Cinsiyet Eşitsizliği: Sebepleri Nelerdir?

4 dakika

Yazan ve doğrulayan psikolog Sergio De Dios González

Tarafından yazılmıştır Judith Francisco

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Cinsiyet eşitsizliği, insanlara cinsiyetlerinden dolayı ayrımcılık yapılan sosyal ve kültürel bir olgudur. Temel olarak, bu kadınlar ve erkekler arasındadır. Bu olgunun oldukça büyük etkileri vardır. Etkisini farklı alanlarda hissedebiliriz: iş, sosyal yaşam, aile hayatı vb.

Örneğin, sosyal düzeyde, kadınlar eşlerine veya babalarına tabi görünebilir. Ekonomik olarak, kadınlara aynı iş pozisyonlarında erkeklerden daha düşük ücret ödenmeye devam ediyor (ücret farkı). Ev işleri ve çocuk bakımı söz konusu olduğunda, çoğu insan hala bu görevlerin erkeklere nazaran kadınlarla daha fazla ilişkili olduğunu düşünüyor. Liste uzayıp gidiyor. Bunların hepsi cinsiyet eşitsizliğinin örnekleridir.

Böyle bir listeyle karşı karşıya kaldığınızda feminizm veya cinsiyet perspektifleri dünyayı başka bir bakış açısıyla görmenizi sağlar. Bununla birlikte, bakış açınızı değiştirmek biraz rahatsızlık veya kafa karışıklığı hissetmenize neden olabilir. Bu yüzden bu makalenin amacı zihninizi temizlemektir. Böylece kendinizi dünyada daha eşit olarak ilişkilendirebilir ve konumlandırabilirsiniz.

En başından başlayalım. Cinsiyet eşitsizliği söz konusu olduğunda “cinsiyet” kelimesiyle neyi kastediyoruz? Böyle geniş bir yapıyla ne söylemek istiyoruz?

Cinsiyet nedir ve nasıl yapılandırılmıştır?

Cinsiyet üç bakış açısına ayrılabilir:

Sosyokültürel alan: Bu açıdan cinsiyet, erkeklere daha fazla güç ve ayrıcalıklar tanıyan bir sosyal örgütlenme sistemidir. Bu sosyal yapıyı meşrulaştıran ve sürdüren bir dizi inanç onu desteklemektedir. Değerler, adetler, gelenekler ve basmakalıplar, yasalarla birlikte sosyal örgütlenme modelini kontrol eder.
İlişkisel alan: Toplumsal cinsiyet, dinamik bir temsil sürecidir. Günlük durumlarda bir erkek ya da kadın olmanın ne anlama geldiğinin bir temsilidir. Buna karşılık, erkeklerin ve kadınların davranışlarını ve onlara karşı davranışları etkiler.
Kişisel alan: Bu düzeyde cinsiyet, kimlik ve kişisel tutumları da etkileyen bir unsurdur. Beklentiler, ilgi alanları, fanteziler ve inançlar kümesidir. Bunlar, maskülen bir erkek ya da feminen bir kadın olmanın ne demek olduğu hakkında aşağı yukarı kabul edilebilir modeller ile ilişkilidir.

Cinsiyet, kültüre bağlı olarak farklı şekillerde ifade edilir. Ayrıca, kadınların boyun eğdirilme derecesi zamana ve coğrafi bölgelere göre değişir. Buna rağmen, kadınların erkeklerden daha politik ve sosyal avantajlara sahip oldukları bir kültür bulmak kolay değil. Bu eşitsizliğin veya dengesiz cinsiyet durumunun kadına yönelik yüksek seviyelerde şiddet olarak yansıdığını görebiliriz. Bunlar arasında cinsel istismar, kaçırma, tecavüz, kötü muamele, cinsel şiddet ve cinsel taciz sayılabilir.

Ataerkillik nedir?

Toplumun toplumsal düzene verdiği isim “ataerkillik”tir. Bu sosyal düzen, cinsiyeti her insana özel eylemler, işlevler, ilişkiler ve yetkiler atamanın bir yolu olarak kurar. Bu yapılandırılmış güçler, hiyerarşiler ve değerler ağı, evrensel ve birbirine zıt olan bazı erkeklik ve kadınlık modellerini ortaya koymaktadır.

Kadınların doğal olarak annelikte ve ailelere bakma konusunda daha uygun olduklarını varsayıyoruz. Öte yandan, erkekler liderlik ve yönetim açısından doğal olarak daha iyidir. Sosyal zorunluluk olarak hizmet eden bu inançları ortadan kaldırmak feminizmin temel amaçlarından biridir.

Bazı sosyal görevler veya zorunluluklar ataerkilliği sürdürür. Bunlar erkekler ve kadınlar için oldukça farklıdır. “Kadın” kavramının zorunluluklarından bazıları şunlardır:

Kadınlar koruyucudur ve başkalarının refahından sorumludur. Onların değerleri, kendilerini başkalarına adama ve onlara hizmet etme kabiliyetlerinde yatar. Diğer insanlara bakmak ve onlara karşı sorumluluğa sahip olmak yaşamlarında merkezi öneme sahiptir.
Aşka yatkınlık. Bu, kadınların yalnızca birisine ait oldukları zaman tamamlanmış oldukları fikrine dayanır.
Bir kimlik zorunluluğu olarak annelik. Kadınlar sadece anne olduklarında mutlu ve memnun hissederler.
Kadınlar güzel ve çekici olmalı. Güzellik bizi görünür hale getirir ve sosyal olarak kabul görmemizi sağlar. Kadınları, erkeklerin zevk alacakları nesnelere dönüştürür.

Bunun karşısında ise, “erkek” kavramının zorunluluklarından bazıları:

Maskülenliğin kaynağı güç ve iktidardır. Başka bir deyişle, bunu başarı, başkalarına karşı üstünlük, rekabet gücü, statü vb. ile ölçüyoruz.
Erkeklik saldırganlık ve cesaret gerektirir. Başka bir deyişle, erkekler bunu güç, cesaret, risk almak ve kendilerini koruma ve şiddeti çatışmaları çözmenin bir yolu olarak kullanma becerisiyle ifade eder.
Erkekler, erkekliklerini sakin ve metanetli hissedebilme kapasiteleriyle, özgüvenleriyle, kendi kendilerine yeterek ve duygularını gizleyerek sergilerler. Ek olarak, erkeklik güç, büyük özgüven ve kendine inanç gerektirir. Erkekler korku hissedemezler. Eğer bunu yaparlarsa, üstesinden gelmek zorundalardır.

Bu cinsiyet eşitsizliği kalıplarını değiştirmek için ne yapabiliriz?

Açıkladığımız şeylerden sonra kendimize mantıklı bir soru sormamız gerekiyor. Mevcut yaşam tarzımız cinsiyet eşitsizliği kalıpları söz konusu olduğunda yeterli mi? Aynı şekilde, bunların tümü bizi rahatsız ediyorsa, şu an mevcut durumu değiştirmeye çalışmak için katkıda bulunmanın tam zamanıdır. Zamanla, insanlar bu cinsiyet eşitsizliğini yenmek için denemeleri gereken bazı taktikler olduğu sonucuna varmışlardır. Bu taktikler cinsiyetlerine bağlıdır.

Bu kalıpları değiştirmek için kadınlar yalnız kalmak ve kendilerine bakmakla yükümlü olurlar. Ayrıca, kişisel alan arayışı da (hobiler, zevkler, vs.), bu toplumsal taleplere karşı bir direniş biçimidir. Dolayısıyla, bu kavrama göre feminizm için eylem çizgilerinden biri, kadın özerkliğini teşvik etmektir.

Erkekler söz konusu olduğunda, yolları eğitim yönünde ve ortak sorumluluğun etkilerinde yatmaktadır. Maskülenlik, kişinin kendi duygularının veya başkasının duygularının ifade edilmesi ve tanınmasıyla bağdaşmaz. Ayrıca başkalarının gereksinimlerine karşı sorumluluk almak, onlarla empati kurmak ve onların bakımını üstlenmekten de yoksun değildir. Bu fikirler, birincil sosyalleşme süreçlerinde (bebeklik döneminde) noksan olma eğilimindedir. Fakat, bu fikirleri eğitim programlarına dahil etmeliyiz. Bu sosyal dönüşüm için kilit bir stratejidir.