İyilik Beynimize İyi Gelir

İyilik terimini tanımlamak pek kolay değildir. Sözcüğün kendisi, empati ve dayanışma ile ilgili olsa da, bu açıklamalarla sınırlı da değildir. İyilik sadece bir nitelikten ibaret olmayıp, aynı zamanda insani bir değerdir de. Etik bir kararla desteklenmiş ve zenginleştirilmiş olması, iyiliğin bir yetenekten daha fazlası olduğu anlamına gelir.

Eğer bu terimi sözlükte ararsanız, iyilik yapma eğilimi olarak tanımlandığını görürsünüz. Buradaki sorun şu: “iyilik” göreceli bir kavramdır. Daha doğru bir ifade ile, iyilik, merhametli olma yeteneğidir. Diğer bir deyişle, başkalarının acısını kendinmiş gibi hissetmek ve bunları çözmeye çalışmak.

“Başkalarının mutluluğuna önem vererek, kendi mutluluğumuzu bulacağız.”

– Platon

Bu güzel erdem, sadece diğer insanlara uygulanmak ile kalmaz. Ayrıca diğer canlılara karşı da merhametli davranmalıyız. Merhametli olma, canlı olmayan şeyler için bile uygulanıp, bir şeyi muhafaza etme arzusu olarak da yorumlanabilir. Bu, bir resme veya yol üstündeki bir taşa da nezaket gösterebiliriz demektir.

İyilik üstün bir erdemdir çünkü içerisinde birçok erdemi barındırır. İyilik içerisinde aşk, saygı, dayanışma, cömertlik ve bir çok diğer değerli duygu vardır. Bu, dikkate değer bir manevi ve zihinsel gelişmeyi ima eder. Bilim insanları, birçok çalışmanın sayesinde, iyiliğin beyinde gözlemlenebilir bir yetenek olduğunu ispatlamıştır. Bu çalışmalardan yola çıkılarak, iyiliğin, anlamlı bir yaşam kalitesinin temeli olduğu görülmüştür.

Beynin iyilik bölgesi

Oxford ve Londra Üniversitelerinden bir grup bilim insanı, beynin iyilik ile ilişkili olan bir bölgesini bulmuşlardır. Doktor Patricia Lockwood liderliğindeki grubun, bir grup gönüllü üzerinde yapmış olduğu çalışmalarda, hem kendilerine hemde başkalarına yararlı olan sembolleri seçmeleri istendi.

Çalışmaya katılanlar kendilerinden istenilen görevi yerine getirirken, MRI ile beyinleri incelendi. Çalışma, katılımcıların seçtiği sembollerin başkalarına nasıl yardım edebileceğini göz önünde bulundurmalarını ve ona göre bir değer  seçmelerini zorunlu kılmıştır. Bu sebeple katılımcılar, her simgenin kendileri için mi, yoksa başkaları için de mi faydalı olup olmadığını belirlemek zorundaydılar.

Her bir katılımcı, seçtikleri sembolün başkalarına yardım ettiğini keşfettiğinde, beynin yalnızca bir bölgesi harekete geçti. Bu bölgeye “ön singulat korteks” deniyor. Elbette, iyilik, sadece beynin bir bölgesi ile ilgili değildir. Bu muhteşem organın, inanılmaz bir esnekliğe sahip olduğunu da hatırlamak zorundayız. Beynin işlevini, deneyimler ve davranış biçimleri belirler.

İyiliğin beyni iyileştirir

Nöropsikolog Richard Davidson, Hindistan gezisinden döndükten sonra Wisconsin Üniversitesinde bir çalışma gerçekleştirdi. 1992’de Dalai Lama ile tanışan Davidson, çalışmalarında bir takım değişikliklere yol açacak bir soru ile karşı karşıya kalmıştır: “Çalışmalarına hayranım, fakat stres, kaygı ve depresyona çok odaklandığınızı görüyorum; nörobilimsel çalışmalarınızı iyilik, hassasiyet ve merhamet üzerine odaklamayı düşünmediniz mi? ” diye sormuş Lama.

Richard Davidson, bu soruya ilişkin çeşitli çalışmalar yapmıştır. Örneğin, beyindeki bazı yapıların sadece iki saat içinde değişebileceğini gösterdi. Sakin bir zihin, genel olarak mutluluk üretir. Ve sakin bir beyin için, sadece birkaç saatlik meditasyona ihtiyacınız vardır. Bu bilimsel olarak Davidson’un çalışmalarında da ölçülen bir değerdir.

Aynı şekilde, empatinin nöronal devrelerinin şefkat duygusu ile aynı olmadığını keşfetmiştir Davidson. Merhamete (başka bir iyilik şekli) ulaşmak için hassasiyet, sempati ve empati yolunu takip etmelisiniz. En üst seviyede şefkat bulunur. Şefkat, diğer kişinin acısını kavrayabilme, hissetme ve anlama becerisinin ötesine geçen bir adımdır. Başkalarının acısına şahit olduğunuzda, beyniniz bir harekete geçme çağrısı yapar.

Davidson ayrıca, bu şefkatin ve hassaslığın farklı yaşam alanlarında mutluluğa dönüştüğünü de keşfetmiştir. Çocuklar ve ergenler üzerinde yapılan bir çalışmada, bilim insanları, bu çocuklara ve ergenlere daha şefkatli ve merhametli olmayı öğrettikleri zaman, birçok beyinsel aktivitenin meydana geldiğini belgelemiştir. Bu katılımcıların hepsi hem okulda daha başarılı bir grafik çizip, hem de sağlık açısından iyileşme kaydetmiştir. Şefkatli olma becerisi öğrenilebilir. İyilik, içimizdeki benliği geliştirmek için planlı bir çabanın sonucudur.