Bir Dizinin Sonu ile Gelen Boşluk Duygusu

Yazan ve doğrulayan psikolog Valeria Sabater

Son Güncelleme: 22 Aralık, 2022

Birkaç yıldır ilgiyle ve hatta bazen tutkuyla izlediğimiz bir TV dizisinin sonuna gelmek her zaman kolay değildir. Ancak bu, sadece karakterlere ve onların hikayelerine veda etmeniz anlamına gelmez. Acı çekmeniz ve yas tutmanıza sebep olacak başka ilginç bir faktör daha var: serinin sonu belki beğeninize göre değildi veya beklediğiniz gibi değildi. Bunlar günlük yaşamımızda gittikçe yaygınlaşan gerçeklikler ve psikologların ilgisini çekiyorlar.

Stephen King, yakın zamanda, eğer her ikisi hakkında da eşit derecede tutkulu olursak, bir kitabın veya dizinin sonundan nadiren memnun kalacağımızı söyledi. Bunun nedeni, belirli bir duygusal bağ oluştuğunda insanların bir şeyden vazgeçmesinin çok zor olmasıdır. Bu nedenle, kayıp hissi de beraberinde gelen hayal kırıklığı da gerçektir.

Psikoloji, pop kültür dünyasının (bizi çevreleyen sanatsal ve kültürel tezahürler dizisi olarak anlaşılır) insanları doğrudan etkilediğini var sayar. Bu nedenle, TV’nin yarattığı evren güçlüdür. Evlerimizin mahremiyetine girmesine izin verdiğimiz medyayla uğraşıyoruz.

Bu nedenle, TV dizileri ve bunların sonları sosyal bir fenomendir. Bu, yalnızca birkaç gün boyunca bile olsa, diğer sosyal, politik veya ekonomik olaylara olan ilginin yerini kolayca alabilecek bir şeydir. Birçoğu için bu gerçek çok endişe vericidir. Diğerleri için, hayatlarının başka bir bölümünü TV dizilerine yansıtan bir toplumun basit yansımasıdır.

“Televizyondan fıstıktan nefret ettiğim gibi nefret ediyorum. Ama fıstık yemeyi bırakamam.”

– Orson Wells

Bir Dizinin Sonu ve Hissettiğimiz Duygular

Bir TV dizisinin sonu fenomeni ve insanların sonuçlarına göre hissedebilecekleri çelişkili duygular yeni bir durum değildir. Bunun bir örneği Arthur Conan Doyle’un deneyimiydi. Yazar bazı macera hikayeleri sayesinde başarılı oldu. Bu maceralar her hafta The Strand Magazine’de yayınlandılar. Hikayeler, binlerce insanı büyüleyen karizmatik bir karakterin başından geçiyordu: Sherlock Holmes.

Bununla birlikte Doyle, karakteri için özel bir takdir duymadı. Kendini başka şeylere adama ihtiyacını hissetti; çok farklı bir literatür yazmak istiyordu.

Bu nedenle Reichenbach Şelaleleri’nde Sherlock Holmes’u öldürmeye karar verdi. İşte o zaman beklenmedik bir şeyle yüzleşmek zorunda kaldı. Derginin okuyucuları onu tehdit ettiler, hem de defalarca; öyle ki, yazar hayatı için endişe etmeye başladı. O kadar ki, bir süre sonra Baker Caddesi’nin bu sakinini diriltmekten başka seçeneği kalmadı.

Sherlock Holmes’un okuyucuları, günümüzde çok yaygın olan bir çifte ıstırabı yaşayan ilk hayranlardı:

• İlk olarak, karakterlere veda etmek zorunda olmak.
• İkincisi, beklenmedik bir sonla başa çıkmak zorunda olmak.

TV Dizileri, Eğlenceden Fazlası

Doctor Who, tarihteki en uzun süredir devam eden TV dizilerinden biridir. 50 yıldan fazla bir süredir ekranda ve birden fazla nesil ünlü zaman efendisinin maceralarını izleyerek büyüdü. İngiliz televizyonu için şov, bir gelenekten biraz daha fazlası.

Örneğin, Simpsons 1989’dan beri oturma odalarımızda. CSI, Gray’s Anatomy veya Supernatural gibi serilerin her birinin yaklaşık 300 bölümü var.

TV ve diğer cihazlarda yapılan bu haftalık yayınlar boyunca, birçok izleyici büyüyor, olgunlaşıyor, değişiklikler yapıyor, kayıplar ve başarılar yaşıyor ve ekranların arkasında ortaya çıkan paralel hikayelerle birlikte gelişiyor. Dolayısıyla, bu evrenlerle bağ kurmamız kaçınılmaz…

• TV dizileri birçok kişiye eğlenceden daha fazlasını sunar. İnsanlar hobileri, kendilerini adayacakları işleri, seyahat edecekleri ülkeleri, yeni kavramları, aktörleri, yönetmenleri ve başka işlerini de takip edecekleri senaryo yazarlarını keşfederler.
• Bu da, anlık olarak gerçeklikten kopmanın bir yoludur. Diğer hikayelere ve diğer karakterlere bağlanmak rahatlama sağlar ve stresi azaltmamıza yardımcı olur.
• Aynı şekilde, bu medya ile ilgili sosyal bileşeni de unutamayız. Belirli bir dizinin son bölümünü izlemek neredeyse bir ritüeldir. Bu sayede iş yerinde konuşabileceğimiz konular var. Dahası, sosyal ağlardaki bir televizyon dizisiyle ilgili bir grubun parçası olmak da bugünlerde yeni insanlar tanımanın bir yoludur.

TV Dizisi Bittiğinde Hissedilen Hüzün

Bugün, Lost’un son bölümünden neredeyse on yıl sonra, birçok insan dizinin sonu hakkında teoriler üretmeye devam ediyor. Bir TV dizisinin sonunu kabul etmek zaten zorken, çözüm bölümünü anlamadan bunu yapmak daha zordur.

Tartışmalı sonları olan dizilere, Game of Thrones’un son anlarını, How I Met Your Mother’ı, Dexter, House of Cards ve Breaking Bad’i (genel görüşe göre) ekleyebiliriz. Hepsi karakterleri ile bizi şaşırtan büyük diziler olmalarına rağmen, sonları nedeniyle birçoğumuzda hayal kırıklığına yol açmıştı.

Sonundan memnun olmadığınız bir televizyon dizisinin sonunu nasıl kabul edebilirsiniz? Herhalde, yazarlarla Misery’deki Annie Wilkes karakterinin en sevdiği yazara yaptığı şeyi yapmamalısınız. Bu televizyon dizileri ile duygusal bir bağ oluştursak bile, hala bu, başlangıcı ve sonu olan harika bir hikaye. Diğer hayranlar, arkadaşlar, yoldaşlar ve akrabalarımızla yas tutabiliriz.

Duyguları paylaşmak ve her şeyden önce bu dizide yaşayan güzel anları anmak iyidir. Çünkü bu TV evreniyle ilgili iyi olan şey gösterilerin hiç bitmemesidir. Bir de bakmışsınız ki, bir gün kaçınılmaz olarak sona erecek yeni bir TV dizisine dalmışsınız bile.