Sizi Arayanlara Değer Verin ve Gitmenize İzin Vermeyenleri Sevin

Bernabe Tierno’nun “The Wise Apprentice” kitabında söylediği gibi, kimse, nasıl yemeğe, havaya, ışığa, suya ve güneşe olan ihtiyacımızı sorgulayamıyorsa, sevgiye olan ihtiyacımızı da sorgulayamaz. Sevgi, spontane ve doğal bir duygudur bu yüzden şunu unutmayın: sizi arayanlara siz de değer verin ve gitmenize izin vermeyenlerden siz de şefkatinizi esirgemeyin.

Sevgi, tamamen hayatın doğal akışının ve iç dünyamızdaki özgürlüğün bir sonucu olduğu için başka birinden sevgi istemek de ona bizi sevmeyi yasaklamak da aynı derecede mantıksızdır.

“Beni aramamanı ama bulmanı, bana bakmamanı ama beni yansıtmanı, benimle konuşmamanı ama beni hissetmeni, beni sevmemeni ama kendini bana bırakmanı öneriyorum.”

– Alejandro Esparza

Birini sevdiğimizde bunu tüm varlığımızla yaparız: aklımız, vücudumuz, hislerimiz ve tabii ki kalbimiz. Karşı konulmaz bir şeydir, bazen güzelliği acıyla birleştirir ama her zaman bize kendimizi bilmeyi öğretir.

Size ilgi gösterenlere değer verin

Bazen aşkın acı verici bir şey olduğu kabul edilir. Sevmek için acı çekmemiz gerektiği söylenir. Ancak bu bizi dengeli ve sağlıklı bir ilişkiden uzaklaştıran hatalı bir inanıştır. Sevin ve paylaşın, bir çift olarak hayatın tadını çıkarın. Sevin ama mesafenizi de gerektiği ölçüde koruyun, kendiniz olmaktan asla vazgeçmeyin.

Arkadaşlarımızla ve partnerimizle yaşadığımız ilişkilerde her zaman ilgi göstermesi gereken, “Seni seviyorum” diyen ve diğeriyle bir şeyler paylaşanın kendimiz olduğunu kabul ettiğimiz durumlar vardır. Birinin sizi aramamasının sebebinin sizinle konuşmak istememesi olduğunu, sizde kalmak istememek için bahane bulduğunda bunun sizi görmek istemediği için olduğunu ve “Seni seviyorum.” demediğinde sevdiğini hissetmediği için söylemediğini kabul etmek çok zordur.

Egomuz insanların bizi görmezden gelebileceğini kabul etmez ve “Meşgul olmalı”, “Telefonu duymamış olabilir”, “Korktuğu için bana beni sevdiğini söylemiyor” gibi bahaneler arar. Ancak durumu olduğu gibi görebilmek için gerçekçi olmak önemlidir: eğer birisi bizi sevmiyor ya da değer vermiyorsa, onu buna zorlayamayız.

“Sevginin anlaşılması gerekmez, sadece kanıtlanması gerekir.”

– Paulo Coelho

Aksine, eğer birisi bize ilgi gösterirse, değer verirse, arayıp sorarsa, mesaj atarsa, biz de onun ilgisine, samimi bir şekilde sevgisini ve saygısını göstermesine gereken değeri vermeliyiz. Biri spontane bir şekilde sevgi gösteriyorsa bu kalpten geliyor demektir ve bu bizim neyin gerçekten önemli olduğunu kavramamızı sağlayabilir.

Yanınızda olmak isteyenleri sevin

Sizin gerçekten yanınızda olmak isteyen biri nasıl olduğunuzu öğrenmek için sizi arar, zor zamanlarınızda yanınızda olur, gözlerinizin içine bakarak anlattıklarınızı dikkatle dinler, size saygı duyar, size siz olduğunuz için değer verir, hayranlık duyar ve bunu göstermekten çekinmez. Kısaca, sizi sever.

Eğer biri gerçekten sizin yanınızda olmak istiyorsa olur. Bu kişi ister sevgiliniz ister arkadaşınız olsun, günlük hayatta da her zaman birbirinize güvenebilirsiniz. Biriyle vakit geçirmek ve saatin kaç olduğuna aldırış etmeden, zamanın nasıl geçtiğini fark etmeden, yaşadığınız anları paylaşmak istediğinizde onları ararsınız.

Çift olma durumunda, Walter Riso’nun dediği gibi, iki insan birbirini sevdiğinde, kişilikleri geri plana iten, iki kişiyi tek yapan “bir olmak” ile her bir kişinin kişiliğini ve birbirine benzemeyen özelliklerini korumasnı ve bu şekilde bağ kurmasını ifade eden “aşkla birlikte olmak” ifadesini birbirinden ayırmayı biliriz.

Duygularınızın karşılıklı olduğu ilişkiler arayın

Bir ilişkide sevgi olması ya da bir arkadaşlık bağının devam etmesi için ortak bir paylaşım olmalıdır. Walter Riso, “Practical Guide to How not to Die of Love” isimli kitabında Aristoteles ve Aziz Thomas’ın düşünce biçimini kullanarak bir analoji yaratır ve der ki adaletli bir sevgi hem dağılımsal (ilişkideki sorumlulukları ve faydaları orantılı olarak paylaşmak), hem de değişimli adaleti (aldatmanın her türünden kaçınmak) birleştiren sevgidir.

Riso’ya göre bir ilişki karşılıklılık esasına dayanır: sevgi alışverişi ve sahip olunanlar dengeli ve adaletlidir, ayrıcalıklar adaletli bir şekilde dağıtılmıştır, haklara ve görevlere erişim iki kişi için de eşittir, kimse karşısındakinden yararlanmaya ya da onu sömürmeye kalkışmaz ve kimse karşısındakinden daha fazlasını hak ettiğini düşünmez.

“Hayatın bir anlamı yoktur, siz yaptıklarınızla, tutku duyduğunuz şeylerle ve yanılsamalarınızla onu anlamlandırırsınız. İşinize geldiği gibi bir evren yaratırsınız.”

– Walter Riso