Çocuklarda Yaratıcılığı Geliştirmenin Üç Anahtarı

Çoğu ebeveyn çocuklarının itaatkar, özenli, akıllı ve hoş olmasını ister. Onlar için en iyisini istiyorlar ve bunu başarmak için uzun ve zor saatler boyunca çalışıyorlar. Çocuklarda yaratıcılık tohumları atmak da istedikleri bir şey. Ah keşke bunu yapmalarını sağlayacak sihirli bir değnekleri olsaydı!

Çocuklarda yaratıcılığı geliştirmenin anahtarları nelerdir? Tamamen yeni fikirlerin ortaya çıktığı o sihirli anları üretmelerini nasıl sağlayabiliriz?

Bunun için birkaç farklı strateji var. Hepsi de mantıklı, sonuç odaklı ve etkilidir. Bununla birlikte, ebeveynlerin “Sakin olamaz mısın?”, “Şu anda buna vaktim yok.” Gibi popüler ifadelerden çok daha aktif ve katılımcı olmalarını gerektirirler.

Çocuklarınızın homojenliği ödüllendiren bir eğitim sisteminin parçası olsalar bile yaratıcı olabilmelerini istiyorsanız, zinciri kırmak için çaba göstermeniz gerekir.

Çocuklarda yaratıcılığı geliştirmenin üç anahtarı

1. Zaman yönetimi, yaratıcılığa bir meydan okuma

İngilizce, yüzme, matematik, futbol, ​​satranç, yazı atölyeleri… çocuklar için düzenlenen çeşitli aktivitelerin sayısı muazzam. Ayrıcalıklı olduklarını söyleyebilirsiniz, çünkü kendilerinin veya ebeveynlerinin ilgilendiği etkinlikleri bulmak için büyük bir şehirde yaşamak zorunda değiller.

Rekabetçi tehdidi, birçok ebeveynin çocuklarının ihtiyaç duydukları eğitimi aldıklarından emin olmasını sağladı.

Ancak, yönelimdeki bu değişimin bir bedeli var. Çocuklar sıkılmıyor, bu yüzden oyunlar icat etmek zorunda da kalmıyorlar. O ortamda eğlenebilmek için bir ortamı dönüştürmek için çaba sarf etmeleri gerekmiyor. Çünkü çocuklarda yaratıcılık yaramazlık, icat edilen oyunlar ve zamanın kontrolü ile başlar. Hiç boş zamanları olmadığında bunu başarmaları çok zordur.

Bu nedenle, çocuklarda yaratıcılığı teşvik etmenin ilk stratejisi, dış taleplere cevap vermek zorunda kalmadan karar vermeleri için onlara zaman ve mekan vermektir. Aksi takdirde, otonomluğu fethetmeyecek olduktan sonra farklı düşünmek anlamlı değildir; yaratıcılık, gerçek sorunların çözülmesine yardımcı olduğunda kendini pekiştirir.

2. Zorluk seviyesi

Çocukların yönlendirilmiş faaliyetler sırasında yaratıcılıklarını da geliştirebilecekleri doğrudur. Bu, karşılaşılacak zorlukların seviyesinin akıllıca düzenlenmesi durumunda özel bir şekilde gerçekleşir. İkisinden bahsedelim:

İlk grup çocuğun kendi başlarına karşılaşabileceği zorluklardan oluşur. Bu durumda, yetişkinler cesaretlendirici cümleler kullanarak, aynı zorlukta bir eylemi yaparak  ve onlara yardım etme dürtüsünden uzak durarak çocuklarına yardımcı olabilirler. Çocuklar yeteneklidirler ve hedeflerine ulaşmak kendilerine olan güvenlerini güçlendirecektir.

İkincisi, çocukların biraz yardıma ihtiyacı olan zorluklardan oluşur. Ne yapacaklarını bilemeyebilirler. Bir kelimenin anlamını bilmeyebilirler ve kütüphane kendi başlarına gidemeyecekleri kadar uzaktır.

Bu gibi  durumlarda, kaçınma cazibesi kontrolü ele alır. Ebeveyn çocuğun hesaplamasına yardımcı olabilir, ancak sorunu onların çözmeleri gerekir. Sözlükten bir kelimeye bakabilirsiniz, ancak tarihle ilgili soruları kendilerinin cevaplamaları gerekir. Onlara eşlik edebilirsiniz, ancak daha önce öğrendikleri üzerinden ilerlerler.

3. Teknoloji ve sosyal toplantılar

Ne sevimli, ne güzel! Birçok ebeveyn, çocuklarının henüz öğrendikleri bir beceriyi başkalarına göstermesinden hoşlanırlar. Bununla birlikte, çoğu çocuk yargılandıklarını ve kendilerini güvende hissetmedikleri bir ortamda yetenekleri test edildiğinde bundan hiç hoşlanmaz. Bu onların başarısız olmasına neden olabilir. Kaygı oluşmasına sebep olabilir  ve devam etmek istememelerine neden olabilir.

Diğer yandan, sosyal ortamlar yaratıcılığı geliştirmek için iyi alanlardır. Bu ortamlarda, cevap vermeleri gereken doğal ve beklenmedik değişiklikler meydana gelir. Düşünmeli ve cevap vermelidirler.

Bu nedenle henüz ellerinin altında teknoloji olmaması önemlidir. Bu, çocukların gerçek hayatın zorluklarıyla karşı karşıya kalması ile ilgilidir. Başkalarının oluşturduğu  zorluklarla da. Ancak, bir ekrana bakarak oynamakla ilgili değildir.

Yaratıcılığın birkaç bileşeni vardır: Ürün, özellik, süreç ve kişilik (Kaufman ve Sternberg tarafından belirlenmiş olan, yaratıcılığın 4 köşesi).