Başkaları İçin Ne Kadar Çabalarsanız Kendinize O Kadar Az Odaklanırsınız

Başkaları için ne kadar fazla şey yaparsanız o kadar mutlu olacağınızı düşünürsünüz.Onlara yardım eli uzatıyorsunuz ve acılarını bir nebze hafifletebiliyorsanız kendinizi iyi hissediyorsunuz. Ancak, bazen başkalarının işleri kolaylaştırma isteğiniz sizi gerçekten tatmin etmez. Beklediğinizin aksine, ne kadar çok çabalarsanız o kadar hayal kırıklığına uğrarsınız.

Kimseyi kurtaramazsınız. Sadece onlar kendilerini kurtarabilirler.

Hayat kolay değildir ve üstesinden gelmek zorunda olduğumuz birçok zor anlar vardır. Ancak bu anlar bizi daha güçlü ve daha akıllı yapar. Olgunlaşmamıza ve kendimizi daha iyi tanımamıza izin verir. Bunları yaşamazsak büyüyemeyiz. Ancak, söz konusu en çok sevdiğiniz insanlar olunca, acılarına ortak olmak ve onlara yardım eli uzatmak istiyorsunuz. Yapabilseydiniz onların yerine acı bile çekerdiniz ama yapamazsınız.

Kendinizden uzak durmayın

Diğer insanlar için ne kadar çok şey yaparsanız, muhtemelen birden çok nedenden ötürü kendinizden uzaklaşırsınız. Sorunlarınızla yüzleşmek istemezsiniz, bu nedenle diğer insanlara odaklanırsınız. İhtiyacınız olan tüm yardımı, başkalarına verirsiniz. İstediğiniz ama alamadığınız tüm sevgi, destek ve fedakarlığı onlara sunarsınız.

Artık ihtiyaçlarınızı başkalarına yansıttığınızı fark etmişsinizdir. Kendi ihtiyaçlarınızı gidermek yerine, onlardan kaçarsınız. Ancak bunu kendinize nasıl yapacağınızı bilmiyorsanız, başkalarına nasıl yardım edeceksiniz?Kendinizi sevemiyorsanız başkalarını nasıl seveceksiniz? Başkalarına cömert olmak için öncelikle kendinize cömert davranmanız gerekir. Yapabileceğinizi düşündüğünüz halde, kendinizde uygulamadığınız hiçbir şeyi başkalarına veremezsiniz.

Hem sizin hem de başkalarının üzerinde olumsuz etkilere sahip bazı hatalar yaptığınızı bilmiyor olabilirsiniz. Örneğin, sürekli kendinizden vererek fedakarlık yaparsanız, sağlıklı ilişkiler kuramazsınız.

Başkalarına iyi davranabilmek için öncelikle kendinize iyi bakmanız gerekir. Sevdiğiniz insanları desteklemeyi, onları zor zamanlarında desteklemeyi, umutlarını yitirdiklerinde onların motivasyon kaynağı olmayı amaçlıyorsunuz. Ama bunu kendinize yapamıyorsanız başkalarına nasıl yaparsınız? Bu sizi yok eder.

Bağımlı ilişkiler geliştirmeyin. Başkalarının size bağlanmasını istiyor olabilirsiniz fakat belki de onlara bağlı olan sizsinizdir. Bu asla sağlıklı bir ilişki ile sonuçlanmayacaktır. Bağımlılık, düşündüğünüzden çok daha fazla zarar verir.

Kendinizi önceliğiniz yapın. Ayrıca kendi içinizde çözmeniz gereken bir probleminiz varsa kimseye yardım edemezsiniz. Kendinizi başkalarının önüne koyun. Bunu yapmak önemlidir çünkü yeterli gücünüz olmadan başkalarına güç veremezsiniz.

Diğer insanların seçme gücü var

Bazen başkaları için ne kadar çok şey yaparsanız, o kadar çok onların iradelerini sınırlarsınız. Bir şekilde, kendilerini terk ederler. Hayalleri için savaşmayı bırakırlar çünkü onlar iyi olmak isterler ve bu sorumluluk da size düşer. Ancak kendiniz için savaşmak zaten yeterli değil mi? İki, üç veya daha fazla insan için mi yaşıyorsunuz?

Dostunuz acı çekse bile, o fırtınalı durumda kalmaya ya da çözüm bulmaya karar vermek onun elindedir. Tek yapabileceğiniz şey onları dinlemek, sizden istediklerinde fikrinizi sunmak ve ihtiyaç duyduklarında yanlarında olmaktır. Fakat hiçbir zaman onların yerine karar alamaz, ne yapmaları gerektiğini söyleyemez ve onların acısını çekemezsiniz.

Bu yüzden kendinizi adadığınız insanlardan hiçbir karşılık görmediniz ve sizin beklediğiniz gibi davranmadılar. Biraz minnet istiyordunuz, ancak dahil olduğunuz hayatın sizinki olmadığını unuttunuz. Kimse başkasının yerine mücadele ettiğiniz için size madalya vermez.

Birinin acı çektiğini görmek acıyor olsa da, bazen acı çekmeleri gerekir.

Tabii başkasının adımlarını belirlemek çok kolaydır. Ancak bu tutum hiçbir şekilde size yardımcı olmaz. Hatalarımızdan, bizi incitmiş insanlardan, bizi tanımlayan her tecrübeden bir şeyler öğreniriz. Bütün bunlar başımıza gelmeseydi, birine güvenmeyi nasıl bilebilirdik? Başarı yolunun eğri ve çukurlarla dolu olduğunu nasıl bilecektik?

Çizimler Diaria Petrilli’ye aittir.