Kişisel Krizle Mücadele: Kahraman ya da Kurban Olmak

Yazan ve doğrulayan psikolog Gema Sánchez Cuevas

Tarafından yazılmıştır Valeria Sabater

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

İş kişisel krizlere geldiği zaman rüzgârda savrulan bir yaprak olmak da taş gibi sağlam kalmak da bizim elimizdedir. Parlak ve güzel yüzeye çıkmak için nehrin akışına bırakmalı. Kimsenin zarar görmeyeceği kesin değil ama kendi öykülerimizin kahramanları olabiliriz.

Kişisel krizler sırasında neredeyse her zaman bir kayıp verilir. Bazen hayatımızın bir açısını geride bırakmamız gereken bir kavşağa geliriz. Artık eskisi gibi değiliz.

Bazen de birini ya da bir şeyi kaybederiz. Beklenmedik olaylar bizi değişmeye zorlar. Kaderin beklenmedik rüzgarları bizi beklemediğimiz yerlere taşır.

“Krizler olmazsa zorluklar da olmaz ve zorluk olmayan bir hayat bir rutinden ibarettir, yavaş bir devinim. Zorluksuz bir şey hak edilmez.”

– Albert Einstein

Bu da bizi bir noktaya taşıyor. Zorluklar karşısında iki seçeneğimiz vardır: sabit kal ya da hareket et. Ya durumun yeni kurbanı olacaksınız ya da bundan bir kahraman olarak çıkacaksınız. Bununla birlikte seçim kolay değildir. Kimse bize nasıl kahraman olunacağını ya da zorluklarla nasıl baş edileceğini öğretmedi.

Kişisel kriz: dengeyi kaybetmek

Bir işi kaybetmek, bir ayrılık yaşamak, aynada eskisi kadar genç olmadığınızı görmek, değer verdiğiniz insanların size aynı şekilde değer vermediğini fark etmek… Bunlar hayatımızdaki normatif olaylar. Ne kadar yaygın olsalar da bunlara alışamıyoruz.

Bunun bir nedeni var: mutluluk bir dengedir, güven hissi, kontrol ettiğimiz şeyler olduğu duygusu. Bu nedenle küçük de olsa her değişiklik bir tehdittir. Başka bir deyişle nasıl tepki vereceğimizi bilmediğimiz beklenmedik bir olay.

Çaresiz olduğumuzu fark etmek iyi bir çıkış noktasıdır. Bir kayıptan veya hayal kırıklığından sonra kafa karışıklığının yaşanması kaçınılmaz olarak sabitliğe ya da düşünmeye iter. Kriz kelimesi Yunanca “krisis” kelimesinden gelir. Karar vermek, yargıya varmak ya da ayrılmak anlamındadır. Şartlara ve ne yapılacağına karar vermek için bir davettir.

Psikolog Richard Tedeschi ve Larry Calhoun’un, Posttravmatik Büyüme El Kitabı adlı kitabında tartıştıkları ilginç bir şey, kişisel krizlerimizle yüzleşmeye başladığımızda, yeni bir dil türünü konuşmaya başlamamızdır.

Neredeyse nasıl olduğunu bilmeden, yeni yeteneklerimiz olduğunu keşfettik. İlk başta düşündüğümüzden daha güçlü olduğumuzu ve hayatımızın mücadelesinde kendi kahramanlarımız olduğunu görüyoruz. İlk bakışta neredeyse tahammül edilemeyen ya da imkansız olan zorluk yaşam boyu öğrenmeye dönüştü.

Hepimiz kişisel krizlerin kurbanlarıyız, ama hepimiz bunları idare edecek kaynaklarımız var.

Pek çok kriz türü vardır: hayatımızın farklı aşamaları ile ilişkili gelişimsel krizler, kazalar ve doğal afetler gibi durumsal krizler, yaşam amacımız veya değerlerimizle ilgili varoluşsal krizler… Hepsi ortak iki noktaya sahiptir: ruh hali ve davranışlarımız.

Neredeyse% 80’inin bir veya birkaç kişisel krizden geçeceği tahmin edilmektedir. Bir anlamda kader kurbanları olacağız. Kendi kendimize neden olduğumuz olayların ya da şartların kurbanları.

Bununla birlikte, hepimizin bu kırılganlık ve duygusal dengesizlikten, yeni bir bakış açısı elde edebildiğimiz, kontrol ve dengeyi yeniden kazanmamız ve büyümemiz için bize güç veren diğer noktaya taşımak için ihtiyacımız olan kaynaklara sahibiz.

Kişisel gelişim konusunda uzmanlaşmış bir filozof olan Gilbert Ross, tüm sıkıntıların bir doğal seçim biçimi olduğunu söylüyor. Sadece meydan okumayı ve değişikliği kabul edenler ilerleyecektir. Sadece benlik saygısı gelişmiş ve korkularının üstesinden gelenler.

Kişisel krizler kabul etsek de etmesek de günümüzde oldukça fazla. Sürekli değişim ve belirsizlik zamanlarında yaşıyoruz. Bugün güvenli olan şey yarın güvensiz olabilir. Şimdi bizi tanımlayan şey yarın yerini başka bir şeye bırakabilir. Değişime hazırlanmak paha biçilmez bir psikolojik kaynaktır. Gücünüzün sabit bir kaynağı olsun ve her krizin arkasında bir fırsat olduğunu bilin.