Nörobilim Erteleme Hakkında Ne Diyor?

Son on yılda, beyin araştırmalarında dikkate değer bir ilerleme kaydedilmiştir. Gerçekten de içinde bulunduğumuz an, sinirbilim tarihindeki en heyecan verici anlardan biri olarak görülüyor. Şimdiye kadar yörüngelerine bile girmemiş konuları incelemeye başladılar. Erteleme, bu konulardan biridir.

Nörobilim bize erteleme hakkında ne söylüyor? Aslında, beyinde gerçekleşen ve görünüşe göre erteleme sürecini belirleyen süreçleri açıklamamızı sağlayan önemli bir veri ortaya çıkmıştır. Bildiğimiz gibi, davranışlar sadece fizyolojik süreçlerle açıklanamaz, aynı zamanda oldukça etkilidirler.

Erteleme, herkeste yaygın bir davranış değildir. Tabii ki, hepimiz muhtemelen bir zamanlar bu davranışı gerçekleştirdik. Ancak bazı insanlarda bu kronik bir davranıştır. Gerçekten de, bu insanlar başladıkları işi bitirmekte büyük zorluk çekerler. Araştırma onlara odaklandı.

” Diğer bir deyişle, sinirbilim, gerçekten sıkışıp kaldığımızda kendimize bir mola vermemize izin verir ve çözümü bulmamıza yardımcı olan bu moladır.”

– Barbara Oakley

Erteleme

Erteleme, yapılması gereken bir faaliyetin veya durumun ertelendiği durumları ifade eder. Çoğu zaman, insanlar aktiviteyi veya durumu hoş ve genel olarak daha alakasız olan bir başkasıyla değiştirmeye çalışırlar. Bu şekilde, önemli olanla ilgilenmemiş olurlar. “Sonraya” bırakırlar. Ama bu “sonra” asla gelmez.

Bu, erteleyen kişinin genellikle bir şeyleri başlatacağı ve bitirmeyeceği anlamına gelir. Aslında, yapmak zorunda oldukları şeye başlamanın veya devam etmenin son derece tatsız, hatta dayanılmaz olduğu bir noktaya ulaşırlar. Bu nedenle, “kendilerine zaman kazanmanın” bir yolunu ararlar.

İşte tipik bir erteleme örneği. Bir kişi, işi için ihtiyaç duyduğu bir dosyayı düzenlemelidir. Ancak bu, yapmaktan hiç hoşlanmadığı bir görevdir. Ayrıca, bunun zaman alacağını biliyor ve kısa vadede gerçekten buna değer görmez. Bu nedenle, bunu ileri bir tarihte yapacağını söyleyerek erteler. Ama o tarih asla gelmez.

Nörobilim ne diyor?

Oakland Üniversitesi profesörü Dr. Barbara Oakley, sinirbilimin erteleme hakkında söyleyecekleri hakkında bilgi topladı. Prensip olarak, konuyla ilgili araştırmaların, kronik ertelemecilerin öz kontrol ve duygusal düzenleme ile ilişkili sinir bölgelerinde zorluklar yaşadıklarını öne sürdüğünü belirtiyor.

Bu bölgelerin çalışmasını ayarlamak mümkündür. Ancak sorun şu ki, bunu yapmak bir kısır döngüye yol açan bir öz kontrol egzersizi gerektiriyor. Yine de, sinirbilimin konuyla ilgili söyleyeceklerinin hepsi bu değil.

Aslında, bu konudaki diğer araştırmalar, erteleyicilerin kısa vadede ruh hallerini düzeltmekte zorlandıklarını gösteriyor. Rahatsız olurlar ve bunu hemen çözemezler. Görünüşe göre şimdiki benlikleri ile gelecekteki benlikleri arasında bir tür ayrım vardır.

Daha basit bir ifadeyle, erteleme, hemen faydaların elde edilmesine dayanan bir başa çıkma biçimidir.

Ağrı ve erteleme

Daha ilginç bir hipotez ise, bazı insanların kendileri için nahoş olan bir aktiviteyi yaparken beyinlerinde “ağrı” hissettikleridir. Bu durumlarda, bu hissi hafifletmek için “varsayılan sinir ağı” adı verilen bir mekanizma etkinleştirilir. Ağ, insanlar kendilerini çözemedikleri bir sorunla karşı karşıya bulduklarında etkinleştirilir.

Bu teze göre, insanlar önceden işaretlenmiş sinirsel yollar sayesinde problemleri çözerler. Başka bir deyişle, problemleri önceki öğrenmeleri sayesinde çözerler. Bu nedenle, sıkışıp kaldıklarında, bunun nedeni danışacak referansları olmamasıdır. İşte o zaman varsayılan sinir ağı devreye girer ve zihinleri dolaşmaya başlar.

Buradan, bir kişinin yapabileceği en kötü şeyin, bu tür bir tıkanıklığın üstesinden gelmekte ısrar etmek olduğu sonucuna varabiliriz. Aslında yapmaları gereken zorluğun odağından uzaklaşmaktır. Dinlenmeleri gerekir. Bu, dağınık bir odağın etkinleştirilmesine yardımcı olur ve beyin yeni bir hareket yolu oluşturmaya başlar.

Bu sayede insanlar dinlenmek kadar basit bir şey yaparak ertelemenin önüne geçebilirler. Bu nedenle, kendileri için hoş olmayan veya tamamen tıkandıkları bir aktiviteyi yapmak zorunda kalırlarsa, ihtiyaç duyduklarında mola vermelidirler. O zaman, gerçekten yapmak istemedikleri bu göreve başlamaları veya bitirmeleri çok daha olasıdır.