Depresyon: Peşimizi Bırakmayan Acı

Bazen göz yaşlarını acının ifadesi olarak adlandırıyoruz, ancak birçok kez derinlerdeki acılarımız bir çıkış yolu bulamıyor ve onu başkalarına anlatmakta zorlanıyoruz.

Bazı insanlar duygularını toplum içerisinde açığa vurmaktan çekindikleri için, göz yaşlarını bile saklamaya çalışır. Yargılanmaktan, adlarının çıkmasından ve acıları ile ilgili gelebilecek sorulardan kaçınırlar. Ancak ağlamanın, üzüntünün ifade edilebilmesinin tek yolu olmadığını da bilmeliyiz.

Depresyon nedir?

Depresyon çok karmaşık bir konudur. Çeşitli bilim dallarının muayene ve müdahalesini içeren etraflıca bir terapötik yaklaşım gerektirir. Bilim insanları, depresyonu bizi zinde tutan güçlerdeki azalma ya da olumlu duygu ve düşüncelerimizdeki düşüşle ilişkilendiriyor. Başka bir deyişle, birey yaptığı şeylerden zevk alma yetisini kaybediyor.

Bu yeti kaybı, bireyin yaptığı eylemlerdeki veya bu eylemlerin içeriğindeki bir değişikliğe bağlı olabilir. Bu eylemler, bireye artık eskisi gibi cazip gelmeyebilir (iş değişikliği, taşınma ve benzeri durumlardan doğan değişiklikler). Her ne kadar bu eylemler gerçekleştirilse de, birey içten içe bu işi eskisi gibi yapamaz. Bu genellikle vuku bulan bazı psikolojik olaylardan kaynaklanmaktadır.

Veya daha basit bir manada, birey o kadar da üzgündür ki artık hiçbir şey yapamaz olur. Bu durum şüphesiz, depresyonun kendisini gösterebileceği en tehlikeli yollardan biridir. Çevremizde olan bitenle ilgilenmediğimiz için, hiçbir şey de yapmak istemeyiz.

Bu nedenle, olumlu ya da olumsuz herhangi bir yorum da alamayız. Kendimize nasıl bakacağımızı bilemez, haliyle kendimize sürekli zarar veririz.

Acıyı nasıl durdururuz?

Kendimizi bu tür bir durumda bulduğumuzda, geleceğe dönük hareket etmek adına, profesyonel yardım almak önemli bir adım olabilir. İlk adım doğru bir teşhis koymak olacaktır. Ancak, hangi düşüncelerin bize zarar verdiğini veya hangi düşünce kalıplarından kaçınılması gerektiğini bilmenin hiçbir yarar yoktur. Çünkü ihtiyacımız olan şey, gerçeklere dayalı bir tedavi yolu izlemektir.

Birçok hasta, depresyonu, tüm gün yatakta ağlamak gibi bir şey sanıyor. Bu aslında yanlış bir fikirdir ve diğer davranışlarımıza dikkat etmememize neden olur. Bunlar aynı zamanda çok hassas bir dönemden geçtiğimizi gösterir.

Depresyonun tanımı

1. Duygusal belirtiler. Hüzün depresyonun temel ruh hali belirtisidir. Şiddetli vakalarda, hastanın bu üzüntü duygusunu da reddetmesi mümkündür. Ancak ruh halimizle ilgili başka belirtiler de vardır: sinirlilik, boşluk hissi ve gerginlik.
2. Motivasyonel ve davranışsal belirtiler. Duygusuzluk, kayıtsızlık, zevk alamama. Motor tepkilerin, jestlerin görülme sıklığında azalmalar olabilir ve başka patolojilere bağlı olmayan hareket edememe durumu baş gösterebilir. En ağır vakalarda bazı insanlar “depresif uyuşukluk” durumu yaşayabilir (mutizm ve motor felç).
3. Bilişsel belirtiler. Hafızamızda, dikkat süremizde ve konsantre olma kabiliyetimizde değişiklikler gerçekleşir. Kendimizle ilgili bilgilerimiz ve yargılarımız da değişir: aşırı suçluluk, özgüven kaybı ve kendine karşı saygısızlık hissiyatları ortaya çıkar.
4. Fiziksel belirtiler. Uykusuzluk, aşırı yorgunluk, azalmış veya artan iştah ve azalmış cinsel dürtü meydana gelir.
5. Sosyal belirtiler. İnsanlarla olan ilişkilerimizde bir değişiklik meydana gelir. Ve bu değişiklik yabancılaşmayı meydana getirirse, daha kötü bir teşhise yol açar.

İyileştirilebilir mi?

Depresyona kimi zaman “ruhun hastalığı” olarak adlandırılır, ancak tedavi gerektiren ve şiddetli hal alabilen bir hastalıktır. Bilişsel davranış terapisi, kişiler arası terapi veya davranış terapisi dahil olmak üzere çok çeşitli tedavileri mevcuttur.

Önemli olan, ağlamıyor olsak bile (bazen ağlamak imkansız bile olabilir) dikkat etmemiz gereken başka belirtiler olduğunu anlamamızdır.

Unutmayın, dirayet göstermeye ve güçlü olmaya çalışmak aslında bizi zayıf düşürebilir. Eğer böyle bir durum varsa, yardım istemek cesaret gerektiren bir adımdır.