Şizofrenide Crow Türleri ve Kökenleri

Şizofreni, halüsinasyonlar, sanrılar ve düzensiz düşünme gibi pozitif belirtilerle karakterize psikotik bir spektrum bozukluğu olarak tanımlanıyor. Bu bozukluğa ait negatif belirtiler ise ilgisizlik ve anhedoni olabiliyor ve bilişsel belirtiler genellikle kendilerini dikkat bozuklukları şeklinde gösteriyor. Bu, kronik ve tedavi edilemeyecek izler bırakan bir rahatsızlık ve çeşitli disiplinlere mensup uzmanların büyük ilgi gösterdiği bir konu. Bugünkü makalemizde, şizofrenide Crow türleri ile ilgili çeşitli bilgiler sunacağız. Bu türler, isimlerini, 1980 yılında yaptığı araştırmalar sırasında bu bozukluğu iki çeşide ayrılacak şekilde sınıflandıran 1938 doğumlu İngiliz psikiyatrist Timothy Crow’dan alıyorlar.

Timothy Crow’un sınıflandırması, bu hastalıkla ilgili çalışmalar açısından önemli, çünkü sendrom, seyir, etiyoloji, tedavi ve prognoz ve bunlara benzer diğerleri gibi tıbbi model açısından önemli farklı faktörlerle doğrudan ilgili bir sınıflandırma. Yazar, ilk olarak, tip I şizofreni (pozitif) ve tip II şizofreni (negatif) şeklinde olacak bir sınıflandırma yaptı.

Ancak, sınıflandırmasını yedi yıl sonra, yani 1987’de, yeniden formüle etti. Bunun nedeni, tüm vakaların kendi yaptığı bu ikili sınıflandırmaya uymadığını düşünmesiydi. Bu nedenle, karma şizofreni türlerini de yapacağı yeni sınıflandırmaya dahil etti.

T. Crow’un şizofreniyi kategorilere ayırdığı bu modeli, getirmiş olduğu öneri oldukça ilginç olmasına rağmen, şu anda kullanılmıyor. Bununla birlikte, bu konuda çalışan bazı profesyoneller, bugün bile bu kuramı hala yararlı buluyorlar (pratik ve akademik düzeyde). Bunlara ilave olarak, yaptığı bu sınıflandırma, doktorların bu bozukluğun gerçeklikleri hakkında daha fazla bilgi sahibi olmasını da sağlıyor. Peki, bu durumda, şizofrenide bu iki Crow türü neler? Aralarındaki fark nedir? Eğer bu detayları öğrenmek istiyorsanız, yazımızı okumaya devam edin.

“Kesinlikle ve kesinlikle şizofreniden muzdarip değilim. Bu durumdan oldukça büyük keyif alıyorum. Evet, ben de alıyorum.”

– Emilie Autumn

Şizofrenide Crow türleri

Yukarıda da bahsettiğimiz gibi, Crow’a göre, iki tür şizofreni var:

• Tip I (pozitif).
• Tip II (negatif).

Bu sınıflandırma artık ruh sağlığı kılavuzlarında (DSM-5 ve ICD-10) tanı koymak için kullanılmıyor ve referans olarak da yansıtılmamakta. Ancak, Crow’un bu tanımları ortaya koyduğu zaman dilimi için bu sınıflandırma ana referanstı diyebiliriz. Bu noktada, lafı daha fazla uzatmadan, bu psikiyatrın önerdiği şizofreni türlerini inceleyelim ve nasıl ve neye göre birbirlerinden farklı olduklarını görelim:

Tip I şizofreni (pozitif)

Bu kategori bu adı almıştır çünkü halüsinasyonlar, sanrılar, pozitif düşünce bozuklukları (örneğin, düşüncelerde düzensizlik) ve düzensiz davranışlar gibi pozitif belirtiler hakim.

Yazar, bu tür şizofreni tipini, DSM-IV-TR’de bulunan (artık DSM-5’te olmamasına rağmen) paranoid alt tipe benzetmekte.

• Premorbid (hastalık öncesi) uyum. Bu durum pozitif bir durum. Diğer bir deyişle, hasta, bozukluğun ilk semptomları ortaya çıkmadan önce aşağı yukarı duruma adapte olmuş durumda olacaktır.
• Başla, seyret ve tahmin et. Burada tip I şizofreninin başlangıcı akut olacaktır (sinsi olan tip II şizofreninin başlangıcının tam tersine). Bunun anlamı, semptomların aniden ortaya çıkması. Ayrıca türetmeler ve azalmalarla birlikte, hastalığın keskin bir seyri olacaktır. Tip II şizofreni ise kronik ve bozuk seyredecektir. Tip I şizofreni geri döndürülebilir, ancak tip II geri döndürülemez. Bu durum, çoğunlukla, tip I şizofreni hastalarının nöroleptiklere olumlu yanıt vermesinden ve tip II şizofreni hastalarının ise zayıf yanıt vermesinden kaynaklanmakta.
• Nöropsikolojik bozukluk. Bu tür şizofrenide nöropsikolojik bozukluk bulunmayacaktır ve bu durum bilişsel süreçlerdeki olası eksiklikler veya değişikliklerle ilgili olacaktır. Örneğin, Barrera ve ark.(2006) tarafından yapılan bir araştırmada da ortaya konulduğu gibi, bilişsel semptomların (bilişsel bozukluklar) şizofreni tanısı almış bazı kişilerde ortaya çıktığını varsayalım. Buna göre, bu problemden en çok etkilenen yönlerden bazıları bildirimsel bellek, yürütücü işlevler ve dikkatte süreklilik olacaktır.
• Patolojik süreç düzeyinde, tip I şizofreni bir dizi nörokimyasal değişiklik üretir. Özellikle Crow’a göre, dopamin D2 reseptörlerinde bir artış meydana gelecektir. Burada, nörotransmiter dopaminin şizofrenide (özellikle fazla dopamin) güçlü bir şekilde rol oynadığını unutmayın. Tip II şizofreninin mevcut olması durumunda, açık bir şekilde görebileceğimiz gibi, değişiklikler oldukça yapısal bir biçimde gerçekleşmekte.

Tip II şizofreni (negatif)

Crow şizofreni tiplerinin ikincisi olan tip II veya negatif şizofreni, günümüzde tanımlanmış olan şizofreninin düzensiz alt tipine (DSM-IV-TR) benziyor. Bu benzerlik de, bu alt tipin semptom ve özelliklerinden kaynaklanmakta. Bu nedenle, bu tür şizofreninin semptomları olumsuz olarak nitelenmiş ve bu semptomlar duygusal anlamda düzleşme, zayıf dil becerileri ve dürtü kaybını içeriyor.

• Premorbid uyum. Önceki tipte olanın aksine, tip II şizofrenide hastalık öncesi uyum kötü seyreder. Diğer bir deyişle, hastalığın semptomları ortaya çıkmadan önce hastanın işlevsel yetileri zaten değişmiştir.
• Başla, seyret ve tahmin et. Tip II şizofreninin başlangıcı sinsi olacaktır, yani semptomlar aşamalı olarak ortaya çıkarlar. Hastalığın seyri kronik ve bozuk olacaktır ve bu durumda, prognoz geri döndürülemez. Yukarıda da açıkladığımız gibi, bu kategoriye giren hastalar, nöroleptiklere zayıf yanıt veriyorlar.
• Nöropsikolojik bozukluk. Nöropsikolojik bozulma bu kategoride mevcut olacaktır ve etkilenen kişi bilişsel alanda eksiklikler veya değişiklikler gösterebiliyor. Buna hafıza, dikkat, yürütme işlevleri vb. de dahil.
• Patolojik süreç. Bu süreçte, beyinde yapısal bir değişiklik meydana gelir ve bu değişimler temporal lob ve parahipokampal girus yapılarında hücre kayıplarıyla sonuçlanır.

Şizofrenide Crow türleri uygulanabilir bir sınıflandırma mı?

Gördüğünüz gibi, tip I şizofreni en iyi diyebileceğimiz bir prognoz yapısına sahip, çünkü hastalığın seyri tersine çevrilebiliyor ve nöroleptiklere yanıt yeterli seviyede görülüyor. Semptomların sınıflandırılmasıyla ilgili olarak, daha önce de ifade ettiğimiz gibi, tip I olanlar pozitif, tip II olanlar ise negatif olarak adlandırılıyor.

Tip I’in sunumu belirgindir ve bu tipin seyri, semptomların ortaya çıkmasının daha ince bir çizgide olduğu ve kronik bir seyre sahip olan Tip II’nin aksine, akut bir süreç.

Bugüne kadar, teknik olarak hiç kimseye tip I veya II şizofreni şeklinde teşhis konulmamış olsa da, bu bozukluğun bireysel bağlamda tanımlanmasının, Crow tarafından önerilen tiplerden biri veya diğerine benzediği doğru bir tespit olacaktır. Bununla birlikte, hastaları belirli bir grubun özelliklerine “uydurmaya” çalışmak yine de riskli olarak görülmekte. Diğer bir deyişle, her insanın kendine has özelliklere sahip olduğu (özellikle söz konusu akıl sağlığı olduğunda) açık bir gerçeklik.

Diğer sınıflandırmalar

Tabii olarak, Timothy Crow, farklı şizofreni türlerini sınıflandırmak ve gruplamak adına araştırmalar yapan tek yazar değildi. Alman psikiyatrist Emil Kraepelin (1856-1926) ve İsviçreli psikiyatrist Eugen Bleuler (1857-1939), Crow’dan önceki dönemde bu hastalık üzerine çalışmalar yapmışlardı.

Örneğin, Kraepelin de, şizofreni hastalarını paranoid, katatonik ve hebefrenik (düzensiz) olmak üzere sınıflandırmıştı. Bleuler de Alman meslektaşıyla aynı sınıflandırmayı yaptı, ancak o da, çalışmalarının sonucunda, bu hastalığa yeni bir alt tip ekledi: basit şizofreni.