Kaygı Sorunu Olan Bir Kişiye Söylenmemesi Gerekenler

Kaygı sorunu olan birine neler söylüyorsunuz? Panik atak geçirmek üzere olan sevdiğiniz bir kişiye nasıl tepki veriyorsunuz? İnsanlar genellikle onlara “sakinleşmelerini” ve endişelenmemelerini söylerler. Ancak bu tür kelimelerin üzerlerindeki etkisi, beklediğinizin tam tersi olacaktır. Evet, aslında onların iyiliğini istiyor olsanız bile.

Kaygı, bir kişinin istediği gibi kontrol edebileceği bir şey değildir. Çünkü kaygılı beyin farklıdır. Açma / kapama düğmesi yoktur. Aslında, çok daha ince bir mekanizmadır. Bu nedenle, bu şekilde öğüt vererek yaptığınız tek şey, kaygılı kişiyi daha fazla baskı altına almak ve rahatsız etmektir.

Albert Ellis, Kendinizi Nasıl Mutlu Edersiniz adlı kitabında kaygının bir tür zihinsel acı olduğuna dikkat çekiyor. Oldukça yoğun, yıkıcı ve insanın potansiyelini tamamen sınırlayan bir acı. Şimdi, burada ilginç olan şey, kaygıyı daha iyi yönetmenin ilk adımının onu engellemek değil, varlığını kabul etmek olmasıdır. Çünkü duygusal acı insanın karakterinin başka bir parçasıdır ve hiç kimse bundan muaf değildir.

Bu nedenle, kaygı bozukluğundan etkilenen bir kişi ile karşılaştığınızda, onlara rahatlamalarını söylememeye çalışın. Onlara bu kadar takıntılı olmamalarını ve endişelenmeyi bırakmalarını söylemeyin. Özellikle, onlara hissettiklerinin gerçek olmadığını söylemeyin. Bu tür ifadeler yalnızca iletişiminizi engelleyecektir. O zaman, başlarına gelenler hakkında kesin bir açıklama duyamazsınız.

Kaygı sorunu olan birine endişelenmemesini söylemeyin

Endişeden etkilenen bir kişi sakinleşmeyi çok ister. Yapmak istedikleri tek bir şey varsa, o da bu acıyı midelerinde hissetmeyi kesmektir. Neden herhangi biri kasılmayı ve taşikardi yaşamayı ister ki?  Rahatsız edici düşünceleri kontrol etmeye çalışmak o kadar zordur ki bu iyi bir duygu değildir. Bu nedenle, bu psikolojik gerçekliği yaşayan insanlar genellikle kalp krizi geçireceklerini düşünürler. Ya o kalp krizi geçirmek ya da kendilerini kaybetmek üzere olduklarını düşünürler.

Bu nedenle, endişeli birisine endişe etmemesini söylemek boğulan bir kişiye sudan çıkmasını söylemek gibidir. Ellerinde değildir ve aslında daha aktif bir yardıma ihtiyaçları vardır. Dikkate almanız gereken başka bir şey daha var: kaygı genellikle uyarı vermeden ortaya çıkar. Bu nedenle, zor bir durumda olmaları ya da stres altında olmaları gerekmez.

Aslında, kaygı iblisi en zararsız ve beklenmedik durumlarda ortaya çıkar. Ve bu olduğunda, onlara yakın birinin ortada endişelenecek bir şey olmadığı, her şeyin yolunda olduğu ve bunu kendilerine onların yaptığı konusunda ısrar etmesi oldukça yaygındır.

Gördüğünüz gibi, bu tür öneriler sadece durumu daha da kötüleştirir.

Daha az tavsiye ve daha çok empati

Kaygı sorunu olan bir kişiye endişelenmemesini söylemeyin. Ayrıca, onlara rahatlamalarını, kendilerine gelmelerini ve duruma iyi tarafından bakmalarını da söylemeyin. Basit bir nedenden ötürü bunlardan hiçbirini yapmayın. Çünkü kaygının esiri beyin uyarı modunda olduğu için sizi dinlemeyecektir. Beyin o sırada emirleri, önerileri ve iyi niyetli tavsiyeleri işleyemez. Bunu yaparsanız, yakında tavsiyelerinizin işe yaramadığını fark edeceksiniz. Çünkü kaygılı bir insanın beklediği tek bir şey varsa, bu da sizin empatinizdir.

En iyi eylem şekli bazen hiçbir şey söylememektir. Onlar için orada olmak ve ihtiyaç duydukları her şey için size güvenebileceklerini bildirmek yeterlidir. Yakında uygun stratejileri arama şansları olacak. Ama bazen birinin umut ışığı olmak en iyisidir. Gelgitler, krizler ve fırtınalarla uğraşanların önünde bir denge kalesi olmak gerekir.

Paris’teki Chemin de Ronde Üniversitesi’nin psikofarmakoloji bölümü tarafından yapılan bir araştırma, kaygı sorunu olan bir kişinin beyninin kortizol, adrenalin ve norepinefrinin kontrolü altında olduğunu söylüyor. Böyle bir durumda düşünmenin çok zor olduğunu söylüyorlar, bu nedenle bu koşullar altında herhangi bir tavsiye çok az işe yarayacaktır.

Kaygı sorunu yaşayan birine neler söylenebilir?

Kaygılı birisine iyi bir şey söylemek istiyor ancak ne diyeceğinizi bilmiyorsanız, cevap basit: Daha az konuşun, daha fazlasını yapın. İyi niyetli tavsiyeler vermek yerine onu gözlemleyin ve ona yakın olun. Neler yaşadıklarını anlamaya çalışın. Her şeyden çok, birçok kaygı türü olduğunu anlayın. Bir kişi için uygun olan bir başkası için uygun olmayabilir.

Dolayısıyla, yapılacak en iyi şey “Sana nasıl yardımcı olabilirim?” Gibi sorular sormaktır. veya “Şu anda stres altında olduğunu biliyorum ve kontrol edemeyeceğin anlaşılıyor, bu sürede birlikte nefes alalım”. Bazen bir insanın yakın, sakin ve güven verici bir mevcudiyete sahip olması yeterlidir. Daha sonra, yardım almalarına yardımcı olabilirsiniz, ancak bu arada, nasıl orada olacağınızı ve sevgi ve empati sunmayı öğrenin. Bu göründüğünden daha kolay.