Bugün Sadece Kendime Aitim, Başka Kimseye Değil: Kendime İhtiyacım Var

tarafından incelendi ve onaylandı. psikolog Sergio De Dios González

Tarafından yazılmıştır Raquel Lemos Rodríguez

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Bugün kendime aitim, başka kimseye değil. Ama pek çok insan benim seçimimi anlamıyor. Bana “antisosyal”,  “tuhaf”, “bencil” diyor ve bir çoğu da kendime sığınma kararımı sorguluyorlar.

Cep telefonumu kapatıp kendi başıma zaman geçiriyorum, bütün gün hiç dışarı çıkmadan evimde kalıyorum… Gerçek bu, herkese kapıyı kapayıp yalnız zaman geçirmek kimsenin anlamadığı davranışlar.

Özellikle de sürekli bağlantı ve günün yirmi dört saati ulaşılabilir olma beklentisinin olduğu bu çağda. Kendime bakmak ve özgürlüğü koklayarak nefes almak için bağlantımı koparmak istiyorum.

Günün yirmi dört saati ulaşılabilir değilseniz öfkelenen pek çok insan var. Dünyayla bağlantımızı koparmayı bencillik olarak görüyorlar. Ben ise buna “kendini sevmek” adını veriyorum.

Burama geldi artık, kendime ihtiyacım var

Sık sık sinirimi bozan durumlarla uğraşıyorum hayatta, sabırsızlık da cabası. Sanki sürekli gerginlik hâlindeyim.

Bunun nereden kaynaklandığını bilmiyorum, bu yüzden bundan nasıl kurtulacağımı anlamıyorum.

Ne var ki durumu analiz etmek üzere durup düşündüğümde frene basmam gerektiğini görüyorum. Artık doğru düzgün uyuyamıyorum bile, günde sekiz sat dahi uyusam faydası olmuyor.

Bazen çok şey yaptığımı ve kendime öncelik vermeyi unuttuğumu yüzüme haykıran sinir bozukluğu duygusu bunlar.

Diğer zamanlarda ise en ufak problem karşısında patlamama neden olan gerginlik hissi hâkim oluyor. Ama bunlar ne kadar bunaldığımı gösteren işaretlerden ibaret.

Belki de beni otopiliota alan apati duyguları bunlar. Omzuma yüklediğim onca sorumluluk arasında nasıl boğulduğumu hatırlatıyorlar bana.

Sorun şu ki bütün bu işaretler ortaya çıkıp da artık burama kadar geldiğinde içimde bir şey uyanıyor ve bu  durumdan çıkmam için beni iteliyor.

İlk başta bu noktaya varmasam çok daha kolay olurdu ama bazen yaşadıklarıma gözlerimi kapatıyorum. Sadece yukarıdaki belirtiler beni uyandırıp şunun farkına vardırıyor: Kendime ihtiyacım var.

Yalnızlık ve yargılanma korkum yüzünden gerçekten kendime ihtiyaç duyduğumu gösteren bütün işaretleri gözardı ediyorum.

Kendime ihtiyacım var ve bu durum beni bencil biri yapmaz

Kendime ihtiyacım var ve bunun beni bencil bir kişi yapmadığını biliyorum. Topum ve her şeyden önemlisi çevremdekiler bundan şüphe etmeme sebep olsa bile. Bütün bunlar sonucunda ihtiyaçlarımı bir kenara bıraksam bile.

Ama bunu yaptığımda kendi istediğimi değil başkalarının istediklerini yaptığımı biliyorum.

İnsanın kendisine öncelik vermesi küçümsenen bir şeydir ve bunu yaptığınızda bencil bir kişi olarak damgalanma riskiyle karşılaşırsınız. Kendi başınız olma isteğiniz bile başkalarının onlarla olmayı reddettiğiniz fikrine kapılmasına neden olabilir.

Daima birbirimize bağlı olduğumuzu, sosyal etkinliklere katılıp ufak krizlerle ilgilendiğimizi, başkalarının problemlerini dinleyip yardım etmeye çalıştığımızı anlamazlar.

Yalnız başıma zaman geçirmek kendimi sevmek demektir

Kendimi unuttuğumda ortaya çıkan bütün bu problemler sonunda beni sınırıma itiyor çünkü enerjimi çekip yok ediyor. Bu enerjiyi hiç kimse tarafından yargılanmadan kendi başıma zaman geçirerek yeniden elde etmem gerek.

Kendime bakmam, kendimi sevmem ve kendime yardım etmem gerek. İyi hissetmem için kendimi sevmem ve bunu uygulamak zorundayım.

Kendi başıma olmay ihtiyaç duyup bunu yaptığımda tek başıma olmamın sadee pilimi yeniden şarj etmekle kalmayıp öz kontrolümü yeniden kazanmama ve ilişkilerimi iyileştirmeme yardım ettiğini fark ediyorum.

Çelişki gibi gözükse de kendime zaman vererek hayattaki sinir bozucu küçük durumları ve kocaman gördüğüm mücadeleleri aşabiliyor ve aslında ne kadar önemsiz olduklarını görebiliyorum.

Hepsinden önemlisi de beyni bağlantıyı koparabiliyor ve bu, bütün nöronlarımın bana teşekkür etmesini sağlayacak bir şey. Kendime zaman vermek, aklımı boşaltıp daha iyi düşünmem anlamına geliyor.

Kendime ihtiyacım var- kendimi tanımaya ihtiyacım var

Her şeyden çok istediğim şey kendimle bağlantı kurabilmek. Kendi iç benliğimle ilişki kurmak sayesinde kendimi daha iyi tanıyor ne istediğimi ve ne yaptığımı biliyorum.

“Kendime ihtiyacım var”, ve bugün bunu söylemekten utanmıyorum. Kendime öncelik vermeye karar verdim.

Bu yüzden artık tükendiğimde ya da hayattan zevk almayı bıraktığımda günlük karmaşadan bir adım geri atıyorum ve kendimle olmak için kendime zaman veriyorum. 

Bu çok zorsa, günde birkaç dakika ya da bir saatle işe başlıyorum.

Her zaman bütün zamanımızı başkaların ve başka sorumluluklar vermek zorunda değiliz. Kendime ihtiyacım var. Ben kendime bakmazsam, ben  kendime öncelik vermezsem başka kim yapacak?