Bir Çocuğun Duygusal Gelişim Süreci
Yazan ve doğrulayan psikolog Paula Villasante
Bir çocuğun duygusal gelişim süreci, duygularının kökeninden ve gelişiminden haberdar olmalarını sağlar. Onları diğer insanların yüz ifadelerinde okumaya başlar ve böylece sosyal bağlamda yorum yaparlar (1). Duygusal düzeyde onlardan beklenen değişim ve büyüme iki alandan kaynaklanmaktadır. Bir yandan, bağlamlarında meydana gelen deneyimlerden, bir yandan da olgunluklarından kaynaklanmaktadır.
Bu yüzden kendileri ve diğerleriyle ilgili belirli duygusal hedefler koymaya başlarlar. Bunu, bağlamı ve durumu dikkate alarak yaparlar. Çocukların farklı duyguları gösterme biçimleri geçmiş deneyimlerine bağlı olarak büyük ölçüde değişmektedir. Ayrıca öğrenim tarihi ile ilgili de çok şey vardır. Sonuç olarak bu, anlayış, duygusal düzenleme ve empatik tepkilerde önemli başarılara yol açmaktadır (3).
Aşağıda, çocukların duygusal gelişim sürecinin duygusal olarak ne kadar gelişmiş olduklarını görmemizi sağlayan üç yönünü paylaşıyoruz (2).
Duygusal anlayış
Bir çocuğun duygusal gelişim sürecinde anlayışın kazanılması özellikle önemlidir. Bir yandan onların duygularını, diğer yandan da duygusal kararsızlığı ve ifade kurallarını anlıyoruz.
Duygularımızı anlamak ve duygularımızı kullanarak durumlara bakmayı öğrenmek, erken yaşta gelişen bir şeydir. Okul öncesi dönemindeki kız ve erkek çocuklar, farklı duygular oluşturan ve çeşitliliği gittikçe artan durumlarla karşılaşmaktadırlar (2). Diğer çocukları ve ayrıca isteklerini veya ihtiyaçlarını düşünmeye başladıklarında duygularını anlamaya başlarlar.
Duygusal bakış açıları ve anlayış düzeyi çoğu zaman içinde büyüdüğü topluma ve aile evine bağlıdır. Sonuçta, çocukların inandığı ve beklediği şey bağlamsal faktörler ve kişisel karakter ile ilgilidir (4).
Toplum, duyguları ifade etmek için farklı kurallar teşvik eder. Çocuklar modelleme ve dolaylı öğrenme yoluyla bu kurallara dair bir anlayış geliştirirler. Böylece, kültürel faktörler duygusal ifadenin sınırları ve kurallarını belirler. Bu duygusal ifade kurallarını anlamak aşağıdaki gibi hususları içerir:
- İfadenin yoğunluğu
- Sürekliliği
- Kısıtlamaları
Başka bir yönü, duygusal çelişkiyi anlama konusudur, bu da çelişkili duyguların varlığını anlama, tanıma ve ayırt etmek için ihtiyaç duyduğumuz kapasitedir(2). Bunu anlama olasılığı, küçük çocukların büyük duygusal yüklerle istikrarlı ilişkileri yönetme konusunda el becerisi kazanmaları için temel bir noktadır (5).
Çocukların duygusal gelişim sürecinin parçası olarak duygusal düzenleme
Duygular gerçeklikle temas kuruş biçimimizi ifade eder. Bu nedenle, bunu başarabilmek için esnek olmaları ve durum konusunda olduğu gibi amaçlarında da tutarlı olmaları gerekir.
Her zaman bireysel duruma bağlı olacağından duygusal seviyelerimizi düzenlemek için stratejiler kullanmanın birçok yolu vardır. Çocuklar, bazı stratejilerin belirli durumlar için etkili olduğunu ve bunların elde etmeyi umdukları şeylere bağlı olduğunu kademeli bir biçimde öğrenir.
Onları yönetim, geliştirme ve içselleştirme şekillerindeki esneklik, adaptif davranışları ve sosyal-duygusal uyumun ayarlanmasında düzenlemenin faydasını gösterecektir (6).
Çocuklarda duygusal gelişim sürecinde empati
Empati, bir insanın başka birinin duygusal durumunu anlama ve aynı zamanda o kişinin nasıl hissettiğine olumlu cevap verme yeteneğidir. (2). Bu nedenle empati, yalnızca çocuk aşağıdakilere ulaştıktan sonra ortaya çıkan duygusal bir bileşendir (2):
- Her şeyden önce, kendi duygularını anlama yeteneği.
- İkincisi, diğer insanların duygularını anlama yeteneği.
- Üçüncüsü, kendi duygularını düzenleme yeteneği.
Bu üç yön, çocuğun amaçlarının kapsamını analiz etmesine, duygusal eylemleri vurgulamasına ve farklı duyguları hissetme nedenlerini anlamasına olanak veren sosyal durumlara yöneliktir (7).
Bu nedenle birçok faktör çocuğun duygusal gelişim sürecini etkiler. Ancak, yukarıda belirtilen stratejileri geliştirmek için aile ve sosyal çevrelerinin duygularını doğru bir şekilde geliştirmelerine izin vermeleri gerektiği unutulmamalıdır.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
-
Izard, C. E. (1994). Innate and universal facial expressions: evidence from developmental and cross-cultural research.
-
López, G. C. H., & Vesga, M. C. G. (2009). Interacción familiar y desarrollo emocional en niños y niñas. Revista Latinoamericana de Ciencias Sociales, niñez y juventud, 7(2), 785-802.
-
López, F., Fuentes, M. J., & Etxebarria, I. O. MJ (1999) Desarrollo afectivo y social. Madrid: Pirámide.
-
Gnepp, J., & Chilamkurti, C. (1988). Children’s use of personality attributions to predict other people’s emotional and behavioral reactions. Child development, 743-754.
-
Brown, J. R., & Dunn, J. (1996). Continuities in emotion understanding from three to six years. Child development, 67(3), 789-802.
-
Dennis, T. (2006). Emotional self-regulation in preschoolers: the interplay of child approach reactivity, parenting, and control capacities. Developmental psychology, 42(1), 84.
-
Sroufe, L. A., & Donís Galindo, M. S. (2000). Desarrollo emocional: la organización de la vida emocional en los primeros años. Oxford University Press México,.
Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.