Daha Fazla Bilgi, Daha Az Zeka

Daha fazla bilgiye erişim, teknolojik devrimin getirdiği en büyük dönüşümlerden biridir. Çünkü bir “bilgi toplumu” kavramını ortaya çıkarmıştır. Bu fenomenle ilgili talihsiz şey, toplumun büyük bir bölümünün bu tür teknolojik ilerlemelerle zenginleştirilmemesidir. Aksine, insanlar zihinsel süreçlerde gerçek anlamda bir bozulma gösterirler.

Enformasyon ve bilgi çağının bir parçası olmak sadece bir bilgisayarı veya akıllı telefonu nasıl kullanacağınızı bilmekle ilgili değildir. Bu tür cihazların kullanımının arkasında zeka olmadığında, cihazlar bir kişinin zekasını yönlendirir. Ne yazık ki, bu birçok insanın başına gelen şeydir.

En ciddi şey, birçok bilginin mevcut olması ve birçok insanın daha iyi bilgilendirildiklerine gerçekten inanmasıdır. İnternette üzerine biraz okuyabilecekleri ve bulduklarını papağan gibi tekrar edebilecekleri için çeşitli konularda gerçekten bilgi sahibi olduklarını düşünürler. Ne yazık ki dünya için, çoğu insan doğrulukla ilgilenmiyor.

“Gerçek deha, belirsiz, tehlikeli ve çelişkili bilgilerin değerlendirilme yeteneğinde yatar.”

– Winston Churchill

Dünya Çapında Ağ (WWW)

İnternet sadece bilgi ve iletişim ile dolu bir ağ değil, aynı zamanda muazzam bir kültürdür. Böylece, kullanıcılarının sürekli olarak bombardımana tutulduğu alakasız bilgilerle doludur. Veri hacmi o kadar yüksektir ki bir ayrım yapmak neredeyse imkansız görünmektedir. Böylece, geldiği gibi kabul edersiniz.

Aslında, internetten gelen bilgilerle şoke edici herhangi bir şeyi bile destekleyebilirsiniz. “Şeytanın var olduğunu” kanıtlamaya çalışıyorsanız, bunu “destekleyen” en az 15.000 yazı olacaktır. Birçoğunun geçerliliği olmadığı halde hemen hemen her şey için bir soruşturma, tanıklık veya kanıt vardır.

İnternet’in tüm ihtişamı, bilgiden ziyade giderek dikkat dağıtıcı bir alan haline gelmesidir. Böylece, bilgi artık daha önce var olan doğruluk filtresine sahip değildir. Evet, şimdi daha fazla bilgi var ama endişe verici olan şey, çoğunun sahte ve dikkatinizi dağıtmak için tasarlanmış olmasıdır.

Malumat, bilgi ve bilgelik

İyi malumat, gerçek bilgiyi gerçekten oluşturabileceğiniz temeli oluşturan verilerdir. Bununla birlikte, daha düşük kaliteli bilgiler olduğunda, bu süreç ya kısaltılmıştır ya da insanlar yanlış beyanda bulunur. Böylece, sahte veriler sahte bilgiye ve açık nedenlerle sahte vicdana yol açar. Toplumun büyük kesimlerinde olan tam da budur.

Bu nedenle, günümüz dünyasında bilgelik giderek daha az görülmektedir. Bunun nedeni, ilgili malumat ve bilgiler üzerine kurulu bir temel olarak farkındalığa ve etiğe ihtiyaç duymasıdır. Bilgelik, daha fazla bilginin olduğu yerde mevcut değildir, ama iyiyi kötülükten filtrelediğinizde mevcuttur. İyi malumat, daha derin bilgiye yol açar ve şeylerin özünü anlamanıza olanak tanır.

Bugün etrafta farklı gerçeklere yüzeysel bir yaklaşım bulunmaktadır. Örneğin, zihin çabucak onun üzerinden geçer ve ne analiz eder ne de eleştirir. İnsanlar aynı anda birçok görevi yerine getirir ve öğrendiklerini unuturlar, böylece başkalarının kendileri için bilgileri analiz etmelerine izin verirler. Böylece, size değerlerinizin ve önceliklerinizin ne olduğunu söylerler.

Daha fazla bilgi, daha az zeka

Yukarıdakilerin hepsine göre, bugün etrafımızda daha fazla bilgi olduğunu söyleyebiliriz. Her nasılsa, bu insanları daha az akıllı yapıyor. Bu büyük ölçüde sanal dünyayı besleyen tutumdan kaynaklanmaktadır. Örneğin, sabır şimdi zor bulunan bir erdemdir ve insanlar nadiren düşünür ve izahat ederler çünkü sevimli kedi resimlerine bakmak için çok fazla zaman harcarlar. Böylece, acele öğrenme bilgeliğe yol açamaz.

Akıllı insanlar gözlerini bilmecelere odaklar ve Wikipedia’da cevap aramazlar. Gözlemlemekten, analiz etmekten ve tefekkür etmekten hoşlanırlar. Çoğu insan büyük gizemlerin labirentlerine girmek ve harika sorular formüle etmek istemez. Esas olarak tarifi, uygulanabilir formülü, numaralı listeyi ve zamanında verileri bulmak istiyorlar.

Farkındalık yaratmak artık birçok kişi için önemli değildir. Çünkü çoğu insan uyurken bile her zaman çok meşguldür. Son olarak, insanlar artık düşünmek zorunda olduklarını düşünmez, sadece söylerler ve harekete geçerler. Söyledikleri veya yaptıkları en ufak bir öneme sahip olmadığında bile ve zamanlarını boşa harcamanın bir yolu olsa bile bunu yaparlar. Başka bir deyişle, hayatlarını geçirmek için bunu yaparlar.