Cömertlik Hakkında Beş Film
Yazan ve doğrulayan psikolog Cristina Roda Rivera
Cömertlik ile ilgili aşağıdaki filmler, cömertliğin yaşamları nasıl değiştirdiğine dair örneklerdir. Açgözlü ve bireyci bir dünyada, paylaşma eylemi devrim niteliğinde bir ders olur. Bu sadece maddi bir şeyi paylaşmakla ilgili değildir, aynı zamanda deneyimler ve duygularla da ilgilidir.
Bu makalede cömertlikle ilgili beş filmi inceliyoruz. Bu değer, bir sivil haklar hareketinde hayatta kalmak için mücadele eden bir köyden finansal kaynakları olmayan hamile bir kadına kadar, kahramanların hayatlarını tamamen dönüştürüyor.
Bu nedenle, paylaşma eylemi bireysel ve grup düzeyinde dönüştürücüdür. Sinema bunu aşağıda listelediğimiz filmlerde yansıtıyor.
“Bir filmde ağladığımız an, bir şeylerin üzücü olduğu an değil, umduğumuzdan daha güzel olduğu anlardır.”
– Alain de Botton
Antonia’nın Yazgısı, Marleen Gorris
Antonia’nın Yazgısı, cömertlikle ilgili filmler arasında üst sıralarda yer alıyor. Ayrıca, bu Hollanda filmi 1996’da En İyi Uluslararası Uzun Metraj Film Akademi Ödülünü kazandı.
90 yaşlarındaki Antonia (Willeke van Ammelrooy) yatakta uzanıyor ve hayatını hatırlamaya başlıyor. II. Dünya Savaşından sonra kızı Danielle (Els Dottermans) ile doğduğu köye döndüğünde yaşanan olaylarla başlıyor.
Antonia’nın merhum annesi ona küçük bir çiftlik bırakır ve Antonia oraya yerleşerek çok sayıda insanı barındıran sıra dışı bir topluluğa katılır. Daha sonra eski çiftlik evi, kendi yaşam tarzlarına sahip çeşitli karakterlere ev sahipliği yapar.
Film, bağımsız kadınların üç neslini kapsayan bir aile destanıdır. Aslında yazar ve yönetmen Marleen Gorris, kadın arkadaşlığının, bağımsızlığın, sezginin ve cömertliğin yüksek değeri hakkında eksantrik bir film yaratmıştır.
Yasujirô Ozu’dan Tokyo Hikâyesi
Yaşlı Shukishi ve karısı Tomi, Tokyo’daki çocuklarını ziyaret etmek için küçük sahil köylerinden uzun bir yolculuğa çıkarlar. Bir doktor olan en büyük oğulları Koichi (Sô Yamamura), ve kuaför olan kızları Shige’nin (Haruko Sugimura), ebeveynleri ile geçirecek çok az zamanları vardır.
Çatışmada öldürülen en küçük oğullarının dul eşi olan gelinleri Noriko (Setsuko Hara), ziyaretleri sırasında kayınvalidelerine eşlik eder. Kan bağı olmayan birinin cömertliği, yaşlı çifti yalnızlıktan ve terk edilmekten kurtarır.
Tokyo Hikâyesi, derin kültürel değişimin ortasında savaş sonrası Japonya’nın bir anlık görüntüsüdür. Filmin ana konusu, ailenin parçalanmasının acı verici tasviridir. Ebeveynlerin büyürken nasıl bir “sıkıntı” olarak görüldüğünün sert, zor ve gerçekçi bir portresidir. Ayrıca, çocuklarının onları yetişkinliklerini sürdürmelerinin önünde nasıl bir engel olarak gördüklerini de gösterir.
Cömertlik hakkında bir film: Yedi Samuray-Kanlı Pirinç, Akira Kurosawa
Bu, nesli tükenmekte olan bir toplulukta cömertliğin değerini anlamak için en iyi filmlerden biridir. Bir samuray, 16. yüzyıldan kalma bir çiftçi köyünün sakinlerinden gelen koruma talebine yanıt verir. Bunun nedeni zor zamanlardan geçmeleridir. Bir suçlu çetesi pirinç ekinlerini çalmakla tehdit eder.
Kasabanın haydutlara karşı korunmaya ihtiyacı vardır, bu yüzden samuray, biraz pirinç, onur ve cömertlik karşılığında onları savunmak için altı samuray daha toplar. Aynı zamanda köylüler, 40 haydut köye saldırmadan önce askerlere yiyecek sağlar.
Samuraylar, eğitimsiz ve korkulu bir nüfusu belirli değerler hakkında “eğitme” görevini üstlenir. Kurosawa, mükemmel bir ritüel uyum içinde bir tarım toplumunun görünümünü yakalar. Bu, yedi savaşçının kolektif onur elde etmek için kendi bireyselliklerini aşmasıyla olur.
Once Upon a Time… When We Were Colored, Tim Reid
Clifton Taulbert’in kitabından uyarlanan hikaye 1946’da Mississippi’de geçiyor. Büyük büyükbabası Poppa ve büyük büyükannesi Ma Pearl ile birlikte yaşayan Young Cliff (Charles Earl Taylor Jr.), etrafındaki siyahilere yönelik ayrımcılığı fark etmeye başlar. Tahmin edebileceğiniz gibi, Amerika’nın güneyinde hayat onlar için hoş değildir.
Cliff, 16 yıl boyunca ırk ayrımcılığına ve bunun yarattığı üzüntüye aşina olur. Ancak, birbirlerine karşı cömertlikleri onları sivil hakları için savaşmak üzere bir grup olarak bir araya getirdiğinde umut doğar. Film insanların nasıl çalıştığını, yaşadığını ve işbirliği yaptığını gösteriyor. Böylece, birliğin savaşmak için güçlü bir güç olduğunu anlarlar.
Cömertlik hakkında bir film: Benito Zambrano’dan Solas
Bu uzun metrajlı film, 1999 Berlin Film Festivalinde Panorama Seyirci Ödülünü kazandı. Ayrıca Endülüs sinemasının beş Asecan ödülünü kazandı ve on bir adaylık ve beş Goya ödülü aldı. Ayrıca, ölçülemez bir duygusal değeri olan sinematografik bir devrimdi.
Ana Fernández, Sevilla şehrinin bir kenar mahallesinde yaşayan María’yı oynuyor. María alkol bağımlısı ve sık sık bayılana kadar sarhoş oluyor. Çünkü alkol, unutmasına yardımcı oluyor. Duygusal kurtuluşu, kocası hastanedeyken birkaç gün evinde kalacak olan kendi annesi María’dan (María Galiana) geliyor.
Annesi, bu konaklama sırasında köpeği Aquiles ile birlikte yaşayan dul bir komşuyla (Carlos Álvarez) tanışır. Sonunda kurdukları ilişki, cömertlik ve empatinin hayatlarını sonsuza dek değiştireceği bir teklifle son bulur.
Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.