Yetişkinlerde Karşı Gelme Bozukluğu

Yazan ve doğrulayan psikolog Valeria Sabater

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Yetişkinlerde karşıt olma veya karşı gelme bozukluğu düşündüğünüzden daha yaygındır. Bu durumdaki insanlar her zaman kızgındır. Tartışmalara bağımlıdırlar, çabuk sinirlenirler, aile ve sosyal çevrelerinde olduğu kadar işte de sorunlar yaşarlar. Aslında, bu psikolojik durum çocuk nüfusu ile daha sık ilişkilendirilme eğiliminde olsa da, yetişkinliğe devam etmesi nispeten de olsa yaygındır.

Aslına bakarsanız, küstah bir çocuğun yıllar içinde antisosyal kişilik bozukluğu geliştirmesi son derece yaygındır. Bununla birlikte, olgunlukta mizaç kontrolünün eksikliği, biraz daha problemli bir psikolojik gerçekliğe yol açar. Gerçekten de, yetişkinlikte otoriteye karşı bu tür bir muhalefet, çok daha zorlu ve tehlikeli davranış türlerini sınırlar.

Bu nedenle küçük bir sorun değil ve rakamlar endişe verici. Aslında, karşı gelme bozukluğunun okul nüfusunun yüzde beş ila yüzde 15’ini etkilediği tahmin edilmektedir. Ancak, vakaların önemli bir kısmına teşhis konulamamaktadır. Bu nedenle , insanların 20, 30 veya 40 yaşlarına geldiklerinde, çelişkili olduğu kadar olumsuz olan davranış türlerini sergilemeleri son derece yaygındır.

Erişkinlerde karşıt olma karşı gelme bozukluğunu teşhis etmek çok zordur. Bunun nedeni, antisosyal özellikleri ve hatta bağımlılık yapan davranışları içermesidir.

Yetişkinlerde karşı gelme bozukluğunun belirtileri

Bazı çocuklar  zor ve hatta zahmetli olabilir. Ancak bu, karşı gelme bozukluğundan muzdarip oldukları anlamına gelmez. Aslında bu bozukluk, bir dizi karmaşık davranışın sarmal olma eğiliminde olduğu çocuklukta tekrarlayan bir durumdur. Bu davranışlar, otorite figürlerine karşı saldırganlık, sürekli öfke nöbetleri, intikamcı davranışlar, kızgınlık, sürekli sinirlilik vb.

Bir dışsallaştırma bozukluğu olarak kabul edilmektedir (Achenbach ve diğerleri, 1983; Quay ve diğerleri, 1987). Daha önce bahsettiğimiz uyumsuz davranışları içerir. Ayrıca, erken tedavi edilmezse, yetişkinlikte suç davranışına ve ciddi sosyal uyumsuzluğa yol açabilir.

Karşıt olma karşı gelme bozukluğunun yetişkinlerde kendini nasıl gösterdiğini keşfetmek için okumaya devam edin.

Özellikleri tanımlama

Bu bozukluktan muzdarip bir yetişkin, temel normlara sahip bir ortama entegre olmanın açık bir imkansızlığını gösterir. Okul aşaması onlar için sorunluysa, bir durumu olgunlukta kontrol etmek daha da zor olabilir. Bu nedenle, genellikle herhangi bir pozisyonda çok fazla zaman harcamazlar. İşte sergileme eğiliminde oldukları davranışlardan bazıları:

• Sıklıkla sabırlarını kaybederler. Aslında, her türlü hayal kırıklığına karşı son derece düşük bir dirence sahiptirler.
• Dikkat çekici ruh hali değişimleri sunarlar. Bununla birlikte, en yaygın zihin çerçeveleri sinirliliktir.
• Kendilerini asi figürler olarak tanımlarlar. Dahası, kendilerini, hayatı kendi tarzlarında yaşayan bağımsız insanlar olarak görürler. Bununla birlikte, buradaki bariz çelişki, hemen hemen her duruma tamamen uyum sağlayamamalarıdır. Aile ve iş sorunları yaşarlar. Ek olarak, arkadaşlarını ve ortaklarını vb. tutmakta zorlanırlar.
• Kişisel sorumluluk göstermezler.
• Kurallara ve yasalara saygı duymazlar. Nasihat da kabul etmezler.
• Dünyaya, sisteme ve her otorite figürüne sürekli olarak kızgınlardır.
• Kendilerini yanlış anlaşılmış olarak görürler. Gerçekten de onlara göre hiç kimse onların değerini, potansiyelini veya iyi çalışmalarını takdir etmez.
• Sözlü şiddet kullanma eğilimindedirler.
• Direksiyon başında tehlikeli davranışlar sergileyecekler.
• Bağımlılık yapan ve şiddet içeren davranışlar geliştirebilirler.

Karşı gelme bozukluğunun nedenleri

Yetişkinlerde karşıt olma karşı gelme bozukluğunun ortaya çıkışını açıklayan birkaç teori vardır. Bir yanda nörobiyolojik yaklaşımlar var. Bunlar genetik nedenlere atıfta bulunur. Sonra, sosyal açıklama var. Bu, işlevsiz yetiştirme ve eğitim kalıplarıyla ilgilidir. Örneğin, bunlar genellikle saldırgan babaları ve depresif ama kontrolcü anneleri içerir.

Bu dışsallaştırma bozukluğunun tetikleyicilerinin tam olarak net olmadığı doğru olsa da, tartışılmaz bir gerçek var. Bu, meydan okuma bozukluğu nedeniyle psikolojik ilgi görmeyen herhangi bir çocuk veya ergenin yetişkinlikte daha sorunlu davranışlar geliştirmesidir. Aslında, bir antisosyal kişilik bozukluğuna sahip olmaları son derece yaygındır.

Washington Eyalet Üniversitesi (ABD) bununla ilgili bir araştırma yaptı. Bu çalışma, bu bozukluktan muzdarip olanların belirli bir gizli psikolojik yapıya sahip olduğundan bahseder. Dört-altı yaş arası çocuklarda görülebilir. Aslında bu çocuklar daha bu erken yaşlarda bile otoriteye karşı düşmanlık ve meydan okuma sergilerler. Bu özellikler 14-16 yaşları arasında daha belirgin hale gelir. Daha sonra, erken yetişkinlik döneminde (18-25 yaş) antisosyal davranışlar ortaya çıkar.

Bu nedenle yetişkinlerde karşıt olma karşı gelme bozukluğunun yanı sıra antisosyal kişilik bozukluğunu önlemek için erken teşhis gereklidir.

Ancak, çalışma başka bir gerçeği de gösteriyor. Karşı gelme bozukluğuna, hiperaktivite veya aralıklı patlayıcı bozukluk gibi diğer bozuklukların eşlik etme eğiliminde olduğu düşünülmektedir.

Yetişkin popülasyonda nasıl tedavi edilir?

Karşı gelme bozukluğuna sahip yetişkinler, davranışlarının sorumluluğunu almakta büyük zorluk çekerler. Aslında, çoğu durumda, bunun sonuçlarını göremezler. Aynı zamanda, depresyon gibi rahatsızlıklara karşı son derece hassastırlar. Bunun nedeni izolasyonları ve destek sistemlerinin zayıflığıdır.

Aslına bakarsanız, burada bir gerçeklik diğeriyle çelişme eğiliminde gibi görünüyor. Çünkü bu insanlar doğrudan eylemlerinin sonuçlarına katlanırlar. Ancak, genellikle davranışlarında herhangi bir değişiklik yapma gereğini reddederler.

Çoğu durumda,bu gibi bir bozukluğu olan kişi, yalnızca mahkeme karar verdiğinde profesyonel yardım alacaktır. Bu, örneğin, bir suç işlediklerinde veya uyuşturucu bağımlısı olduklarında olma eğilimindedir. Daha sonra terapiye gitmek zorunda kalırlar.

Bu durumlarda ne yapılabilir? Farklı yaklaşımlar var.

• Dürtü kontrolünü, duygusal yönetimi, sosyal becerileri, problem çözmeyi vb . teşvik etmek için bireysel terapi. Ayrıca bilişsel yeniden yapılandırma, işlevsiz düşünceleri tedavi etmeyi amaçlar. Ayrıca, edimsel teknikler antisosyal davranışları azaltır.
• Mesleki terapi, eğitim ve psikososyal rehabilitasyon programlarından geçmeleri de önemlidir.

Son olarak, bunların son derece karmaşık gerçeklikler olduğu doğru olsa da, her zaman yardımcı olabilecek kaynaklar ve iyi profesyoneller vardır. Aslında, bu sorunlu davranış profillerini hem yeniden eğitebilir hem de yeniden bütünleştirebilirler.