş yıl içinde 60 duvar resmi bitirdi. Çizimleri günlük hayatın temsilleriydi. Bazı resimleri San Lorenzo del Escorial ve El Pardo’da İspanyol kraliyet evlerini dekore etmek için kullanılmıştır.
Francisco de Goya İspanyol sarayında hızla yükseldi. 1779’da İspanyol saray ressamı oldu ve 1780’de Royal Academy of the Arts’ın bir üyesi olarak seçildi.
1785’in Mart’ında, Goya San Fernando Academy’de yardımcı resim yönetmeni oldu. Son olarak 1786’da hala çok genç olmasına rağmen Kral’ın ressamı ünvanını kazandı.
Kraliyet ailesi üyeleri Goya’yı yetenekli bir portre ressamı olarak tanımaya başladı. Kısa süre içinde Floridablanca Kontunun, Taht Prensi Don Luis’in ve Osuna Dük ve Düşesinin portresini çizdi. Goya portre ressamı olarak ün saldı.
Francisco de Goya’nın eserleri ve stili
Goya stilini ve kendine özgü yeteneğini yansıtan bir dizi başyapıt ortaya koymuştur. En ünlü eserleri arasında Kara Resimler, Çıplak Maya ve Giyinik Maya vardır.
Uzmanlar Mayalar’ı Goya’nın başyapıtları olarak görür çünkü resimlerin arkasındaki hikaye resimler kadar önemlidir. Çıplak Maya‘nın tarihte kadının kasık kılını gösteren ilk resim olduğunu belirtmekte yarar var. Bu o zamanlar tamamen skandal bir hareketti.
1815’te bu portre Engizisyon zamanı Goya”nın başını derde sokmuştur. Etrafındaki güç sahibi insanların araya girmesi sayesinde herhangi bir sorun yaşamamıştır.
“Mantıktan tamamen uzaklaşan fantezi, imkansız canavarlar üretir: onla (mantık) birlikte, o (fantezi) sanatların annesi ve mucizelerinin kaynağıdır.”
– Francisco de Goya
Tarihçiler 1810’da yaptığı Savaşın Felaketleri adlı eserlerinin 2 Mayıs ayaklanmasının bir temsili olduğuna inanmaktadır. Ayaklanma, 1808’de başlamış ve 1808-1814 arasındaki Yarımada Savaşı’na neden olmuştur.
1814’te savaşlar ona 3 Mayıs 1808 ve 2 Mayıs 1808 (aynı zamanda The Charge of the Mamelukes olarak da bilinir) resimlerini çizmek için ilham vermiştir. Bu eserler İspanya ve Fransa arasında yaşanan Yarımada Savaşının yarattığı korkuyu ve sonrasında gelen insan hayatının yok oluşunu göstermektedir.
Resimleri, onu takip eden 20. yüzyıl ressamları üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Pablo Picasso, Paul Cezanne, Edgar Degas, Francis Bacon ve Édouard Manet üzerinde özellikle bir etki yaratmıştır.
Francisco de Goya’nın kişisel hayatı ve mirası
1773’ün Haziran’ında Goya, sanat hocasının kız kardeşi olan Josefa Bayeu y Subias ile evlendi. Çocuklarından yalnızca biri, oğulları Xavier yetişkinliğe dek hayatta kalabildi. Ardından Leocadia Weiss ile evlendi ve ondan Maria del Rosario Weiss adında bir kıza sahip oldu.
1793’te 47 yaşındayken Goya, kişisel ve profesyonel hayatını etkileyecek bir hastalığa yakalandı. Ne olduğunu kimse tam olarak anlayamadı, fakat hastalık çok hızlı ilerledi. Goya’nın iyileşmesi neredeyse iki yıl sürdü, fakat hastalık tamamen sağır kalmasına neden oldu.
Pek çok tarihçi kara döneminin başlangıcı olarak hastalığını kabul eder. Tabii ki hastalığı aynı zamanda imgesel eserlerinin çoğuyla aynı döneme denk gelir.
1819’da Madrid’in banliyölerine taşındı, orada kendine Manzanares Nehri’nin kıyısında Quinta del Sordo (Sağır adamın evi) adını verdiği bir ev aldı. Fakat burada çok kalamadı. 1824’te Bordo’ya ve sonra da Paris’e taşındı.
1826’da İspanya’ya döndü fakat hemen ardından tekrar Bordo’ya döndü. 1828’in Nisan’ında, hala Fransa’dayken, felç geçirdi ve 82 yaşında hayata veda etti.
Goya Bordo’daki San Isidro Mezarlığı’na gömüldü. Cenazesi sonra oradan çıkarıldı ve 1919’da Madrid’deki Royal Chapel of St. Anthony of La Florida’ya tekrar gömüldü.
Hayatını anlatan pek çok film yapıldı, örneğin Çıplak Maya (1958), Goya (1999), Goya’nın Hayaletleri (2006) ve Goya: Crazy Like a Genius (2012) adında bir belgesel.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Vallés VH. (2005) Goya, su sordera y su tiempo. Acta Otorrinolaringol Esp. Volumen 56, Numero 3. Pp. 122-31.
- Nordström, F. (2015). Goya, Saturno y Melancolía: consideraciones sobre el arte de Goya (Vol. 193). Antonio Machado Libros.
- Tomlinson, J. A. (1993). Francisco de Goya: los cartones para tapices y los comienzos de su carrera en la corte de Madrid. Guida Editori.
- Vázquez, J. M. B. L., & de Goya, F. (1982). Los Caprichos de Goya y su interpretación. Universidad de Santiago de Compostela.
Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.