Entegratif Davranışsal Aile ve Çift Terapisi

Yazan ve doğrulayan psikolog Gema Sánchez Cuevas

Tarafından yazılmıştır Marián Carrero Puerto

Son Güncelleme: 22 Aralık, 2022

Riva’ya (2012) göre, bütünleştirici davranışsal çift terapisi, üçüncü kuşak terapilerden biridir. Bu terapi özel deneyimlere (duygular ve düşünceler), kabullenmeye ve farkındalığa odaklanır. Ayrıca ortaya çıktıkları bağlamı, uyumsuz davranışların arka planı ve sonuçları ile her iki kişinin geçmişini göz önünde bulundurarak sorunları değerlendirmenin bir yolu olarak işlevsel davranış analizine özel önem verir.

Cordova’nın (2002) belirttiği gibi bu terapiye bütünleştirici davranışsal çift terapisi adı verilmektedir, çünkü kabul tekniklerini geleneksel davranışsal çift terapisi ile birleştirmektedir.

Bununla birlikte, bütünleyici davranışsal çift terapisi, geleneksel davranışsal çift terapisindeki ilerlemeyi dikkate almaktadır (Jacobson ve Margolin, 1979). Bunun nedeni, duygusal bir kabullenme bileşeni içermesi ve tam anlamıyla davranışsal değişime odaklanmamasıdır.

Bazı çalışmalar, bu tedavinin geleneksel davranışsal çift terapisinden farklı olduğuna işaret etmektedir. Ayrıca altta yatan değişim mekanizmalarının çiftlerin sorunlarını çözmeyi daha uygun hale getirdiğini belirtiyorlar.

Üçüncü nesil tedavi olarak bütünleştirici davranışsal çift terapisi

Kabul

Kabul teknikleri, çiftlerin uzlaşmasına yardımcı olmak için kullanışlıdır. Başka bir deyişle, farklılıkları üzerinde çalışmalarına izin verir. Böylece bu farklılıklar, kronik çatışma kaynağı olmaz. Dimidjian, Martell ve Christensen’a (2008) göre, bunu başarmaya yardımcı olacak ana stratejiler şunlardır:

Empatik birlik: Amaç, çiftin olumsuz davranışlarını azaltmaya çalışmaktır. Bunu yapabilmek için terapist hastalardan, söz konusu davranışların kendilerine nasıl zarar verdiğini karşı tarafı suçlamaksızın anlatmalarını ister. Bu stratejinin temel amacı tarafların eylemlerinin birbirlerini nasıl etkilediğini anlamalarını sağlamaktır.

Birleştirilmiş ayrılma: Asıl amacı, çiftin bireysel hayal kırıklıklarına yol açan etkileşimleri tanımlamasıdır. Çiftin sorunlarını farklı bir bakış açısıyla görmesine yardımcı olmak hedeflenir. Bu stratejide, terapist problem yaratan davranışları neyin güçlendirdiğini detaylı şekilde analiz eder. Bu amaçla, terapist çifti bu sorunlar hakkında konuşmaya teşvik eder ve bunu adeta birer seyirciymiş gibi yapmalarını ister.

Tolerans: Uzman, önceki iki yöntemin işe yaradığı durumlarda bu tekniğe başvurur. Terapist, çiftin tolerans seviyelerini arttırmasına yardımcı olur. Bu, çiftin ilk aşık olduğunda “idealleştirme” dönemine geri dönmekle ilgili değildir. Bunun yerine, çiftin birbirlerine karşı dürüst olmalarını ve niteliklerini tanımalarını teşvik eder.

Farkındalık

Farkındalık, çok eski yaklaşımlara dayanan yeni bir tekniktir. Farklı dinlere, Doğu ve Batı felsefelerine dayanır. Ancak Budizm bu teknik üzerinde en fazla etkiye sahip dindir. Burada ve şu anda herhangi bir yargıya varmadan dikkatli ve farkında olmak anlamına gelir.

O’Kelly ve Collard’a (2012) göre, ilişkiler zaman içinde her zaman farklı testlere tabi tutulur. Bu terapi ile birey, söz konusu testlerin ilişkide oluşturduğu etkileri hafifleterek bu durumlarla daha iyi başa çıkacaktır. Ek olarak bu yöntem, her bireyin belirli duygusal durumlarda, genellikle diğerleriyle nasıl ilişki kurduğunu bilmesine yardımcı olur. Aynı zamanda öz kontrolü de geliştirir. Bu model doğal takviyeye (gülümseme, hoş bir yorum vb.) dayanmaktadır.

Bütünleştirici davranışsal çift terapisi üzerine çalışmalar

Jacobson, Christensen, Prince, Cordova ve Eldridge (2000), geleneksel davranışsal çift terapisini bütünleyici davranışsal tedavi ile karşılaştırmıştır. Çalışmalarında elde edilen veriler, bütünleştirici davranışsal çift terapisi uygulanan katılımcıların geleneksel davranışsal çift terapisi gören katılımcılara göre ilişkilerinde daha fazla olumlu ilerleme yaşadığını göstermektedir.

Perissutti ve Barraca (2013) daha sonraki bir çalışmada da benzer sonuçlar elde etmiştir. 12 çalışmayı analiz ettiler ve hem tedavinin sonunda hem de bir yıl sonra bütünleştirici davranışsal çift terapisi uygulanan hastalarda hafif bir iyileşme tespit ettiler. Bununla birlikte, bu aynı yazarlar, 5 yıllık takipten sonra, bütünleştirici davranışsal çift terapisi ve geleneksel davranışsal çift terapisinin çok benzer sonuçlar verdiğini görmüşlerdir.

Sonuç

Entegratif davranışsal aile ve çift terapisi, kabulü teşvik etmek için bilişsel terapi tekniklerini yeni stratejilerle birleştirir. Her iki tarafın da kendilerini ve eşlerini daha iyi tanımalarını sağlar. Bütünleştirici davranışsal çift terapisi, insanların eşlerinin farklı davranışlarına duygusal olarak tepki gösterdiğini göz önüne alır. Bu nedenle amacı, ilişkideki güven, samimiyet ve ortaklığı geliştirmektir.

Kesin olan bir şey var: daha fazla kabul gören insanlar iyileşmek, diğerine uyum sağlamak, daha iyi iletişim kurmak ve çatışmaları çözmek için değişiklikler yapmaya daha isteklidir.

“Güven, yaşamın tutkalıdır. Etkili iletişimdeki en temel bileşendir. Tüm ilişkileri bir arada tutan temel ilkedir.”

– Stephen Covey