Anne Sütü Verememe Suçluluğu

Yazan ve doğrulayan psikolog Elena Sanz

Tarafından yazılmıştır Elena Sanz

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Kadınların hamile kaldıklarını öğrendikleri andan itibaren izlemeleri gereken bazı kurallar vardır. Fakat bu kuralları izlemek bir çok zor kararı vermeyi de içermektedir. Kadınların anne olacakları zaman düşünmeleri gereken çok fazla şey vardır; yeni ve heyecan verici bir dünyadır. Bu büyük kararlardan biri anne sütü verip vermemektir.

Her kadının anne sütü veya mama tercih etmesi için sebepleri vardır. Bir yandan kadınlar anne sütüyle beslemeyi desteklerken öteki yandan bunu yapamayan veya yapmak istemeyen kadınlar da vardır.

Anne sütü ve mama konusunda bir tartışma yaratmaya çalışmıyoruz. Aksine, bu makalenin amacı yeni annelerin herhangi bir sebepten ötürü anne sütü veremedikleri zaman yaşadıkları suçluluk duygusundan bahsetmektir. Emzirmek isteyen fakat bunu yapamayan annelerden bahsediyoruz.

Anne sütü verememekten ötürü suçluluk duymak

Emzirmemeyi destekleyen birçok tıbbi neden vardır. Örneğin kadın belli hastalıklara sahipse, süt üretimi düşükse, ağrılı meme iltihabı olması bunlardan bazılarıdır. Bu durumların ciddi psikolojik etkileri vardır çünkü iki güçlü düşünce biraraya gelir. Bunlar:

• Annenin bebeğini besleme ihtiyacı
• Bunu doğal olarak yapamaması

Bunu gerçek hayata uyarlarsanız tam anlamıyla hüsran içeren durumlar görürsünüz. Açlıktan ötürü ağlayan bebek ve bebeğini beslemek için elinden geleni yapan anne. Bu, hangi sebeple olursa olsun işlemeyen bir emzirme durumudur.

Bir gün bir anne bana ne zaman oğlunu emzirmek zorunda kalsa korktuğunu söylemişti. Oldukça fazla süt üretiyordu fakat bebeğin iyi emmesini engelleyen yüzeysel yaraları vardı. Bebek tutunmakta zorluk çekiyordu ve anne de meme pompası kullanmakta zorlanıyordu.

Acısı ve ızdırabı o kadar fazlaydı ki bir gün kendisine “seni neden beslemek zorundayım ki?” diye sordu. Meme uçları çatlamıştı, kanıyordu ve sürekli yanıyordu. Bluzunun meme uçlarına değmesi bile ona acı veriyordu. Bu zorluklara rağmen birçok anne emzirmeye devam etmek istemediklerinde saldırı altında hissediyor kendini. Hatta bir ebe ona “Eh, şimdiden sıkıldıysan…” bile demişti.

Anne sütü vermeyi bırakmanın zamanı

Hakikaten, gerçekten gerekli midir? Bence hayır. Bu durumdaki bir annenin stresi ve bunalımını çocuğuna aktarması anne sütüne has faydalardan onu yoksun bırakmasından çok daha kötüdür.

Bir bebeğin hayatının ilk ayında besleme zamanı bağ kurma zamanıdır. Hem anne hem de bebeğe duygusal faydaları olan bir iletişim anıdır. Fakat eğer acı söz konusuysa tam zıttı bir etkiye sahip olabilir.

Eğer bir anne bu noktaya gelip emzirmekten vazgeçme kararı alırsa sonraki karar mümkün olan en iyi sütü seçmektir. Mama tamamen güvenlidir ve çocuk için hiçbir risk taşımaz. Bu durumda ebeveynlere en iyi tavsiyeyi verecek kişi bir çocuk doktorudur.

Anne sütü vermek bir tercihtir, bir zorunluluk değil

Emzirmenin bir anne ve bebeği arasında duygusal bağ kurulmasını desteklediği doğrudur. Fakat araştırmalar bunu yapmamanın bu bağın kurulmasını engellemediğini göstermektedir.

Bir kadın emziremediği zaman kendini yargılanıyor gibi hissettiği bir toplumda bir şeylerin ters gittiğini anlarsınız. Daha da kötüsü diğer insanlar ona kendini böyle hissettirir. Almaları gereken mesaj ise şudur: “her şey yolunda, önemli olan şey senin mutlu olman ve huzurunu bebeğine aktarman.”

Her halükarda, bebek güvende olduğu müddetçe kimse bir kadına kararından ötürü saldırmamalıdır. Emzirme konusundaki kararlarını göz önünde bulundurmaksızın kadınların birbirlerini desteklemeleri gerekmektedir. Her kadın şahsına münhasır durumu içindedir.

Tanımadığım kadınlara, bebeğinizi şişeyle beslemeyi seçtiğiniz için kendinizi kötü hissetmemelisiniz. Bir anne olarak deneyiminizin daha az olmayacağına dair size söz veriyorum. Daha düşük seviye bir anne olmayacaksınız. Bebeğinize ihtiyaç duyduğu her şeyi vereceksiniz ve yemek vakti geldiğinde bebeğinize ihtiyaç duyduğu tüm duygusal desteği verebileceksiniz.