Polarize Düşünme: Bilişsel Bir Bozulma

tarafından incelendi ve onaylandı. psikolog Gema Sánchez Cuevas

Tarafından yazılmıştır Equipo Editorial

Son Güncelleme: 06 Haziran, 2019

Polarize düşünme bilişsel bir bozulmadır. Başka bir deyişle, farkına varmadan yaptığımız bir tümevarım hatasıdır. Bilgiyi yanlış işlememize neden olur ve bu da duygusal sıkıntılara yol açar.

Bilişsel bozulmalar Albert Ellis ve Aaron Beck tarafından tanımlanmıştır. Genel olarak, işlevsiz duygusal durumlara yol açan kavram yanılgılarıdır. Bu, mantıksız korkuları, sebepsiz yere üzgün hissetmeyi ve benzerlerini içerir. Polarize düşünme, bilişsel bozulmaların birçok biçiminden biridir.

Polarize düşünme gerçeğin aşırı basitleştirilmesidir. Bu durumda her şey siyah ya da beyaz, iyi ya da kötüdür. İki uç nokta arasında var olan nüansları görmeyiz. Bu tür bozulmalara sahip insanlar gerçekliği iki uç nokta arasına yerleştirdiklerinde rahat hissederler. Peki bu neden olur? Bu sorunu nasıl yeneriz? Hadi bir bakalım.

Polarize düşüncenin özellikleri

Polarize düşüncenin temel özelliği, farklı gerçeklikleri tek bir kategori altında genelleme ve kapsama eğilimidir. Bu nedenle, böyle düşünen insanlar genellikle “her zaman”, “asla”, “her şey” ve “hiçbir şey” gibi mutlak kelimeler kullanırlar. Bunu otomatik olarak yaparlar ve karşılarına çıkan her izole olayı bu kutulardan birine sokarlar.

Bu aşırı kategoriler genellikle çok olumsuzdur. Kötü bir şeyin varlığını tekrarlamak için kullanılırlar. Bu şekilde düşünen insanlar genellikle “her şeyi yanlış yapıyorum” veya “Herkes beni istismar ediyor” gibi şeyler söylerler.

Polarize düşünceleri olanlar, nüanslar yokmuş gibi davranırlar. Kimliklerini büyük ölçüde bu sınıflandırmalar etrafında inşa ederler ve etraflarındaki her şeyi bu sınıflara uyduracak bir yol ararlar. Gerçeklik yanıldıklarını ispatlasa bile bu radikalleşmelerinden ayrılmaya direnirler.

Bu bilişsel bozulmanın sebebi nedir?

Polarize düşünce genel olarak yaşamda mağdur rolünü benimseyenlerin bir özelliğidir. Bunu kimse yapmak istediği için yapmaz. Bu, kötü deneyimlerden kaynaklanan duygusal bir bloktur. Her şeyin temelinde, hak etmedikleri halde kötü şeyler yaşadıklarına inanırlar.

Mağdur, şartların veya “kaderin” pasif nesnesi rolünü üstlenir. Tecrübe ettikleri olumsuz şeyler veya onları nasıl ele aldıkları üzerinde herhangi bir kontrol sahibi olmadıklarına inanırlar. Bunun yerine, acı için pasif bir depo olmuş olduklarına ve bu konuda hiçbir şey yapamayacaklarına inanırlar.

Kendilerini kurban olarak gören insanlar, zorluklarının çoğunun üstesinden gelmek için kullanabilecekleri araçlar keşfetmemiş ve kaynaklar edinmemişlerdir. Bunun yerine, kızgınlıklarını yansıtırlar ve polarize düşünceler geliştirirler.

Polarize düşüncenin üstesinden gelmek

Bu tür düşünceler, eskiden kalan çözülmemiş zorluklardan kaynaklanmaktadır. Bunun üstesinden gelmek geçmişimiz ve bugünümüz hakkında yeni bir bakış açısı benimsemek demektir. Kurban olduğunuza inanmak sorumluluklarınızı üzerinizden atmanızı sağlar. Kaçmak için, size olanlardan ve daha da önemlisi, bu olanlara verdiğiniz yanıtlardan sorumlu olduğunuzu kabul etmeniz gerekir.

Başlamak için iyi bir yol, otomatik cevaplarımıza dikkat etmek ve “asla”, “her zaman”, “her şey” veya “hiçbir şey” gibi kategorik kelimeler söylediğimizde bir zihinsel alarm çalmaktır. Daha sonra durmalı ve ifademizin ne kadar mantıksız olduğunu düşünmeliyiz.

Ayrıca, kendimizi mağdur gibi hissettiğimiz durumları düşünmemiz önemlidir. Bu mutsuz olduğumuz romantik bir ilişki ya da çok zorlayıcı olduğunu düşündüğümüz bir iş olabilir.

Tek seçeneğimiz bu duruma katlanmak mı? Yoksa tercih etmekten korktuğumuz başka çözümler de mi var? Belki de polarize düşünce, kendimizi yeterince ciddiye almadığımızın bir göstergesidir. Belki neyle uğraştığımızı düşünmek için zamana ve alana ihtiyacımız var.