Nörolog Oliver Sacks'in En Büyüleyici Vakası, Walter B.

Walter B, ünlü nörolog Oliver Sacks tarafından görülen son hastalardan biriydi. Davasıyla ilgili bilgiler, Sack’in ölümünden sonra yayınlandı. Büyük ilgi gördü. Bunun nedeni, belirli nörolojik koşulların davranış üzerindeki etkilerini açıkça göstermesiydi.

Aslında, Walter B. vakası, belirli beyin bozuklukları hakkında genel bir anlayışa ulaşmak için yapılması gereken çok şey olduğunu gösterdi. Çünkü bazı durumlarda beyinde sorunlu davranışlara yol açan eksiklikler veya problemler vardır. Doğal olarak bu, ilgili hastanın kontrolü dışındadır.

Neyse ki Walter olayına iki bilim insanı müdahale etti. Böylece büyük bir haksızlığın yapılmasını engellenmiş oldu. Bununla birlikte, şu anda toplum tarafından olağandışı ya da ahlaka aykırı olarak görülen davranışları nedeniyle yargılanan Walter gibi birçok insan olabilir.

“Merhametsiz adalet zulümdür.”

-Thomas Aquinas-

Walter B. davasının arka planı

Walter B. davasının kökenleri, onun genç olduğu zamanlara kadar gitmektedir. Nasıl meydana geldiğine dair kesin bilgi olmasa da kafasından yaralandığı bilinmektedir. Bu kaza sonrasında, çok yoğun olmasa da son derece sık görülen epileptik salgınlar yaşamaya başladı.

Ayrıca, son derece sıra dışı bir şekilde; kimsenin duymadığı bir müzik duymaya başladı. Başkalarının onun hakkında ne düşüneceğinden korkarak bu durumu kimseyle paylaşmadı. Ancak ataklar devam etti ve sonunda bir nöroloğa gitti. Uzman, Walter’a temporal lob epilepsisi teşhisi koydu. Ayrıca onun için bir sürü ilaç yazdı.

Buna rağmen ataklar daha sık ve yoğun hale geldi. Bu nedenle, Walter başka bir nöroloğa danıştı, ancak başarılı olamadı.

Üç yıl sonra, ona ameliyat olmasını öneren, dirençli epilepsiler konusunda uzmanlaşmış bir başka nöroloğa gitti. Amacı, sağ temporal lobdaki nöbetlerin merkezini çıkarmaktı.

Yeni semptomlar

Ameliyattan sonra Walter biraz iyileşme gösterdi. Yine de sonuçlardan tamamen memnun değildi ve birkaç yıl sonra ikinci bir ameliyat geçirdi. Bu sefer müdahale çok daha kapsamlıydı. Ek olarak, güçlü ilaçlar reçete edildi. Her iki önlem de istenen etkiye sahipti: nöbetler kontrol altına alınmıştı. Bununla birlikte, bazı ikincil semptomlar ortaya çıktı.

İlk görünür davranış, Walter’ın kontrolsüz bir şekilde yemeye başlaması ve çok kilo almasıydı. Hatta gece yarısı kalkıp peynir ve kraker atıştırırdı. Her zaman aç hissediyordu.

Buna ek olarak, aşırı derecede sinirli biri olmuştu. Hatta bir keresinde başka bir sürücüye karşı saldırgan tavırları nedeniyle polis tarafından para cezasına çarptırıldı. En ufak şeylere karşı bile çok toleranssızdı.

Buna ek olarak, Walter’ın dikkati son derece kolay dağılmaya başladı, öyle ki herhangi bir görevi tamamlaması oldukça zordu. Öte yandan, bazen bir göreve ‘bağlanır’ ve başka hiçbir şeye dikkat edemeden saatlerce kendini o işe verirdi.

Bir başka çarpıcı semptom, doyumsuz bir cinsel iştah geliştirmiş olmasıydı. Gerçekten de, her zaman seks yapmak istiyordu. Karısı, bu isteğin günde beş ila altı kez olduğunu söyledi.

Beklenmeyen sonuçlar

Walter’ın karısı, kocasının cinsel yaklaşımlarından bitkin düşmüştü. Bu nedenle, artık buna uymayı reddettiği bir zaman geldi. Walter eşine hak verdi. Dürüst olmak gerekirse, sadakatsiz olmak istemedi, bu yüzden internet pornosu izleyerek defalarca mastürbasyon yapmaya başladı.

Bununla birlikte, daha önce hiç yaşamadığı yeni cinsel ilgileri de deneyimlemeye başladı. Erkekler, kadınlar ve hayvanlar arasındaki seks videolarını izledi. Açıkçası, o sırada ne yaptığını kimseyle paylaşmadı. Yine de polis, bu tür içerikleri izlediği için onu takip etti ve çocuk pornografisini izlediği için tutuklandı. Yargıç, onu 20 yıl hapis cezasına çarptırdı.

Onu ameliyat eden nörolog, hakime bir rapor gönderdi. İkinci ameliyatın onda Klüver-Bucy sendromu adı verilen, ek ve nadir görülen bir hastalığa neden olduğunu kaydetti. Bu, yargıcın cezayı yeniden gözden geçirmesine yol açtı ve ceza iki yıl hapis, iki yıl ev hapsi ve takipte beş yıl olarak değiştirildi. Walter bir tür kimyasal hadım edildi ve semptomları ortadan kalktı.