Yükleme Teorisi: Kökeni, Gelişimi ve Sonuçları

Yazan ve doğrulayan psikolog Gema Sánchez Cuevas

Tarafından yazılmıştır Roberto Muelas Lobato

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Hepimiz davranışları yorumluyoruz. Kendi davranışlarımızı ve başkalarının davranışlarını yorumlarız. Yükleme teorisi, davranışları nasıl yorumladığımızı açıklayan psikolojik bir teoridir. Sosyal psikoloji dalına ait bu teori ilk olarak Heider tarafından geliştirilmiştir. İnsanların kendi davranışlarını ve başkalarının davranışlarını nasıl algıladıklarını değerlendirmek için bir yöntem olarak tanımlanmıştır.

Heider’in yükleme teorisi, diğer kişilerin davranışlarını nasıl açıkladığımızı analiz etmeye çalışır. Ayrıca yaşamdaki olayları nasıl açıkladığımızı analiz eder: davranışla ilgili atıfları nasıl yaptığımızı inceler. Heider, diğer insanların davranışlarını iki şeyden birine atfetme eğiliminde olduğumuzu düşünmektedir:

• İç nedenler (kişilik özellikleri, zeka, motivasyon vb.)
• Dış nedenler (şans, bağlam, üçüncü kişilerin eylemleri vb.)

Nedensel atıfların nedenleri

Heider’in atıf teorisi, iç ve dış atıflar arasında ayrım yapar. Daha sonra, Bertrand Weiner bu teoriye iki faktör daha eklemiştir. Heider’in atıflar adını verdiği kavram kontrol odağı olarak isimlendirilmiştir. Weiner buna istikrar ve kontrol edilebilirliği ekledi. Bu faktörlerin her biri hakkında biraz daha konuşalım:

• Kontrol odağı: kişiye veya içeriğe bağlı olarak dahili veya harici olabilir. Bu benlik saygısı ile ilgilidir. Başarısızlıklarını kişisel faktörlere bağlayan bir birey, benlik saygısında kayda değer bir düşüş görecektir. Bu kişi iç kontrol odağını kullanmaktadır.
• Kararlılık: Davranışın gerçekleştiği anda istikrarla ilgili olarak yaptığımız değerlendirme. Sebebin süresine atıfta bulunur. Eğer bir kişi başarısızlığını, zaman içinde sabit kalmaya karar verdiği faktörlere bağlarsa (örneğin, bir yarışmanın zorluğu), başarma motivasyonu azalacaktır. Öte yandan, onu istikrarsız faktörlere atfediyorsa, başarma isteği azalmayacaktır.
• Kontrol edilebilirlik: yorumun, kişilere bağlı olmayan dış faktörlerden mi yoksa kişiden kaynaklanan iç faktörlerden mi kaynaklandığı. Bir dış faktör sadece şanssızlık olabilir. İçsel bir faktör ise beceri eksikliğidir. Birisi sebebin iç faktörlere bağlı olduğunu belirlediğinde, başarılı olma istekleri düşecektir.

Davranış özellikleri

Gördüğünüz gibi nedensel atıflar, diğer insanların davranışları ya da kendiniz hakkında olabilir. Aynı zamanda, bu atıfların dahili veya harici bir odak noktası olabilir. Bu odak noktaları sabit veya istikrarsız olabilirler. Ek olarak, kontrol edilebilirlik dahili veya harici olabilir. Bu olasılıklardan ortaya çıkan farklı kombinasyonlar, motivasyon ve benlik saygısı hakkında bilgi vermektedir.

Örneğin, genç bir kadın bir yarışı kazanırsa, bunun çok iyi antrenman yaptığı ve iyi hazırlandığı için olduğunu söyleyebilirsiniz. Bu kişiye odaklanan bir iç atıftır. Diğer yandan, başka biri de rakipleri yetersiz olduğu için kazandığını söylenebilir. Ya da diğer katılımcılar iyi hazırlanmamıştır. Bunların ikisi de dış atıflardır.

Başarıya dair en olumlu atıflar, istikrarı ve kontrol edilebilirliği merkeze alan iç atıflarıdır. Bu tür bir ilişki, benlik saygısını ve motivasyonu artırır. Öte yandan, eğer aynı özellikler başarısızlığa uygulanırsa, benlik saygısı ve motivasyon azalır.

Nedensel atıflarda farklılıklar

Yükleme teorisi gereğince aynı kişi benzer olaylar hakkında farklı nedensel atıflar yapabilir. Yine, farklı insanlar aynı olay hakkında farklı nedensel atıflar yapabilirler. Örneğin, bazı insanlar yeterli olmadığınız için bir testten geçemediğinizi düşünebilirler (iç ve sabit neden). Diğer insanlar bunun testin zorluğundan kaynaklandığını düşünebilir (dışsal ve istikrarsız sebep). Bu varyasyonlar, benlik saygısını ve motivasyonu etkilemeye ek olarak, beklentilerimiz üzerinde de önemli bir etkiye sahiptir.

Atıf teorisine göre davranışları yorumladığımız zaman, bizi hatalı atıflarda bulunmaya yönlendiren buluşsal yöntem ve yanlılıkları kullanırız. Genellikle bu atıflar önceki inançlarımız tarafından motive edilir. Farklı yorumlar yapmak bilişsel uyumsuzluk doğuracaktır. Genel olarak, insanlar bilişsel uyumsuzluktan kaçınma eğilimindedir.

Ayrıca bu nedensel atıflar, davranışlarını değerlendirdiğimiz insanlarla olan ilişkilerimizi etkiler. Bu yüzden, daha iyi özellikler atfettiğimiz kişilere karşı daha çok saygı duyarız. Onları daha fazla dinler ve görüşlerine daha fazla değer veririz.