Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri: Acıdaki Kızgınlık

Yazan ve doğrulayan psikolog Gema Sánchez Cuevas

Tarafından yazılmıştır Valeria Sabater

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Mildred Hayes, kızının tecavüz ve cinayetinden sonra polisin hareketsizliğine karşı konuşmak için kasabasına üç reklam panosu koyar. Ne yazık ki, bunun için komşularından empati göremez. Bunun yerine, reklam panoları sadece onları rahatsız eder.

Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi, birkaç ay önce Oscar törenini düzenledi. O zaman, tüm bahisler ve olumlu değerlendirmeler, Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri filminin lehine olsa da, insanlar en iyi film dalında ödül almayacağına emindi.

“Çünkü sevgiden sakinlik ve sakinlikten de düşünce gelir. Ve bazen bir şeyleri tespit etmen gerekiyor, Jason. İhtiyacın olan tek şey bu. Silaha ihtiyacın bile yok. Ve kesinlikle nefrete ihtiyacın yok. Nefret hiçbir şeyi çözmedi, ama sakinlik çözdü. Ve düşündüm ki. Bir dene. Sadece bir değişiklik yapmak için dene.”

– Willoughby, Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri

Daha önce de söylediğim gibi, bu çaresiz annenin yaptığı üç kırmızı reklam panosu, kasabasını gerçekten rahatsız ediyor. Aslında, filmin kendisi Amerika Birleşik Devletlerinde birçok insanı rahatsız etti. İlk olarak, film ABD’nin kalbinde yer alan Missouri adlı küçük bir kasabada geçiyor. Filmde ince ama kazara olmayan bir metafor var.

Rahatsız edici bir film

Belirsiz bir manzara ile film size dünyanın normal görünen bir parçasını sunar. Ama bazı insanların adaleti nasıl kolayca görmezden geldiğini ve şiddetin kendi dili olduğunu görmek uzun sürmez. Neredeyse her alanı bir araya getirebilir. İşkence kullanmak konusunda tereddüt etmeyen polis memurlarından bunu görüyorsunuz. Cinsiyet normlarında, başka yöne bakmayı tercih eden komşularda ve karakterlerin yaralarını ve travmalarını sadece öfke ile çözebildikleri bu filmin kara mizahı içinde bunu görüyorsunuz.

Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri rahat bir film değil. Adalet bulmaya çalışan bir kadının öfkeli, kızgın portresini sunuyor. Ama aynı zamanda bundan çok daha fazlasını taşıyor. Sadece herhangi bir masal gibi (buradaki sert ve acı dolu bir tür olsa da) sonunda bir dönüşüm var. Bu umut sayesinde gerçekleşiyor, güneş ışığı, en zor ve umutsuz anlarda bile belirebiliyor.

Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri, acı içinde öfkenin üzerine bir yansıma

Kendi çocuğunu kaybetmek kadar yıkıcı bir şey yoktur. Eğer şiddet, cinayet, tecavüz nedeniyle ise, bundan duyulan acı her zaman daha da kötü olacak… Günümüzde, herkes bu tür şeyler hakkında en az bir hikaye duymuştur. O kadar uzun zaman önceydi ki, İspanya benzer bir konu ile haberlere çıkmıştı. Belki de bu yüzden kendimizi Mildred Hayes ile, tüm şüpheli bakışları ve öfke anları eşliğinde, aynı pozisyona koymamız zor değil. Genç kızının trajik ölümü hakkında 7 ay boyunca cevap beklemiş olması hiçbirimize bir sürpriz olarak gelmiyor.

Filmin en ilginç kısmı, Mildred Hayes karakterinin davranışlarının bizi rahatsız etmesini sağlamak. Öngörülemeyen bir kadın, sözleri tiksinti ve aşağılama ile dolu, ve gerekli olduğunu hissettiği zaman şiddete başvurmak konusunda tereddüt etmiyor. Yine de, Mildred Hayes filmin duygusal merkezi ve onunla empati kurmamak imkansız. Yaptığı şeyleri, aşırı şiddet içerse bile, neden yaptığını kesinlikle anlıyoruz.

Frances McDormand, karakterini inanılmaz bir performans ile oynuyor. Onu, öfkeyi güçsüzlük ve kırılganlığa bir cevap olarak kullandığını görüyoruz. Sevgiden gelen öfkenin şekil bulmuş hali gibi, insana çığlık atmaktan başka bir şey yaptırmayan bir öfke… Tek yapabildiği, üç reklam panosu aracılığıyla insanları çaresizliği konusunda haberdar etmeye çalışmak. Bunu yaparak, bir sonuç alabileceğini umut ediyor.

Dönüşen türden bir sevgi

İnsanlar, Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri filminin yönetmeni İngiliz-İrlandalı Martin McDonagh’ı, Güney bölgesinin derinlerindeki basmakalıp inanışları göstermeye çalıştığı için eleştirdi. Irkçılık, homofobi, cehalet, işlevsiz aileler, şiddetli polis, hayatta bir amacı olmayan insanlar, cinsel şiddet, kadın düşmanlığı…

Ama olayların yüzeysel tarafına bakarak ve sadece Amerika Birleşik Devletlerinin büyük bir kısmına dair eleştirinin olumsuz yönlerine dikkat etmek Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri filminin ne kadar harika bir film olduğunu kaçırmak anlamına gelir. Her bir karakter korkunç bir şiddet ve tarifsiz iyilik için eşit kapasiteye sahiptir. Filmin başında bazı karakterlerden nefret etmek son derece kolaydır. Ancak bazıları çizgileri bulanıklaştırır ve filmin sonuna kadar yeni ve umutlu konumlara geçerek sizi bir döngünün içine atar.

İnsan duyguları hakkında bir film

Film insan psikolojisinin inanılmaz bir tasviri. Hatta ana konu ne kadar zor olsa bile (bir anne kızının vakasında polisin hareketsizliğine karşı durur), film hala komedi, dostluk ve her şeyden önce, sevgi hakkında ilham verici bir mektup ile her şeyi değiştirir.

Duyguların gerçek yıldızlar olduğu bu filmin hikayesi abeslik ve ciddiyetin bir karışımıdır. Patlamaya hazır ama bizi bir o kadar büyüleyen karakterlerin duyguları bu garip ortamda tüm hisleri gözler önüne serer.

Son olarak, Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri filminin gerçek bir hikayeye dayalı olmadığına işaret etmek isteriz. Aynı zamanda, hikayesi maalesef hepimizin aşina olduğu bir konu. Çocuklarını kaybetmiş ve hala cevap olmayan insanlar için sembolizm ve duygusal boşalmalarla dolu bir film. Kendilerini arkada bırakmış bir toplumun sessizliği için boş hayatlar yaşayan insanlar da burada ele alınmış. Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri vicdanımız gibi: bazıları için rahatsız edici, bazıları için de tek seçenek.