Sizi Sadece İhtiyaç Duydukları Zaman İsteyen İnsanlar Sizi Hak Etmiyor

Sadece size ihtiyaç duydukları zaman sizi yanında isteyen insanlar sizi hak etmiyor. Kendilerinden sizin arkadaşınız diye söz etmeyi ve dikkatinizi onlara vermenizi hak etmiyorlar. Ne kadar çok zaman geçerse geçsin, ne kadar çok şey değişirse değişsin, bencil tutumlarını asla değiştirmiyorlar.

Bu onların kötü insanlar oldukları anlamına gelmez, sadece ilişkinizin sağlıklı olmadığı anlamına gelir. Bu iyi bir eşleşme değildir. Bu size kendinizi kötü hissettirmemeli, bunun hayatın bir parçası olduğunu anlamanız gerekir. Bazen kazanırsınız ve bazen öğrenirsiniz.

Aradaki bağlar; karşılık, etkileşim ve değişim yoluyla kurulur ve güçlendirilir. Duygusal olarak gerçekten bizim yanımızda olan insanlar, bize ihtiyaç duyduklarında bize gelenler ve onlara ihtiyaç duyduğumuz zaman bizim için orada olanlardır.

Bir ilişki tamamen vermekten ve vermekten ibaret olduğu zaman, duygular acı hale geldiği için, sonunda başarısız olur.

İlgisizlik, aşkın olmadığını gösterir

İlgisizlik, birisini sevmediğinizi göstermenin en iyi yoludur. Bu yüzden bizi bir seçenek olarak gören kimseye öncelik vermemeliyiz. Çoğunlukla hayatlarımızdaki en büyük öncelik, hele de dengeyi bulmak istiyorsak kendimiz olmalı.

Çünkü aynaya baktığımız zaman, ilgisizlikten kaynaklanan zarar, bencillik ve ihmal ortaya çıkar. Sevgiyi hak ettiğimizi anlamayız ve kendimiz ve başkaları için olan sevgimizin nasıl öldüğünü bilemeyiz.

İlgisizliği yüzünden görünmez ve yokmuş gibi hissettiğiniz herhangi birini hak etmiyorsunuz. Size kendinizi önemli hissettiren ve anda kalabildiğiniz birini hak ediyorsunuz.
Umutlarınızı, sözleriyle yükselten ve sonra eylemleriyle onları ezen birini hak etmiyorsunuz. Daha az konuşan ama daha fazlasını yapan birisini hak ediyorsunuz.
Sadece size ihtiyaç duydukları anda sizi isteyen birisini hak etmiyorsunuz, aksine onlara ihtiyacınız olduğunu bildikleri her zaman yanınızda olan birisini hak ediyorsunuz.
Sizi üzen ve ağlatan birisini değil, onun yerine sizi mutlu eden ve sizi güldüren birisini hak ediyorsunuz.

Umut, kaybedilmesi gereken son şey ise

Bazen büyük bir kendini kontrol etme mekanizması ile, bir mucizenin gerçekleşmesi için bekledikten sonra, son olarak umudumuzu da kaybetmemiz canımızı acıtır: onların bencilliklerinin, anları bizle paylaşma konusunda bir minnettarlığa ve ilgiye dönüşmesi mucizesini.

Bu arzuların bir dereceye kadar esneklikleri vardır ve bizim için herhangi bir anlam ifade etmedikleri için kendimizi onlardan ayırmayı seçtiğimiz zaman, “ya yanılıyorsam” ve “ya gerçekten bencil davranmıyorlarsa?” gibi şeyler düşünmeye başlarız.

Bununla birlikte, bunun yaptığı tek şey, sağlığımızı ve duygularımızı diğer insanların iradesine teslim etmektir. Kendilerini kanıtlara karşı kör edebildiklerini ve kendi duygusal ihtiyaçlarını göz ardı ettiklerini fark etmek için kim bir durup düşünmedi ki?

Bazen ilişkiyi değiştirmeyi beklerken anı mahvederiz, üstelik durumları iyileştirmek için hiçbir şey yapmazsak ya da bu ilişkilerde denge bulmaya çalışmazsak asla gelmeyecek değişiklikler.

Çoğunlukla, çözüm, bu insanlarla sakin bir şekilde konuşmayı gerektirir, böylece ilişkinin ne kadar dengesiz olduğunu fark ederler. Bununla birlikte, bazı insanlar saklamaya bile gerek duymayan bir şekilde saygısız ve bencildir.

Her halükarda, her iki taraf için de sağlıklı bir denge aramalıyız. Bu gerçekleşmezse, kendi önceliğimiz olmayı seçmeli, kendimize iyi bakmalı ve baş kahraman olduğumuz bir hikaye dizisini takip etmeliyiz.