Amerikan Psikiyatrisinin Babası Benjamin Rush

Benjamin Rush, Amerikan psikiyatrisinin babasıdır. O, son derece ilginç bir karakterdi. Doktorluk mesleğini yürüten Rush, zihinsel bozukluklar da dahil olmak üzere çeşitli sağlık alanlarını ele aldı. Konuyla ilgili ilk çalışmalarından biri, 1786’da tamamladığı Fiziksel Nedenlerin Ahlaki Beceriler Üzerindeki Etkisine İlişkin Bir İnceleme (An Inquiry Into the Influence of Physical Causes Upon the Moral Faculty) idi.

Bununla birlikte, en ünlü kitabı, 1812 yılında yazdığı Tıbbi Araştırmalar ve Gözlemler, Akıl Hastalıkları Üzerine (Medical Inquiries and Observations, Upon Diseases of the Mind) idi. Bunun, yeni kıtanın psikiyatri üzerine yazılmış ilk kitabı olduğuna inanılıyor. Gerçekten de ilginç notları Amerika’da bu tıp dalını destekledi.

“Anayasaya tıbbi özgürlük koymazsak, tıbbın kendisini gizli bir diktatörlük halinde örgütleyeceği zaman gelecek. Şifa sanatını (insanlardan oluşan) bir sınıfla sınırlandırmak ve diğerlerine eşit ayrıcalıkları reddetmek tıp biliminin Bastille’ini oluşturacaktır.”

– Benjamin Rush

Ancak Benjamin Rush sadece parlak bir doktor değildi. Aynı zamanda büyük bir aktivistti ve ülkesinin bağımsızlığı için savaştı. Aslında, Amerikan Bağımsızlık Bildirisini imzaladı. O büyük bir özgürlükçü.

Benjamin Rush’ın ilk yılları

Benjamin Rush, 4 Ocak 1746’da Philadelphia’da doğdu. İngiliz göçmen bir aileden geliyordu. Ülkeye bir asırdan daha kısa bir süre önce gelmişlerdi. Babası o henüz altı yaşındayken öldü. Yine de annesi onun mükemmel bir liberal eğitim almasını sağladı.

Rush, temel eğitimini amcası tarafından yönetilen Nottingham, Maryland’deki akademide aldı. Daha sonra bir doktor olarak eğitim gördüğü, ve günümüzde Princeton Koleji olarak bilinen New Jersey Kolejinde okudu. Doktorasını Edinburgh Üniversitesinde tıpta almaya ikna edildi. O zamanlar, bu en prestijli üniversitelerden biriydi.

Orada tıp diplomasını aldı. Bu dönemde Benjamin Franklin de dahil olmak üzere zamanın en önemli aydınlarından bazılarıyla tanıştı. Öğrenimini bitirdiğinde Philadelphia’ya döndü ve orada çalışmaya başladı. Ayrıca Pennsylvania Üniversitesi Perelman Tıp Okulunda profesör oldu.

Tutkulu bir doktor

Rush, kan almanın yararlarından emindi. Bu, 18. yüzyılda oldukça yaygın bir tıbbi uygulamaydı. Ayrıca 1793 salgınında sarı hummayı tedavi etmek için kendi tedavisini geliştirdi. Bu, eski bir Aztek ilacı olan cıva ve jalap karıştırarak yaptığı güçlü bir müshildi.

Ardından, kan alma sürecini kullanırdı. Bu, hastayı kesmek ve kanın dışarı akmasına izin vermek anlamına geliyordu. Bu prosedürü günde 100’e kadar hasta üzerinde kullandı. Ancak Rush, bu süreci haklı çıkarmak için hiçbir teorik argüman sunmadı. Birçoğu onu bunun için eleştirdi. Aslında, çağdaşlarının çoğu, süreci tehlikeli olarak değerlendirdi. Bununla birlikte, hastalarının çoğu iyileşti.

Rush’a “Kanayanların Prensi” demeye başladılar. Eleştirileri olmasına rağmen, bu onu Pennsylvania Üniversitesi tıp bölümünde Kimya Profesörü olmaktan alıkoymadı. Aslında, Amerika Birleşik Devletlerinde bu pozisyonu elinde tutan ilk kişiydi.

Pensilvanya Hipokratları

Kan dökmeyi ve Aztek ilaçları kullanmayı bırakmadı. Aslında, kısa süre sonra psikiyatri alanına girdi. Başlangıçta, hastanelerdeki akıl hastalarına daha insani davranılmasıyla ilgilendi. Bunun nedeni, dayak ve aşağılamalara maruz kalmalarıydı. Rush bu uygulamalara tamamen karşı çıktı.

Daha sonra kan alma yöntemini psikiyatri hastalarında kullandı. Soğuk duşları da kullandı. Bu tedaviler o zamanlar geniş çapta kabul görmüş ve geçerli sayılmıştır. Amaç hastanın zihinsel ajitasyonunu azaltmaktı. Rush ayrıca sakinleştirici koltuğu da icat etti.

Bu, ajite hastanın göğüs, karın, ayak bileği ve dizlerinden bağlandığı bir sandalyeydi. Daha sonra başlarına tahta bir kutu yerleştiriliyordu. Bu şekilde görsel ve işitsel duyulardan izole edildiklerinden ajitasyonları kesiliyordu. Bu yöntem ayrıca beyne giden kan akışını da azaltıyordu. Gerçekten de, hastaları sakinleştirmede genellikle başarılıydı.

Benjamin Rush’ı büyük bir hekim ve hümanist olarak hatırlıyoruz. Köleliğe karşıydı ve bireyin haklarına saygı duymanın başarılı bir toplumun temeli olduğuna inanıyordu. 1813 baharında ateşi çıktı ve beş gün sonra öldü. İnsanlar ona Pensilvanya Hipokratı diyorlardı.