Antonio Gramsci: Yedi Unutulmaz Alıntı

Antonio Gramsci tarafından yazılan sözlerin çoğunun kendine has bir cazibesi vardır.  Neredeyse hepsi politika, felsefe ve şiirin mükemmel bir karışımını temsil eder. Sözleri onun karakterinin iyi bir temsilidir: çok yönlü ve tutkulu bir entelektüel.

Antonio Gramsci eserlerinin çoğunu hapishanede yazdı. Rahatlayın, kimseyi öldürmedi. Sadece, Benito Mussolini ve İtalya’daki baskıcı rejim tarafından uygulanan siyasi zulüm altında faşizmin kurbanı oldu. Mahkum olmasını sağlamak için savcı, “Bu beynin çalışmasını yirmi yıl boyunca engellemeliyiz” demiştir.

Antonio’nun bir kamburu vardı ve yoksulluğu nedeniyle de sosyal olarak dışlanmıştı. Yine de, 20. yüzyılın en etkili İtalyan entelektüellerinden biriydi. Sert bir komünistti, ama düşünce biçimi hep evrensel kaldı. Bu düşünce biçimi onun bazı sözlerine de yansır. Aşağıda, onun sözlerinden en iyi yedi tanesini bulacaksınız!

1. Antonio Gramsci: Entelektüellerin yanılgısı üzerine

Gramsci’nin en önemli ilgi alanlarından biri, aydınların konuları ve toplumdaki rolleriydi. Bu konuda şunları söyler:

“Entelektüelin hatası, kişinin anlamadan, özellikle de hissetmeden ve tutkulu olmadan bilgiye ulaşabileceğine inanmasından ibarettir.”

Antonio, sadece eğitim uğruna  ya da basitçe bilgelik için entelektüellik taslayan herkese karşıydı. Bununla birlikte, entelektüellerin kendilerini, fikir dünyasına daha az erişimi olanların hizmetine sunmaları gerektiğine inanıyordu. Bunu ancak anlamaya yönelik gerçek bir tutkumuz varsa ve ardından eyleme geçmemiz durumunda başarabiliriz.

2. Eski ve yeni dünya arasında

“Eski dünya ölüyor ve yeni dünya doğmak için mücadele ediyor: şimdi canavarların zamanı.”

Gerçekte, tarihte geçiş dönemleri genellikle büyük karışıklıklara ve belirsizliklere yol açar. Bunun nedeni, eskinin yeni ile aynı anda varlığını sürdürmesi ancak her iki gerçekliğin de bir diğerine üstün gelememesidir. Bu koşullar altında, genellikle sapkınlık doğar.

3. Sahte özgünlük

Gramsci, konu sözler olduğunda devrimciydi. Faşist rejimin ondan bu kadar korkması ve hapishanede ölüme terk etmesinin bir sebebi vardı.  Birçok aşağılamaya maruz kaldı ancak yine de mahkumiyetine sebep olan tavrından ödün vermedi.  Alıntılarından birinde sahte isyan ve sahte özgünlük konusunda uyarıyor.

“Kendinizi başkalarının yaptıklarının tersini yapmakla sınırlarsanız orijinal olmak çok kolaydır. Ancak bu, sadece mekaniktir. Her şeye karşı çıkmak, bir muhalif olduğunuz anlamına gelmez, diğer herkesin yaptığının tersini yapmak da özgün olduğunuz anlamına gelmez.”

4. Antonio Gramsci: Kültürel güç üzerine

Bu, Antonio Gramsci’nin düşünce biçimini en iyi ortaya koyan alıntılarından biridir:

“Kültürel gücün fethi, politik güçten önce gelir ve bu, entelektüel “organik ”çağrıların tümünün senkronize eylemi ile gerçekleştirilir. Tüm ana akım iletişim, ifade ve akademik medya mecralarına sızarak.”

Zamanının diğer Marksistlerinin aksine, Gramsci ekonomi veya politikadan ziyade kültürel değerlere büyük önem verdi. Aslında, katkıları daha sonra “Euro komünizm” haline gelen demokratik komünizmin kurulmasına hizmet etti.

5. Tarihin ölü ağırlığı

Birisi “ölü ağırlık” dan bahsettiğinde, bir yükü daha ağır ve daha acı verici hale getirmekten bahseder. Sonunda değerli bir şeye katkıda bulunmaksızın, bir kişinin bir yerden başka bir yere bir yük gibi sürüklenmesi gereken bir şeyden.Bununla ilgili olarak, Antonio Gramsci’nin alıntılarından biri “Kayıtsızlık tarihin ölü ağırlığıdır” diyor. Bu, kayıtsızlığa, istikrarsızlığa ve  eylemin ardına saklanan vicdansızlığa rağmen zaman içinde, ilerlemenin yine de gerçekleştiği anlamına gelir.

6. Kişinin düşmanları yüzünden üzülmesi

Bu alıntıda Antonio Gramsci, sağduyusunu ve kurnazlığını gösteriyor. Şöyle işaret ediyor: “

Eğer bir düşman size zarar verirse ve siz ağlarsanız, o zaman aptalsınız çünkü düşmanlığın amacı zaten size zarar vermektir.”

Bu alıntı, günümüz dünyasında sosyal ağ trollerine ve zorbalara karşı çok hassas olanlar için mükemmel bir şekilde tasarlanmış gibi görünüyor. Bir muhalif ya da bir düşmandan beklemeniz gereken şey zaten empati eksikliği ve düşüncesizliktir.

7. Antonio Gramsci: Savaşın özü hakkında

“Her savaş her zaman din ile ilgili olmuştur.”

Bu ifadede çok fazla gerçeklik var. Bu sözünde, dinden bir dogma olarak değil, fanatizm olarak bahsediyor. Fanatik düşünce de aynı din gibi belirli bir dizi inanca dayanır ve bu durum da diyaloğu kırar. Savaş, diyalog artık mümkün olmadığında gerçekleşir.

Antonio Gramsci, hapishanede öldüğünde sadece 46 yaşındaydı. Hapishanede yarım yamalak tedavi görmüş olsa da birkaç ay boyunca kendisini etkileyen TB için tedavi edilmedi. Şanslıyız ki ölmeden önce, harika bir çalışma olan Hapishane Defterleri’ni yazmayı bitirmişti.