Duygusal Eğitim - Okullar Öğretmeli mi?

Yazan ve doğrulayan psikolog Fátima Servián Franco

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Duygusal eğitim, sıradan akademik planlarda yeterince ele alınmayan sosyal ihtiyaçlara bir cevaptır. Aralarında anksiyete, stres, depresyon, şiddet, uyuşturucu kullanımı, intihar ve riskli davranışlar vardır. Hepsi büyük ölçüde duygusal cehaletin bir sonucudur.

Ayrıca duygusal eğitim, isminden de anlaşılacağı üzere duygusal becerileri geliştirmeyi amaçlamaktadır. Duygusal yetenekler, duygusal fenomenlerin farkına varmak, onları anlamak, ifade etmek ve uygun şekilde düzenlemek için gerekli olan bilgi, kapasite, yetenek ve tutumlar kümesidir. Bazı duygusal yetenekler farkındalık ve düzenleme, özerklik, sosyal yeterlilikler, yaşam becerileri ve esenliktir.

Okullar, çocukların en çok öğrenmeleri gereken şeyi öğretmez

Bu nedenle, duygusal yetkinliklerin gelişimi sürekli uygulama gerektirir. Çünkü duygusal eğitim hayatınızın ilk anlarında başlar ve tüm hayatınız boyunca devam etmek zorundadır.

Bu nedenle, bebeklik, ilk, orta, aile ve yetişkin eğitim sistemlerinin bir parçası olmalı ve diğerlerinin yanı sıra sosyo-topluluk medyası ve yaşlılara adanmış kuruluşlar aracılığıyla öğretilmelidir. (Bisquerra, 2011).

Okullara duygusal eğitimin dahil edilmesi gerekli midir?

Duygusal Zeka (1995) kitabının yazarı ve CASEL’in (Akademik, Sosyal ve Duygusal Öğrenme için İşbirliği) kurucu ortağı psikolog Daniel Goleman, konu üzerindeki en yetkili seslerden biridir. İnsanların duygularını kontrol etmeyi öğrenmeleri gerektiğini belirtiyor. Spesifik olarak, gerçekten stresli ve engelleyici duyguları kontrol etmeyi öğrenmeleri gerektiğini belirtmektedir.

Bunun nedeni, çoğu insanın sürekli olarak duygusal dünyaya adım atmasıdır, ancak çoğu zaman bastıkları zeminin türünü belirleyemezler. Böylece, öğrendiğiniz her şey duygusal durumunuz tarafından koşullandırılır.

Doğduğunuz andan itibaren duygularla yaşarsınız. Aslında, kişiliğinizin inşasında ve sosyal etkileşimde önemli bir rol oynarlar. Ek olarak, duyguları her yerde ve zamanda, aileniz, arkadaşlarınız ve çevrenizle yaşarsınız. Ayrıca, akranlarınız ve okulunuz, eğitimciler ve diğerleri ile de yaşarsınız.

Ek olarak, okul, duyguların geliştiği başka bir bilgi ve deneyim alanıdır. Aslında eğitim, insanların bilişsel, fiziksel, dilbilimsel, ahlaki, duyuşsal ve duygusal yetenekleri söz konusu olduğunda bütünsel gelişimini düşünmek anlamına gelir (Cassà, 2005).

Okul müfredatlarına duygusal eğitim katkıları

• Birincisi, duygusal farkındalık. Kişinin duygusal durumunun farkına varmayı ve bunu sözlü ve / veya sözlü olmayan bir dille tezahür ettirmeyi ve başkalarının hislerini ve duygularını tanımayı içerir.
• İkincisi, duygusal düzenleme. Bu, hoş olmayan dürtüleri ve duyguları düzenleme, hayal kırıklığına tahammül etme ve tatminin nasıl beklendiğini bilme becerisidir.

Refah için duygusal eğitim

Refahın kişisel ve sosyal bir boyutu vardır. Bu nedenle, bu bir gerçektir ve onunla çalışmak, bireysel refahın dar görüşli perspektifini aşmanıza izin verecektir. Hepsi, kendi çevrelerindeki insanların bütünsel gelişimine kendinizi yönlendirmek içindir. Amaç, kişisel refahla etkileşim içinde olan sosyal refahtır (Bisquerra, 2011).

Son araştırmalar, duygusal eğitimin olumlu etkilerine dair yeterli kanıt sağladı. Genel sonuç, asgari kalite koşullarını ve adanmışlık süresini karşılayan bu tür programların sistematik olarak geliştirilmesinin, insanların bütünsel gelişimi üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğudur.

Duygusal becerilerin edinilmesi en zor olanlardan biri olduğunu unutmayın. Normal bir öğrenci ikinci derece denklemleri çözmeyi öğrenebilir. Bununla birlikte, öfke durumlarında dürtüselliğin düzenlenmesini otomatikleştirmek (ve şiddeti önlemek) için yıllarca eğitim gereklidir. Bu, duygusal eğitimin zorluklarından biridir. Bu nedenle, ona gerekli alanı ayırın.

Mevcut bilgi durumunda, birkaç yılda, kurs boyunca 45-60 dakikalık haftalık seanslarla iyi bir alan yapılandırılabilir (Bisquerra, 2011).