Çocuklarda Iraksak Düşünme

Çocuklarda ıraksak düşünme, olağanüstü bir hediyedir. Açık fikirleri olasılıklarla dolu ve sıradışı, orijinal ve sürekli kendine özgü bir akıl yürütmeye sahiptir. Bununla birlikte, çocuklar bakış açılarını birleştirerek tüm öğrencilerin zihniyetini standartlaştıran bir eğitim sisteminde büyüdüklerinde bu yaratıcı potansiyel bazen ortadan kalkar.

Birçoğumuz farklı düşünecek cesarete sahip olmanın tehlikeli olduğunu biliyoruz. Örneğin Galileo, ideolojisi nedeniyle hayatının son yıllarını Floransa’daki bir evin içine mahkum yaşamak zorunda kalarak bunu zor yoldan keşfetti. Açık beyinler şüphesiz dünyaya meydan okuyanlardır, ancak ayrıca insanların ilerlemesine katkıda bulunurlar.

Sir Kenneth Robinson

Tabii ki zaman değişti ve artık son günlerimizi Galileo gibi yaşama konusunda endişelenmemize gerek yok, çünkü böyle şeyler artık gerçekleşmiyor. Ancak, başka kötü şeyler de olabilir. Tanınmış bir eğitim uzmanı olan Sir Kenneth Robinson’ın belirttiği gibi, günümüzde okullar çocukların yaratıcılığını öldürüyor.

Ona göre, eğitim merkezlerimiz, müfredatlarını, toplumun sanayileşmesinin bir sonucu olarak bazı yeteneklerin diğerlerine göre daha değerli kabul edildiği on dokuzuncu yüzyıl sistemlerine dayandırıyor. İnovasyonu, yaratıcılığı veya eleştirel düşünmeyi teşvik etmek, on dokuzuncu yüzyıl bir konu hiyerarşisi ve çok katı yeterlilikler tarafından tanımlandığı için önemli değildi.

Çocukların dünyaya olağanüstü yeteneklerle donatılmış olarak geldiklerini unutuyoruz. Iraksak düşünme yeteneklerinin potansiyelini görmezden geliyoruz, onları yakınsak düşünme sistemiyle “eğiterek” bu olağanüstü armağanı öldürüyoruz.

“Neye baktığınız önemli değil, önemli olan ne gördüğünüz.”

– Henry David Thoreau

Çocuklarda ıraksal düşünme

Henry David Thoreau, şüphesiz en devrimci filozoflardan biriydi. Iraksal düşünme yöntemini sergileyen bir insandı. Bu onun özgürlük ve sorumluluk konusundaki sıradışı fikirlerinde açıkça görülüyor. Zaman zaman metinlerine tekrar bakmak, ilham bulmak için harika bir yoldur.

Thoreau, bize yaşamın hayal gücü için boş bir tuval olduğunu öğretti. Ayrıca, insanların içlerinde müzikle doğduğunu ve herkesin kendisi olmasına izin vermemiz gerektiğini, çünkü bu özgürlüğün özgelişim sağladığını anlamamıza yardımcı oldu. Aynı şey çocuklar için de geçerlidir. Ve yine de, her çocuğun içinde saklı olan bu büyülü melodiyi ve inanılmaz potansiyeli her zaman duyamıyoruz.

Leonard Brzozowski

Bu alanda uzman olan Dr. Leonard Brzozowski, psikolog George Land ve Beth Jarman ile birlikte yaptığı bir çalışmada keşfettiği ilginç bir şeye dikkat çekti. “Breakpoint and Beyond: Mastering the Future Today” adlı kitabı bu çalışmanın bulgularını içermektedir.

• 5 yaşındaki çocuklarda ıraksal düşünme, entelektüel yetenekleri yüksek olan yetişkinlere benzer puanlar almıştır. Çalışmada, bu küçüklere bir bardak, kurşun kalem ya da ayakkabıyı kaç şekilde kullanabilecekleri sorulduğunda, 100 geçerli cevap vermişlerdir. Bir yetişkin genellikle yaklaşık 10-12 geçerli cevap verir.
• Şimdi, eğer 10 yaşında bir çocuğa ıraksal düşünme testi yaptırırsak, bu potansiyelin yaklaşık %60 oranında azaldığını fark edeceğiz.

Okul öncesi çağdaki çocuklar gerçekten dahilerdir

4 ile 6 yaş arasındaki çocuklar ıraksal düşünme testlerine girdiklerinde, çok yüksek puanlar alıyorlar. Harvard Tıp Fakültesi Nöroloji Profesörü Álvaro Pascual-Leone, beyinde sinaptik budama işleminin bu dönemde yaygın olduğuna dikkat çekti.

Bu aşamada, programlanmış nöronal budama ancak tecrübe ile değiştirilebilir. Yeterli uyaran yoksa, budama, zaman geçtikçe çocuğun öğrenme potansiyelinin çoğunu sınırlar.

Bu, “çok sayıda nöronal bağlantıya sahip olmak” ile ilgili olmak zorunda değildir. Anahtar, bu budamayı en uygun öğrenme yöntemleriyle ve özellikle çocukların potansiyellerinin eksiksiz ve tam olduğu 4 ila 6 yaşları arasında teşvik ederek optimize etmektir.

Iraksal düşünme nasıl korunur ve geliştirilir?

• Kapsayıcı öğrenme. Çocuklar deney yapmalı, hissetmeli, dokunmalı ve heyecanlanmalıdır.
• Çocuklar bu deneylerin bazılarını akranlarıyla birlikte bir grupta yapmalıdırlar. Bununla birlikte, kişisel çalışmaları da sık sık teşvik etmeli ve yaratıcılıklarını kullanabilecekleri bir alan sağlamalıyız.
• Benzer şekilde, hiçbir şeyin yalnızca tek bir cevabı olmadığını da öğrenmeleri gerekir. Iraksal düşünme, tek bir soruna birden fazla çözüm üretmektedir. Çocukların fikirlerini sıkça görmezden geldiğimizde ve “yanlış” veya “hatalı” olarak etiketlediğimizde, farklı düşünmeye olan motivasyonlarını kırarız. Ya da en azından gerçekten ne düşündüklerini söyleme konusunda güvenlerini düşürürüz.
• Çocuklarda ıraksal düşünmeyi geliştirmek için, duygusal olarak onaylandıklarını hissetmelerini sağlamak da gereklidir. Kabul edildiklerini, saygı gördüklerini, değer verildiklerini ve sevildiklerini hissetmeleri, keşfetmek için güven kazanmalarına yardımcı olacaktır. Eleştirilmeyeceklerini bilmek, yeni ilgi alanları, cevaplar ve fikirler keşfetmelerini ve orijinal akıl yürütmelerini sağlayacaktır.

Sonuç

Son olarak, ıraksal düşünmeyi teşvik etmenin ve korumanın, yakınsak düşünmeyi tamamen ortadan kaldırmanız gerektiği anlamına gelmediğine dikkat edilmelidir. Aslında, durum analitik ve yaratıcı düşünceyi dengelemekten ibarettir. Bazen özel bir çözüm gerektiren problemler vardır. Bu nedenle, çocuklar bunları uygulamanın ne zaman uygun olduğunu anlamalıdır.

Ayrıca, çocuklarımızda ıraksal düşünmeyi optimize etmeliyiz. Albert Einstein’ın dediği gibi: “Herkes bir dahidir. Ancak bir balığı bir ağaca tırmanma kabiliyetine göre yargılarsanız, hayatı boyunca aptal olduğuna inanarak yaşayacaktır.”