Erich Fromm: Hümanist Psikanalizin Kurucusunun Biyografisi

Psikoloji uzmanı değilseniz, psikanaliz denilince aklınıza muhtemelen sadece Sigmund Freud figürü gelecektir. Ancak bugün Erich Fromm’dan (Frankfurt, 1900 – Muralto, 1980) bahsedeceğiz. Hümanist psikanalizin kurucusudur.

Sonunda Avrupa’da psikanaliz kurulduğunda, bu eğilime dayalı başka öneriler yavaş yavaş ortaya çıktı, ancak farklı bakış açılarıyla. Hümanist psikanalizin kurucusu hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorsanız okumaya devam edin.

Erich Fromm’un biyografisi

Erich Fromm, Ortodoks Yahudi bir aileden geliyordu. Bu nedenle gençliğinde Talmud çalışmaları üzerine eğitim almaya başladı. Yine de konuya tamamen ikna olmadı ve başka bir yola girdi. Aslında, Sigmund Freud’un psikanaliz teorilerinden ve Karl Marx’ın düşüncelerinden ilham aldı. Bunlar onu sosyalizme yaklaştıran iki figürdü. Dahası, onu sosyoloji alanında doktora yapacak kadar etkilediler.

Ayrıca Fromm hukuk okudu. Heidelberg ve Münih üniversitelerinde eğitim gördü. 1930’larda Naziler Almanya’nın kontrolünü ele geçirdiğinde New York’a taşındı. Orada psikanalize dayalı bir klinik uygulama açtı. Columbia Üniversitesi’nde ders vermeye başladı.

O andan itibaren hümanist felsefenin güçlü etkileriyle psikanalizi geliştirdi. Bu, insanların kendi kişisel gelişimleri yoluyla giderek daha özgür ve özerk hale gelme yeteneğine dayanıyordu.

Kişisel İlgi Alanları ve İlhamlar

Erich Fromm’un ilgi alanları özellikle kültürel kaos, şiddet ve yalnızlığın ortasında dengeli bir bireye rehberlik edebilecek yeni bir “insan bilimi” yaratmaya odaklanmıştı. Fikirleri şunlardan beslendi:

• Marx’ın eseri.
• Freud’un teorisi.
• Zen Budizmi ve aydınlanma ile ilgili nosyonu. Bu, insanın sezgisel niteliklerinin gelişimi olarak anlaşıldı.

Hümanist psikanalize doğru ilk adımlar

Milagros ve Dolores Sáiz’in açıkladığı gibi, psikoloji 19. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıktığında, ilk nesil araştırmacılar zihinsel süreçlerin işleyişini anlamak için çaba sarf ettiler. Bununla birlikte, psikologların yaşam yörüngesi, geçmiş ve gelecekle ilgili sorunları bir kenara bırakmaları, Avrupa’da psikanalizin sağlamlaşmasına kadar olmadı.

Bu şekilde psikanaliz, psikoterapötik uygulamaya daha felsefi bir yaklaşım getirdi. Bu yaklaşımı kullanarak, Fromm daha hümanist bir vizyon geliştirmeye başladı.

Hümanist psikanaliz

Fromm’a göre insan ruhu, yalnızca bilinçsiz arzulara ihanet eden kültürel veya çevresel olarak yaratılmış görüntülerle açıklanamaz. Nitekim onun varoluşçularla bazı yönlerden örtüşen düşüncesine göre, onu anlamak için insanın hayatın anlamını bulmak için nasıl çabaladığını da bilmek gerekir. Şunu iddia etti:

• Hayat ille de acılarla dolu bir alan değildir. Aslında, onun hümanist vizyonunun iyimserliği, acının inkarıyla değil, ona anlam vererek ona katlanma fikriyle ifade edildi.
• Sevme yeteneği temeldir. Katkıda bulunabilecekleri şeylerde olduğu gibi, her insan hatalarında benzersizdir.

Bu düşüncelerin pratikte elde edilmesi zor görünebilir. Yine de, The Art of Loving: An Inquiry into the Nature of Love (1982) adlı kitabında anlatıldığı gibi, bu iki misyonun amacı yaşamın kendisine ve ayrıca kendinize yönelik bir sevgi geliştirmektir.

İhtiyaçların önemi

Fromm, toplum analizini sosyal bilinçdışı kavramına dayandırdı (Freud’a göre bastırılmış kısım). Dolayısıyla onun düşüncelerine göre sevginin, adaletin ve özgürlüğün gerçekleşmesi, insanın ihtiyaçları karşılandığında gerçekleşecektir.

Bu nedenle her birey kendi arzularını tatmin etmeye çalışmalıdır. Ancak robotlaşmamaya özen göstermeleri gerekir. Aksi halde anlamsız ve amaçsız bir hayata katlanarak kendilerini yok edeceklerdir.