Farklı Kutuplarını Kabullenerek SEN Olabilirsin

Farklı kutuplarını kabul ettiğin zaman daha fazla SEN olursun.  Daha kendine has ve özgün olmayı başarırsın. Bu seni özüne götürecek olandır. Onu, seninle başlayıp seninle bitecek bir yol olarak düşün. Peki kutup derken neden söz ediyoruz? Bir spektrumun iki zıt ucundan söz ediyoruz. Bu karşıtlar doğaldır. Bir aydınlıkken diğeri karanlıktır. Biri pasifken diğeri aktiftir. Biri temizken diğeri bulanıktır.

Olayı daha psikolojik bir yönüyle inceleyecek olursak buna şu ikilileri örnek gösterebiliriz. Mutluluk- mutsuzluk, dışadönüklük – içedönüklük, feminenlik – maskülenlik. Muhtemeln bu listeye kendinizle ilgili pek çok farklı madde daha eklersiniz.

Muhtemelen bu zıtlıkların bir kısmını kendinizde de deneyimlediniz zaten. Kim üzgün ya da mutlu hissetmemiştir ki? Kim kimi zaman sakinken kimi zaman ele avuca sığmaz olmamıştır ki?

Kutuplarda kültür büyük rol oynasa da yine de kökleri kendi içinizde

Kutuplar hayatın kendisiyle ilgilidir. Bu hayatın bize verdikleriyle ilgilidir. Hayatta bir şeyin mutlaka zıttı da vardır. Işık mı arıyorsunuz? Hayat size karanlığı da verir. Hayattaki bu zıtlıkları görmek deneyimler katarak büyümeyi sağlar.

Kültür, toplumsal normlar ya da genler bazen kutuplardan birini baskılar ve bu da olması gerektiği gibi büyümenize engel olabilir. Bu nedenle gerçekte olmanız gereken kişinin bir bölümü kısıtlanmış olur. Bu tıpkı devamlı büyümeye çalışan bir çimin durmadan biçilmesi gibidir. Büyümek ve uzamak için harcanan tüm enerji bıçağın ucunda yok olur.

Ama enerji yine de buradadır. Eğer normal yollarla bu enerji ortaya çıkamazsa daha sağlıksız ve şiddetli bir yolla ortaya çıkacaktır. Bu da kutuplarda olan işte.

Kendinizi hiç çok sakin bir insan olmanıza rağmen sinirli ve fevri gördüğünüz olmadı mı? Ya da kendinizi çok gergin ya da öfkeli bulduğunuz halde sakinliğinize şaşırdığınız olmadı mı?

Kutuplarınızdan birini yok saymak aslında kim olduğunuzu inkar etmekle aynı anlama gelir.

Bu sizin benzersiz doğanız. Siz iki uç noktaya sahipsiniz. Hem kibar, hem nazik hem de gergin biri olabilirsiniz. Hem ışık hem de karanlık içinizde olabilir. Genelde bu iki uçtan birini seçer ve diğeri yokmuş gibi davranırız. Bu yüzden “ben çok sakin biriyimdir” veya “çok çabuk sinirlenen bir yanım var” gibi cümleler kurarız.

Bu aynı zamanda kendinizde reddettiğiniz özellikleri başkalarında görerek önyargıyla yaklaşmanıza ve bu şekilde tepki vermenize neden olabilir. Çünkü o özelliklerin sizde asla olmadığına kendinizi inandırırsınız. “bunu hor görebilirim çünkü ben öyle biri değilim, bende yok…” gibi. “Ben hiçbir zaman sinirlenmem her zaman sakin biriyimdir.”

Genelde toplumun desteklediği yönlerimizi ya da bizi güçlendirdiğini düşündüğümüz yanlarımızı sadece kabul etmeye eğilimliyizdir. Bir erkek olarak bazen feminen özelliklere sahip olmak bazı kültürlerde hoş karşılanmaz. Öte yandan bu durum bazı diğer kültürlerde çok normal karşılanıp kabul edilebilir.

Kutuplarınızı inkar etmek yerine kabul ederseniz ötekileştirmekten kurtulursunuz

Kendi uç özelliklerinizin farkına vararak onları kabul etmiş olursunuz. Onları kabul ettiğinizde ise kendinizde sevmediğiniz özellikleri başkalarında gördüğünüz zaman önyargıyla yaklaşmaktan kurtulursunuz.

Diğer insanlarda söz konusu özellikler olsa bile bunları yargılamadan anlamaya başlayacaksınız. Sakince ve bu özelliklerden hoşnutsuz olmayarak. Çünkü artık kendiniz hakkında hissettikleriniz yüzünden başkalarını öteki olarak göremeyeceksiniz.

“Görmediğin kendin, gördüğün ise gölgendir.”

– Rabindranath Tagore