Megaloman İnsanlar ve Yedi Özellikleri
Yazan ve doğrulayan psikolog Andrés Navarro Romance
Söylediği ya da düşündüğü her şeyin muhteşem olduğuna inanan birini tanıyor musunuz? Bu kişi, muhtemelen, megaloman. Genellikle, megaloman insanlar diğer kişileri küçümserler çünkü kendilerini üstün görürler. Fakat, onların büyük egoları bir yana, megalomanları doğru bir şekilde nasıl tanımlarsınız?
Kendileriyle gurur duyan, büyük bir öz-saygıya sahip olan ve her şeyi yapabileceklerini düşünen çok sayıda insan olsa da, bu insanların megaloman olup olmadıklarını kesin bir şekilde bilmek kolay değildir. Ancak, eğer bu insanların öz-algıları oldukça yüksekse ve ayrıca, kendilerini diğer herkesten “üstün” gördükleri için etraflarındaki kişileri küçümsüyor ve onlardan nefret ediyorlarsa, o halde bu durum, bu insanların oldukça narsistik olduklarının bir işaretidir.
Megalomani nedir?
DSM-V’ye göre, megalomani narsistik kişisel bozukluk belirtileri altında psikolojik bir durumu ifade eder. Ancak, bir kişinin bir rahatsızlık sonucu olarak megaloman olup olmadığını anlamak için, psikologlar bu tarz kişilerin kuruntulu düşüncelere sahip olup olmadıklarını anlamaya ve bu insanların kendilerinin en iyi olduklarını düşünmelerine neden olan güç, ilgi ve her şeyi yapabilecekleri ilişkin kafalarında bir kurgu oluşturup oluşturmadıklarına özen gösteriyorlar.
Napoleon Bonaparte, Hitler, Stalin, ya da Mao Zedong gibi tarihteki karakterler, megalomani ve narsistik özelliklerle anılırlar. Gerçekte, bu özellikler bu karakterleri, tüm dünyayı yönetme amaçlarını sürdürmelerinde cesaretlendirdi.
Eğer bu liderlerin davranışlarına dikkat ederseniz, bu liderlerin hepsinin kendilerinin, vatanını koruyabilecek ve diğer ülkeleri fethedebilecek tek kişi olduklarına inandıklarını fark edeceksiniz. Bu liderler, kendi varlıklarının önemli ve gerekli olduklarına inandılar ve bu nedenle sınırsız gücün peşinden koştular.
İlginç olan, mutlak iktidara sahip oldukları inancı ile hiç düşünmeden kendilerinin en iyi fatihler olduklarını iddia eden bu insanlar, daha derin patolojik semptomlar yaşarlar çünkü kendilerini ulaşılamaz olana sorumlu ve yetenekli hissetmeleridir. Tarih zaman zaman, megaloman insanların iktidarı elde etmek için akla gelmeyecek şeyleri yapmaya eğilimli tehlikeli liderlere dönüştürdüklerini göstermektedir.
Megaloman olan birisi, sadece, kimsenin yapamayacağı şeyleri yapabileceğine inanmaz. Aynı zamanda, hissettikleri sorumluluğun aşırılığı nedeniyle, hareketlerinin sonuçları için kendilerini suçlamaya eğilimlidirler.
Gördüğünüz üzere, megaloman insanlar abartılı bir şekilde benlik-kavramına sahipler. Bir iktidarda olma pozisyonu ile ilişkilendirdikleri bir sosyal doğrulama elde etmeye çalışırlar. Bu kişiler oldukça öz-güvenli göründükleri halde, sevgiden yoksundurlar, kendilerini boşlukta ve değersiz hissederler.
Megalomanların yedi özelliği
- Küstahlık. Kendilerini temel önemde görürler.
- Yıkılmaz olduklarına ve önlerine çıkacak her hangi bir sorunu çözebileceklerine inanırlar. Hile yaparlar, bu nedenle de, iktidar pozisyonlarını ele geçirirler.
- Güçlerinin her şeye yeteceğine (omnipotans) inanırlar. Genellikle diğer insanları, kendileri ile karşılaştırmak adına teste tabi tutarlar ve kendilerinin diğer herkesten daha iyi olduklarını gösterirler.
- Kendi hatalarını kabul etmezler, bu nedenle de hiçbir zaman hatalarından ders çıkarmazlar.
- Narsistiklerdir ve idealleştirilmiş öz-imajları vardır.
- Yaptıkları ya da söyledikleri şeylere insanların tepkisinin aşırı bilinirliği. Eğer insanlar, megaloman olan bu kişileri reddederlerse, bu kendilerinin değil, o insanların sorunudur.
- Kendini üstün görmenin bir sonucu olarak gelişen güçlü bir ego tarafından desteklenen gösteriş.
“Zaman, bir kanat somunu mu yoksa bir megalomani mi olduğumu gösterecektir. Bir kült ile bir inanç arasındaki fark, zamandır.”
– David Milch
Bir megalomanın kişiliğinin arkasında ne vardır?
Megaloman kişiler, içlerinde korkar, utangaç ve sevgi arayan bir insan olduğunu kabul etmezler. Bu da, hor görmelerinin ve kendi omnipotanslarını bir savunma mekanizması olarak kullanmalarının nedenidir.
Diğer yandan, değersiz biri olma korkusundan dolayı, kendilerinin tehdit edilmiş hissetmelerine neden olan insanlarla dalga geçer, ve bunun sonucu olarak, egolarına bir tehdit olan kişilere zarar verirler. Ancak, bu maskenin ardında kendini aciz hisseden güvensiz biri vardır.
Megalomanlar, yeteneklerini abartmaya ve başarılarını büyütmeye çalışarak, istemeden, zayıf olan öz-saygılarını ve hayal kırıklığı ile yüzleşme yeteneklerinin eksik olduğunu gösterirler.
Kibirleri, kendilerini yalnız hissetmelerine neden olabilir çünkü insanlar, onları bu şekilde kabul etmezler. Hatta, bazı zamanlar kendilerini soyutlayabilirler. Kendilerini üstün görmeleri, değersiz buldukları insanlardan uzak durmalarına neden olabilir.
Bu yalnızlık, mutluluklarına zarar veren kaçınılmaz bir duygusal bir boşluğa düşmelerine yol açar.
“Kendini yüceltme (egotizm), doğanın bize aptal olma acısını yok etmek için verdiği bir anestezidir.”
– Dr. Herbert Shofield
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Aguirre, P. A. (2014). Historia mundial de la megalomanía: Desmesuras, desvaríos y fantasías del culto a la personalidad en la política. Penguin Random House Grupo Editorial México. https://books.google.com.co/books/about/HISTORIA_MUNDIAL_DE_LA_MEGALOMAN%C3%8DA.html?id=xXjTsgEACAAJ&redir_esc=y
- Cataluña, D. (2023, Feb 17). Megalómano: ¿Por qué no compararme con los dioses?. Instituto Europeo de Psicología Positiva. Revisado en Mar 07, 2023. Disponible en: https://www.iepp.es/megalomano/
- Contenta, B. (2002). Why Tyrants Go Too Far: Malignant Narcissism and Absolute Power. Political Phsychology, 23(1). 1-2, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/0162-895X.00268
- Fischbein, J. E. (2020). Una reformulación conceptual de las patologías narcisistas: Los fenómenos restitutivos. Revista de psicoanalisis, 77(1), 89–104. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=8491280
- Längle, A. (2004). Psicoterapia analítico-existencial de los trastornos depresivos. Revista Chilena de Neuro-Psiquiatría, 42(3), 195–206. https://doi.org/10.4067/s0717-92272004000300005
- Maganto, M. C., & Ávila, E. A. (1999). El diagnóstico psicodinámico: aspectos conceptuales. Clinica y salud, 10(3), 287–330. https://journals.copmadrid.org/clysa/art/6f3ef77ac0e3619e98159e9b6febf557
- Zimmerman, M. (n.d.). Trastorno de personalidad narcisista. Manual MSD versión para público general. Revisado en Mar 07, 2023. Disponible en: https://www.msdmanuals.com/es/hogar/trastornos-de-la-salud-mental/trastornos-de-la-personalidad/trastorno-de-personalidad-narcisista
Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.