Robotlar ve Otizmli Çocuklar

Robotlar ve Otizmli Çocuklar
Gema Sánchez Cuevas

tarafından incelendi ve onaylandı. psikolog Gema Sánchez Cuevas.

Tarafından yazılmıştır Raquel Lemos Rodríguez

Son Güncelleme: 22 Aralık, 2022

Robotlar o kadar gelişti ki bazıları hayatımızın normal birer parçası haline geldi (mutfak robotları, süpürge robotlar). Ayrıca bazıları da daha insansı görünmeye başladı. Bununla birlikte bu programlanmış makinelerin ne kadar hızlı geliştiğini görmek biraz “korkunç” olabilir.

Fakat bu onların sahip olduğu ve gelecekte sahip olabilecekleri dev potansiyelden hiçbir şey götürmez. Tüm bu potansiyel içinden dikkat çeken şey ise otizm spektrumundaki çocuklara yardım etme yetenekleri.

Birçok otizmli çocuk sosyal tecrit yaşıyor ve iletişim kurmada zorlanıyor. Bu da onları desteklemeyi zorlaştırıyor. Duvara toslamak gibi bir şey bu. Fakat iyi haber var, robotların bu alanda daha başarılı olduklarını görüyoruz.

“Bu robotlar, insanların aksine, basit ve kolayca ayırt edilebilecek davranış kalıpları kullanıyorlar. Konuşabilirler hatta basit diyaloglar bile kurabilirler. Kafa hareketleri yapabilirler hatta bazı yüz ifadelerini bile kullanabilirler fakat onları birbirinden ayırt etmek kolaydır.”

– El País

Otizmli çocuklar robotlar ile etkileşime geçiyor

Garip bir paradokstur: çevreleriyle iletişim kurmada sorun yaşayan birçok otizmli çocuk iş bir robotla iletişime geçmeye geldiğinde hiçbir sorun yaşamıyor. Gözleri, kol ve bacakları olan ufak, basit ve duygusal robotlardan bahsediyoruz özellikle.

Bu robotlar “robot terapisi” diyebileceğimiz yeni bir kavramı ortaya çıkardı. Bu durumda ise yardım ettikleri insanlar otizmli çocuklar. Peki ya bu robotlar bizim bile yapamadığımız bir şeyi yapmayı nasıl başarıyorlar?

robotlar ile otizm terapisi

Bazı cevaplar bulmak adına Juan’ın hikayesine bakacağız. Juan, 2 yaşında otizm teşhisi konulmuş 6 yaşındaki bir erkek çocuk. İnsanlarla konuşmayı ve etkileşime girmeyi kesti ve gittikçe daha da içine kapandı. Bundan ötürü oldukça saldırganlaştı, bu da yakınları için epey zordu.

Juan’ın annesi kimden yardım isteyebileceğini bilmiyordu. Tüm tavsiye edilen terapileri denemişti fakat hiçbiri Juan’da işe yaramadı. İyileşmek yerine gittikçe daha da kötüleşiyor gibi görünüyordu. Dolayısıyla annesi, birileri robotlarla terapi olasılığından bahsettiğinde hiç tereddüt etmedi. Sonuçların ortaya çıkması da çok zaman almadı.

Bir sebepten ötürü Juan kendini hapsettiği balonun içinden çıkmaya başladı. Terapi uygulayan robot ile etkileşime geçmeye başladı. Annesi çok heyecanlanmıştı! Oğlu robota dokundu, kahkaha attı hatta söylediği kelimelerin bazılarını tekrar bile etti. Bu büyük bir başarıydı.

Miguel Hernández de Elche Üniversitesi ve AISOY Robotics firması otizm spektrum bozukluğuna sahip çocuklara yardım edebilecek bir robot terapisi planı üzerinde çalışmaya devam ediyorlar.

Robotlar ile etkileşime geçmek çocuklara günlük hayatta yardım ediyor

Juan’ın sadece terapisini yapan robotla etkileşime geçmesi ve insanlarla geçmemesinden ötürü bundan sonra sadece o robotla etkileşime geçeceğini düşünebilirsiniz. Fakat durum bu değildi. Juan’ın robotla birlikte attığı her adım onun çevresinin geri kalanıyla etkileşime geçmesine yardım etti.

Kendi içine kapandığı, konuşmayı ve insanlarla etkileşime geçmeyi kestiği için Juan iletişim yeteneklerini geliştiremiyordu. Robot terapisi sayesinde kelime dağarcığı gelişmeye başladı. Ayrıca duygularını da uyardı. Juan gülmeye ve sonunda hissettiklerini ifade etmeye başladı.

otizmli çocuklar ve robotlar

Robot terapisi olmaksızın Juan belki de kendini kapattığı kutudan asla çıkamayacaktı. Sadece belki de zamana ihtiyacı vardı. Tam olarak bildiğimiz tek şey bu yeni terapi şeklinin hayretler uyandıran sonuçları olduğu. Juan ve birçok çocuğun çevreleriyle etkileşime geçmelerine ve sosyal becerilerini geliştirmelerine yardım etti.

Otizm spektrum bozukluklarına sahip birçok çocuğun örneğin müzik veya resme karşı inanılmaz yetenekleri var. Tüm yaratıcı enerjilerini bunlara harcıyorlar. Yapabildikleri tek etkileşim yöntemi bu. Bir boya fırçası, bir enstrüman veya başka bir şey olması önemli değil.

Artık daha “insanca” bir şekilde etkileşim kurabilirler. Robotlar otizmli çocuklara ileriye doğru adım atmaları ve sonrasında bu ilerlemeyi günlük hayatlarına yansıtmalarına yardımcı oluyor.

Otizm’in bir tedavisi yok henüz. Fakat insanlar hala otizmli çocukları çevreleriyle etkileşime geçirmek adına gerekli araçları geliştirebilmeleri için stimüle etmek edecek yeni yollar arıyor. Teşekkürler robotlar!


Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.