Zaman Yoksulluğu Hayatımızda ve Oldukça Zararlı

Zaman yoksulluğu, kademeli ve gözle görülür derecede duygusal acıya yol açan zaman eksikliğidir. Alice Harikalar Diyarında‘da bir saatle koşup tekrar tekrar “Geç kaldım, geç kaldım” diyen beyaz tavşan bunun harika bir örneğidir. İstediğiniz şeyi yapmak için yeterli zamanınız olmadığı hissi, çoğu insanın hayatında değişmez bir durumdur.

Görevlerinize, katı bir rutine, hiç bitmeyen işlere ve asla konuşamadığınız veya tartışmaya açık olmayan şeylere bağımlı mısınız? O zaman, refahınız ve kişisel gelişiminize koyduğu sınırları zaten biliyorsunuzdur. İnsanlar genellikle çevrelerini bile fark etmedikleri bir tür gerçekliğe odaklanırlar. Daha fazla kapı, dünya ve fırsat olduğu için de bütün bu fırsatları kaçırıyorlar. Bu durumda, sizin için zaman altın değildir, hayatınızın bir parçasıdır ve sık sık başkalarının yararı için bundan vazgeçiyorsunuz.

Dinlenmenin, doyumun ve boş zamanlarınıza ait olan psikolojik refahın tükenmesi ile ortaya çıkan sıkıntı nedeniyle zamanla sağlığınızı da kaybedersiniz. Ayrıca varoluş kotasının size ait bölümünü de kaybediyor olursunuz çünkü yıllar çok hızlı geçer ve hayallerinizi de alıp götürür. Artık bir şeyleri kendi içinizde deneyimleyemiyor ve en önemlisi, sevdiklerinizle paylaştığınız anları özlüyorsunuz.

Zaman eksikliğinden kaynaklanan zaman yoksulluğu önemli bir şeydir

Kim bir noktada zaman eksikliği yok, sadece ilgi eksikliği var diye bir şey duymamıştır? Bazen böyle olabileceği doğrudur. Bununla birlikte, mevcut senaryo sorunlu olduğu kadar da karmaşıktır. Ayrıca, bu konu üzerinde durmaya da son derece değer. Her şeyden önce, modern toplumlar meşgul olmanın üretken olmak anlamına geldiğini düşünür.

İnsanlar bu kavramı erkenden öğrenir ve ona bağlanırlar ve günlerini birden fazla görevle meşgul etmenin onları onurlandırdığına da gerçekten inanırlar. Ne kadar çok şey yaparlarsa o kadar iyi insan olduklarına inanırlar. Ayrıca sizi tembellik konusunda da uyarırlar ve dinlenmelerine izin verenlerin aslında sorumluluktan kaçtıklarını iddia ederler. Tüm bu fikirler, yıllardır insanın fiziksel ve psikolojik sağlığını baltalamıştır.

Ancak, son zamanlarda buna başka bir faktör daha eklendi: çalışma koşullarının daha karmaşık hale gelmesi. Uzaktan çalışma da buna bir örnektir. Bu tür şeyler hala yeterli düzenlemeden yoksundur ve ortalama bir insanı aşırı yüklenme durumlarına maruz bırakır. Bunun başlıca nedeni, plan ve programların seyrelmesi ve öngörülen çalışma saatlerinin ötesine geçmesidir.

Buna aile ve ev sorumluluklarını da ekleyin ve zaman yoksulluğu ezici bir gerçek olarak ortaya çıkacaktır.

Suçluluk hissi

İnsanlar uyanık oldukları saatlerin büyük bir bölümünü çalışarak geçirirler. Daha sonra, alışveriş yapmak, çocuklara bakmak ve diğer temel görevleri yerine getirmek gibi kaçınılmaz yükümlülükleri yerine getirmek adına da kalan zamanı kullanırlar. Tüm bunlardan sonra, yorgunluktan başka bir şeye enerjileri kalmamış ve yatıp dinlenmek için çok büyük bir istek ile başbaşa kalmışlardır.

Bu dinamiği gün geçtikçe sürekli olarak tekrarlarsanız suçluluk duygusu kaçınılmaz olarak ortaya çıkar. Hiç bir zaman yanlarında olamadığınız ve sevdiklerinizle istediğiniz gibi daha fazla zaman geçiremediğiniz için sahip olduğunuz bir suçluluk duygusu. Bu duyguyu kendinize de yansıtabilirsiniz.

Sizi tanımlayan şeyi yapmak için zamanınızın olmamasından pişmanlık duyarsınız ve onu ertelersiniz. Ne yazık ki, bu durum özgüveninizi ve ruh halinizi baltalıyor olacaktır.

Sosyal ağlar ve sahip olmak isteyeceğiniz hayatlar

Zaman eksikliği ve bunun psikolojik sıkıntı ile ilişkisi, teknolojilerin kullanımıyla yoğunlaşıyor. İnsanlar her zaman meşgul olsalar ve tamamlamaları gereken bir görev listesi olsa bile, sosyal ağlarına göz atmak için her zaman bir an bulacaklardır.

Sanal evrenlerde herkes mutlu görünüyor. Bu alanlar, ziyaret etmek isteyeceğiniz yerlerin, denemek isteyeceğiniz deneyimlerin, keşfetmek isteyeceğiniz şeylerin, takılmak isteyeceğiniz kişilerin resimleriyle dolu … Bu sanal pencereler motive edici olabilir, ancak çoğu zaman bunların ağına düşüyor olacaksınız. Bunun nedeni, görevleriniz her zaman olacak şekilde bu fırsatlardan birine izin vermediğinden, aslında sizin gerçekliğiniz de değildir.

Zaman eksikliği, zaman yoksulluğu ile aynı şeydir

Mükemmel bir işiniz ve iyi bir maaşınız olabilir ama yine de fakirsiniz. Bunun nedeni, bu tür bir yoksulluğun duygusal ve kişisel olmasıdır. Günümüz toplumunda derin bir şekilde kök salmış bir psikolojik sefalet durumudur bu. Bir düşünün, büyük bir banka hesabının tadını çıkarmak ve dinlenmek ve başkalarıyla ilişki kurmak için zamanınız yoksa, bu zamanın size hiç bir faydası yoktur.

Zaman eksikliği, mutluluğunuzu, ancak esas olarak hayatınızı alır. Örneğin, aşırı çalışma sonucu ölen insanlar için Japonca bir kelime olan karoshi terimini düşünün. Dikkatli olun, bu ölümlerin tümü tükenmişliğin bir sonucu olan kalp krizi veya felç sonucu değildir. Söz konusu kayıpların çoğu, aslında, intihardan kaynaklanıyor.

Zaman açısından zengin bir hayat nasıl sürülür

Zaman eksikliği ruh sağlığına zarar verir ve değişiklik gerektirir. Karmaşık kısım, her zaman her şeyden sorumlu olmamanızdır. Toplumun ve programların ifade edilme şekli, insanların işlerini kişisel yaşamlarıyla uzlaştırmalarına her zaman izin vermez.

Missouri Üniversitesinden Dr. Therese Macan’ın yürüttüğü çalışma gibi araştırma çalışmaları, zaman yönetimi stratejilerinin bu bağlamlarda her zaman yararlı olmadığına işaret ediyor. Stresi atmanıza yardımcı olabilirler, ancak iş tükenmişliği yine de devam edecektir.

Herkesin yaşam tarzını ciddi şekilde yeniden düzenlemesi gerektiği doğru. Ancak, bu fikirlerden bazıları üzerinde düşünebilirsiniz:

• Neyin acil ve neyin önemli olduğunu ayırt edin.
• Gününüzü kalkar kalkmaz organize etmeye çalışın ve gündeminiz içerisinde durmak ve dinlenmek için zaman ayırın. Beğendiğiniz herhangi bir şeyi yapmak (veya hiçbir şey yapmamak) için en azından bir veya iki saatiniz olmalıdır.
• Sorumlulukları devretmeyi öğrenin.
• Hafta boyunca aileniz ve arkadaşlarınızla zaman geçirin.

Sonuç olarak, şu fikir üzerinde düşünün: Zaman eksikliği, zaman yoksulluğuna eşittir ve bu tür duygusal ve varoluşsal sefalet, giderek hayatınızı alıp götürür.